" อาระ อาระ~ ห้องพยาบาลไม่ใช่ที่โดดเรียนนะ "
🥀 doc — http://bit.ly/43UDzDR
-ที่ปรึกษาชมรมละครเวทีและชมรมพับกระดาษ-
"อย่าฝืนกันเกินตัวนะคะนักเรียน"
ท่ามกลางความวุ่นวาย อาจารย์พยาบาลคอยเตือนพวกเด็กๆ —
"อย่าลืมพันผ่อนกันละ"
ถึงจะไม่ค่อยได้ผลก็เถอะ
( cr. — @azk-kin.bsky.social )
"อย่าฝืนกันเกินตัวนะคะนักเรียน"
ท่ามกลางความวุ่นวาย อาจารย์พยาบาลคอยเตือนพวกเด็กๆ —
"อย่าลืมพันผ่อนกันละ"
ถึงจะไม่ค่อยได้ผลก็เถอะ
( cr. — @azk-kin.bsky.social )
ทั้งที่เปลี่ยนเป็นรองเท้าคู่ใจ แต่ดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่ใช่วันของเธอสักเท่าไหร่
หรือไม่ก็โดนพวกเด็กๆ ที่แข่งกีฬาอย่างกับออกรบได้เลือดตกยางออกดูดพลังไปจนหมด
แต่ก็ถือว่าวิ่งได้ไม่เลวละนะ
ทั้งที่เปลี่ยนเป็นรองเท้าคู่ใจ แต่ดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่ใช่วันของเธอสักเท่าไหร่
หรือไม่ก็โดนพวกเด็กๆ ที่แข่งกีฬาอย่างกับออกรบได้เลือดตกยางออกดูดพลังไปจนหมด
แต่ก็ถือว่าวิ่งได้ไม่เลวละนะ
ช่วงเวลาแห่งความสนุกมักผ่านไปเร็วเสมอ、เสียงหัวเราะครื้นเครงแว่วคล้อยหลัง ดวงอาทิตย์ลาลับขอบฟ้าพาหนึ่งในคนสำคัญจากไปไม่อาจหวนคืน
"I will be there to pay my respects"
อาราเบลแจ้งปลายสาย、น้ำเสียงเจือด้วยความเศร้าโศกผิดกับแววตาว่างเปล่า
ช่วงเวลาแห่งความสนุกมักผ่านไปเร็วเสมอ、เสียงหัวเราะครื้นเครงแว่วคล้อยหลัง ดวงอาทิตย์ลาลับขอบฟ้าพาหนึ่งในคนสำคัญจากไปไม่อาจหวนคืน
"I will be there to pay my respects"
อาราเบลแจ้งปลายสาย、น้ำเสียงเจือด้วยความเศร้าโศกผิดกับแววตาว่างเปล่า
「 Undoukai Outfit 」
"อาระ〜 แต่งตัวแบบนี้พอจะเนียนกับพวกเด็กๆ ได้บ้างไหมนะคะ?"
(cr. — @azk-hayato.bsky.social )
「 Undoukai Outfit 」
"อาระ〜 แต่งตัวแบบนี้พอจะเนียนกับพวกเด็กๆ ได้บ้างไหมนะคะ?"
(cr. — @azk-hayato.bsky.social )
มือเรียวสวยป้องริมฝีปากพลางส่งเสียงหัวเราะใสดุจระฆังแก้ว
"ได้แน่นอนค่ะ"
ที่ปรึกษาชมรมพยักหน้าอย่างยินดี เธอผผายมือไปยังโซนที่นั่งสำหรีบพับกระดาษ
"เซนเซย์เองก็เพิ่งหัดพับได้ไม่นาน ถ้าสอนตรงไหนไม่เข้าใจสามารถถามเพิ่มได้เลยนะคะ"
อาราเบลแจ้งก่อนจะค่อยๆ สอนเด็กหนุ่มพับทีละขั้นตอน ถึงจะเพิ่งฝึกไม่นานแต่เธอก็สามารถทำออกมาได้ดี
มือเรียวสวยป้องริมฝีปากพลางส่งเสียงหัวเราะใสดุจระฆังแก้ว
"ได้แน่นอนค่ะ"
ที่ปรึกษาชมรมพยักหน้าอย่างยินดี เธอผผายมือไปยังโซนที่นั่งสำหรีบพับกระดาษ
"เซนเซย์เองก็เพิ่งหัดพับได้ไม่นาน ถ้าสอนตรงไหนไม่เข้าใจสามารถถามเพิ่มได้เลยนะคะ"
อาราเบลแจ้งก่อนจะค่อยๆ สอนเด็กหนุ่มพับทีละขั้นตอน ถึงจะเพิ่งฝึกไม่นานแต่เธอก็สามารถทำออกมาได้ดี
อาราเบลไม่ลืมแวะมาร่วมกิจกรรมของชมรมในที่ปรึกษา อันที่จริง— เธอก็แอบช่วยเด็กๆ อยู่เบื้องหลังนั่นแหละ
มือเรียวหักคุกกี้ สัมผัสได้ถึงความแข็ง กระนั้นก็ยังทานเพราะไม่อยากใฟ้นักเรียนต้องเสียน้ำใจ
" หืม? มีคนแอบชอบ… ฮะๆ — ก็เรื่องปกตินี่นะ "
หญิงสาวหัวเราะแผ่วเบา、
อาราเบลไม่ลืมแวะมาร่วมกิจกรรมของชมรมในที่ปรึกษา อันที่จริง— เธอก็แอบช่วยเด็กๆ อยู่เบื้องหลังนั่นแหละ
มือเรียวหักคุกกี้ สัมผัสได้ถึงความแข็ง กระนั้นก็ยังทานเพราะไม่อยากใฟ้นักเรียนต้องเสียน้ำใจ
" หืม? มีคนแอบชอบ… ฮะๆ — ก็เรื่องปกตินี่นะ "
หญิงสาวหัวเราะแผ่วเบา、
เสียงกระแทกกับโต๊ะดังลั่นร้าน กระนั้นรอยยิ้มก็ยังคงประดับใบหน้าไม่จางหาย
…แม้แต่ตอนเอ่ยบทลงโทษก็ตาม…
" ถ้าเข้าใจไม่ผิด ผู้ชนะจะขออะไรก็ได้ใช่ไหมคะ?"
" งั้นขอเชกิท่าโมเอะโมเอะบีมแล้วกันนะคะ มุไคซัง "
ไม่ได้มีเรื่องแค้นเคืองอะไรกันเลยจริงๆ นะ…
w — @azk-mukai.bsky.social
เสียงกระแทกกับโต๊ะดังลั่นร้าน กระนั้นรอยยิ้มก็ยังคงประดับใบหน้าไม่จางหาย
…แม้แต่ตอนเอ่ยบทลงโทษก็ตาม…
" ถ้าเข้าใจไม่ผิด ผู้ชนะจะขออะไรก็ได้ใช่ไหมคะ?"
" งั้นขอเชกิท่าโมเอะโมเอะบีมแล้วกันนะคะ มุไคซัง "
ไม่ได้มีเรื่องแค้นเคืองอะไรกันเลยจริงๆ นะ…
w — @azk-mukai.bsky.social
อาจารย์ห้องพยายามหัวเราะเสียงใส เธอนั่งลงตั้งท่าเตรียมพร้อมสู้ แววตาไม่มีคิดจะอ่อนข้อให้แม้แต่น้อย
" ฝากตัวด้วยนะคะ มุไคซัง "
^^
อาจารย์ห้องพยายามหัวเราะเสียงใส เธอนั่งลงตั้งท่าเตรียมพร้อมสู้ แววตาไม่มีคิดจะอ่อนข้อให้แม้แต่น้อย
" ฝากตัวด้วยนะคะ มุไคซัง "
^^
⊹ ชายหาดยูอิกาฮามะ ~ 15:30
ท้องทะเลสีครามสะท้อนแสงอาทิตย์แวววาว ตัดกับคลื่นกระทบหาดทรายสีขาว ช่างเป็นทัศนียภาพสมกับหน้าร้อนเหลือเกิน
ปี๊ด—
"เด็กๆ อย่าลืมวอร์มอัพก่อนลงน้ำนะคะ"
ปี๊ด—
"อย่าเอามือหรือขาไปแหย่วุ้นใสๆ นะเด็กๆ กับฮานุโนะซัง"
"กล่องพยาบาลอยู่ตรงนี้ ใครบาดเจ็บมาหาเซนเซย์นะคะ โดยเฉพาะฮารุโนะซัง"
(+)
⊹ ชายหาดยูอิกาฮามะ ~ 15:30
ท้องทะเลสีครามสะท้อนแสงอาทิตย์แวววาว ตัดกับคลื่นกระทบหาดทรายสีขาว ช่างเป็นทัศนียภาพสมกับหน้าร้อนเหลือเกิน
ปี๊ด—
"เด็กๆ อย่าลืมวอร์มอัพก่อนลงน้ำนะคะ"
ปี๊ด—
"อย่าเอามือหรือขาไปแหย่วุ้นใสๆ นะเด็กๆ กับฮานุโนะซัง"
"กล่องพยาบาลอยู่ตรงนี้ ใครบาดเจ็บมาหาเซนเซย์นะคะ โดยเฉพาะฮารุโนะซัง"
(+)
ในที่สุดปิดเทอมหน้าร้อนก็มาเยือน หลังจากทำวานอย่างหนักตลอดเทอมในฐานะอาจารย์ห้องพยาบาล— 'เรเดียล อาราเบล' ก็ตัดสินใจออกมาเดินเล่นรับลมในเมือง
เธอเดินไปสังเกตเห็นตู้กดน้ำข้างหน้าก่อนจะถอดแว่นกันแดดขึ้น กวาดสายตามองไปรอบๆ
"ว่าแต่จะมีเด็กๆ โผล่มาให้เซนเซย์เลี้ยงน้ำไหมนะ~?"
สำหรับสาวโสดก็ต้องหาเรื่องใช้เงินแบบนี้แหละ~^^
ในที่สุดปิดเทอมหน้าร้อนก็มาเยือน หลังจากทำวานอย่างหนักตลอดเทอมในฐานะอาจารย์ห้องพยาบาล— 'เรเดียล อาราเบล' ก็ตัดสินใจออกมาเดินเล่นรับลมในเมือง
เธอเดินไปสังเกตเห็นตู้กดน้ำข้างหน้าก่อนจะถอดแว่นกันแดดขึ้น กวาดสายตามองไปรอบๆ
"ว่าแต่จะมีเด็กๆ โผล่มาให้เซนเซย์เลี้ยงน้ำไหมนะ~?"
สำหรับสาวโสดก็ต้องหาเรื่องใช้เงินแบบนี้แหละ~^^
-ห้องพยาบาล-
เทศกาลชมไฮเดรนเยียผ่านพ้นไปอย่างเรียบง่ายเข้าสู่ช่วงปลายฝนทิ้งทวนก่อนเข้าฤดูร้อน
ครูห้องพยาบาลเตรียมชาตามสัญญาที่ให้ไว้คราวก่อน กลิ่นหอมของเครื่องเทศผสมผสานกับกลิ่นชาฟุ้งกระจายทั่ว
แฝงความรู้สึกอบอุ่นเหมาะกับการเข้ามานั่งหลบฝนพร้อมจิบชา
"ยินดีต้อนรับนะคะ ยูนะซัง"
รอยยิ้มประจำตัวถูกส่งให้แขกผู้มาเยือน
-ห้องพยาบาล-
เทศกาลชมไฮเดรนเยียผ่านพ้นไปอย่างเรียบง่ายเข้าสู่ช่วงปลายฝนทิ้งทวนก่อนเข้าฤดูร้อน
ครูห้องพยาบาลเตรียมชาตามสัญญาที่ให้ไว้คราวก่อน กลิ่นหอมของเครื่องเทศผสมผสานกับกลิ่นชาฟุ้งกระจายทั่ว
แฝงความรู้สึกอบอุ่นเหมาะกับการเข้ามานั่งหลบฝนพร้อมจิบชา
"ยินดีต้อนรับนะคะ ยูนะซัง"
รอยยิ้มประจำตัวถูกส่งให้แขกผู้มาเยือน
คิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกไป ถึงอีกฝ่ายจะเด็กกว่าหลายปี ทว่าคงไม่มีผู้ใหญ่ไหนอยากโดนมองว่าเป็นเด็กหรอก
"ถ้ายูอิโตะซังหรือลัคกี้มาได้ยินคงกล่าวหาว่าฉันหลอกลวงยูอิจิซังแน่ค่ะ~"
เอ่ยอย่างขี้เล่นก่อนมองรางวัลที่อีกฝ่ายได้รับ
"สงสัยยูอิจิซังต้องไปจับมือเอสเซมไปแล้วค่ะ"
หัวเราะแผ่วเบา จะให้อาจารย์ไปจับมือเด็กคนไหนเป็นพิเศษคงไม่ดี
"ไหนๆ ฉันได้อะไรนะ" ลองจับบ้าง
คิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกไป ถึงอีกฝ่ายจะเด็กกว่าหลายปี ทว่าคงไม่มีผู้ใหญ่ไหนอยากโดนมองว่าเป็นเด็กหรอก
"ถ้ายูอิโตะซังหรือลัคกี้มาได้ยินคงกล่าวหาว่าฉันหลอกลวงยูอิจิซังแน่ค่ะ~"
เอ่ยอย่างขี้เล่นก่อนมองรางวัลที่อีกฝ่ายได้รับ
"สงสัยยูอิจิซังต้องไปจับมือเอสเซมไปแล้วค่ะ"
หัวเราะแผ่วเบา จะให้อาจารย์ไปจับมือเด็กคนไหนเป็นพิเศษคงไม่ดี
"ไหนๆ ฉันได้อะไรนะ" ลองจับบ้าง
"สำหรับเซนเซย์รักแท้มีอยู่จริง ไม่ใช่แค่ในเชิงของโรแมนติก รักใคร่ในเชิงคนรักเท่านั้นที่เรียกว่ารักแท้"
"ความรักที่มอบให้คนในครอบครัว เพื่อน คนรู้จัก สัตว์ สิ่งของ หากมาจากใจจริงย่อมเรียกว่ารักแท้"
ความรักที่เผลอมอบให้ศัตรูก็ดีเหมือนกัน— อดกลั้นไว้ทันก่อนจะเผลอพูดออกไป
"ขอแค่เราเชื่อมั่นในความรู้สึกนั้นก็พอ"
"สำหรับเซนเซย์รักแท้มีอยู่จริง ไม่ใช่แค่ในเชิงของโรแมนติก รักใคร่ในเชิงคนรักเท่านั้นที่เรียกว่ารักแท้"
"ความรักที่มอบให้คนในครอบครัว เพื่อน คนรู้จัก สัตว์ สิ่งของ หากมาจากใจจริงย่อมเรียกว่ารักแท้"
ความรักที่เผลอมอบให้ศัตรูก็ดีเหมือนกัน— อดกลั้นไว้ทันก่อนจะเผลอพูดออกไป
"ขอแค่เราเชื่อมั่นในความรู้สึกนั้นก็พอ"
วิ่งราวหาของเหรอเหมือนเคยเห็นในอนิเมะเลยนะ
คิดพลางล้วงหยิบฉลากคลี่อ่าน ดวงตาเบิกกว้างเล็กน้อย
[คนที่แอบชอบ]
"ตายจริง ถึงจะน่าอายไปหน่อยที่อายุปูนนี้แต่ไม่เคยแอบชอบใครเลยค่ะ"
เธอเหลือบมองผู้โชคร้ายข้างๆ ส่งยิ้มหวานให้
"ยูอิจิซังมาพอดีเลย~"
"ไม่ทราบว่าได้อะไรเหรอคะ? เผื่อเบลช่วยได้"
( w — @azk-minoru.bsky.social )
วิ่งราวหาของเหรอเหมือนเคยเห็นในอนิเมะเลยนะ
คิดพลางล้วงหยิบฉลากคลี่อ่าน ดวงตาเบิกกว้างเล็กน้อย
[คนที่แอบชอบ]
"ตายจริง ถึงจะน่าอายไปหน่อยที่อายุปูนนี้แต่ไม่เคยแอบชอบใครเลยค่ะ"
เธอเหลือบมองผู้โชคร้ายข้างๆ ส่งยิ้มหวานให้
"ยูอิจิซังมาพอดีเลย~"
"ไม่ทราบว่าได้อะไรเหรอคะ? เผื่อเบลช่วยได้"
( w — @azk-minoru.bsky.social )
"และพวกเราอาจจะไม่มีชีวิตรอดก็ได้"
พูดด้วยน้ำเสียงน่ากลัวก่อนจะสุ่มหยิบที่คั่น
เธอมองสิ่งที่ได้ด้วยแววตาอ่านยากครู่หนึ่ง ก่อนจะมองคนตรงหน้าด้วยแววตาเช่นเดิม ริมฝีปากคลี่ยิ้มงดงาม
"น่ารักมากค่ะ ขอบคุณนะคะจะใช้อย่างดีเลย"
ดวงตาดุจอัญมณีเหลือบมองน้ำผักเล็กน้อย รอยยิ้มก็แปรเปลี่ยน
"อย่าให้มีใครท้องเสียนะคะ"
"และพวกเราอาจจะไม่มีชีวิตรอดก็ได้"
พูดด้วยน้ำเสียงน่ากลัวก่อนจะสุ่มหยิบที่คั่น
เธอมองสิ่งที่ได้ด้วยแววตาอ่านยากครู่หนึ่ง ก่อนจะมองคนตรงหน้าด้วยแววตาเช่นเดิม ริมฝีปากคลี่ยิ้มงดงาม
"น่ารักมากค่ะ ขอบคุณนะคะจะใช้อย่างดีเลย"
ดวงตาดุจอัญมณีเหลือบมองน้ำผักเล็กน้อย รอยยิ้มก็แปรเปลี่ยน
"อย่าให้มีใครท้องเสียนะคะ"
ลองทอยลูกเต๋าออกมาถึงคีย์เวิร์ดจะดูเยอะแต่ก็ไม่คณามือนักเขียนอย่างเธอหรอก
เพื่อนของคุณสินะ…
"ยูอิโตะซังตามหาดาบซามูไรที่หายสาบสูญไปในห้องพักครู เขาค่อยๆ เปิดลิ้นชักของเพื่อนร่วมงานทีละคน ทีละคน… กระทั่งเจอกับกล่องปริศนา—"
[ ทาคิกุจิ ยูอิโตะ ]
"เสียงเย็นยะเยือกของปีศาจนามมุไคดังขึ้นจากด้านหลัง ยูอิโตะซังผู้ล่วงรู้ความลับเข้าจึงถูกมุไคสาปให้เป็นกบ!"
ลองทอยลูกเต๋าออกมาถึงคีย์เวิร์ดจะดูเยอะแต่ก็ไม่คณามือนักเขียนอย่างเธอหรอก
เพื่อนของคุณสินะ…
"ยูอิโตะซังตามหาดาบซามูไรที่หายสาบสูญไปในห้องพักครู เขาค่อยๆ เปิดลิ้นชักของเพื่อนร่วมงานทีละคน ทีละคน… กระทั่งเจอกับกล่องปริศนา—"
[ ทาคิกุจิ ยูอิโตะ ]
"เสียงเย็นยะเยือกของปีศาจนามมุไคดังขึ้นจากด้านหลัง ยูอิโตะซังผู้ล่วงรู้ความลับเข้าจึงถูกมุไคสาปให้เป็นกบ!"
.
.
.
.
.
.
.
.
หรือ— นางมารในคราบคุณหมอ
"การกระทำของเธอมีผลนะ"
——
(หลังจากได้ปฏิสัมพันธ์กับคนในโรงเรียนสักพัก ก็พบว่าอาราเบลมีสองโหมดจริงๆ ซึ่งส่วนใหญ่คนได้เจอร่างนางมารเห็นจะเป็นพวกอาจารย์ซะมากกว่า😂)
หรือ— นางมารในคราบคุณหมอ
"การกระทำของเธอมีผลนะ"
——
(หลังจากได้ปฏิสัมพันธ์กับคนในโรงเรียนสักพัก ก็พบว่าอาราเบลมีสองโหมดจริงๆ ซึ่งส่วนใหญ่คนได้เจอร่างนางมารเห็นจะเป็นพวกอาจารย์ซะมากกว่า😂)
"DONE~"
อาราเบลบิดคลายความอ่อนล้าของกล้ามเนื้อก่อนเก็บฟอร์มตรวจสุขภาพของบุคลากรเข้าแฟ้มหลังจากกรอกข้อมูลทั้งหมดเข้าระบบทั้งหมดแล้ว
"จริงสิ ต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับโรคของเด็กเพิ่มด้วย"
ถึงจะเป็นครูห้องพยาบาลแต่จะขาดความรู้ใหม่ๆ ไม่ได้ มือเรียวคว้าแก้วกาแฟก่อนถอนหายใจเมื่อพบว่าไม่หลงเหลือ
"DONE~"
อาราเบลบิดคลายความอ่อนล้าของกล้ามเนื้อก่อนเก็บฟอร์มตรวจสุขภาพของบุคลากรเข้าแฟ้มหลังจากกรอกข้อมูลทั้งหมดเข้าระบบทั้งหมดแล้ว
"จริงสิ ต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับโรคของเด็กเพิ่มด้วย"
ถึงจะเป็นครูห้องพยาบาลแต่จะขาดความรู้ใหม่ๆ ไม่ได้ มือเรียวคว้าแก้วกาแฟก่อนถอนหายใจเมื่อพบว่าไม่หลงเหลือ
สำหรับการตรวจสุขภาพประจำปีนี้ อาราเบล เรเดียลได้จัดทำคำแนะนำในการกรอกแบบฟอร์มบันทึกสุขภาพสำหรับนักเรียนและบุคลากรติดบอร์ดหน้าห้องพยาบาล
"หวังว่าจะช่วยได้นะ"
เธอพึมพำ ตรวจเช็กความเรียบร้อยอีกครั้งก่อนนัยน์ตาดุจอัญมณีจะเหลือบมาสบตากับ [คุณ] ริมฝีปากคลี่ยิ้มขับให้ใบหน้าดูอ่อนโยนใจดี
"มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?"
สำหรับการตรวจสุขภาพประจำปีนี้ อาราเบล เรเดียลได้จัดทำคำแนะนำในการกรอกแบบฟอร์มบันทึกสุขภาพสำหรับนักเรียนและบุคลากรติดบอร์ดหน้าห้องพยาบาล
"หวังว่าจะช่วยได้นะ"
เธอพึมพำ ตรวจเช็กความเรียบร้อยอีกครั้งก่อนนัยน์ตาดุจอัญมณีจะเหลือบมาสบตากับ [คุณ] ริมฝีปากคลี่ยิ้มขับให้ใบหน้าดูอ่อนโยนใจดี
"มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?"
ซากุระผลิบานเป็นสัญญาณของการเริ่มต้นครั้งใหม่ เข้าสู่ปีที่สี่ของการทำงานเป็นครูห้องพยาบาลโรงเรียนมัธยมปลายอามาเนะซากะ
เรเดียล อาราเบลส่งยิ้มงดงามทักทาย [คุณ] ที่เดินเข้ามาในห้องพยาบาลตั้งแต่วันแรกของการเปิดภาคเรียน
"ต้องการให้เซนเซย์ดูแลเรื่องไหนดีคะ?"
ซากุระผลิบานเป็นสัญญาณของการเริ่มต้นครั้งใหม่ เข้าสู่ปีที่สี่ของการทำงานเป็นครูห้องพยาบาลโรงเรียนมัธยมปลายอามาเนะซากะ
เรเดียล อาราเบลส่งยิ้มงดงามทักทาย [คุณ] ที่เดินเข้ามาในห้องพยาบาลตั้งแต่วันแรกของการเปิดภาคเรียน
"ต้องการให้เซนเซย์ดูแลเรื่องไหนดีคะ?"
━━━━ ༺♥༻ ━━━━
" ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ อาราเบล เรเดียล อาระ~ ไม่ใช่สิ"
" เรเดียล อาราเบล ครูห้องพยาบาล ถ้าเจ็บป่วยก็มาหาเซนเซย์ได้ตลอดเลยนะ "
🥀 doc — bit.ly/43UDzDR
━━━━ ༺♥༻ ━━━━
โค/เวิ่น/โรล — DM
! ห้องพยาบาลมีบุคลากรอยู่เสมอ !
ꕤ สามารถนำไปประกอบโรลได้อิสระ/แท็กเรียกได้เสมอ ꕤ
━━━━ ༺♥༻ ━━━━
" ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ อาราเบล เรเดียล อาระ~ ไม่ใช่สิ"
" เรเดียล อาราเบล ครูห้องพยาบาล ถ้าเจ็บป่วยก็มาหาเซนเซย์ได้ตลอดเลยนะ "
🥀 doc — bit.ly/43UDzDR
━━━━ ༺♥༻ ━━━━
โค/เวิ่น/โรล — DM
! ห้องพยาบาลมีบุคลากรอยู่เสมอ !
ꕤ สามารถนำไปประกอบโรลได้อิสระ/แท็กเรียกได้เสมอ ꕤ
" ถ้าเจ็บป่วยไม่ต้องเกรงใจ มาหาเซนเซย์ได้เสมอเลยนะ "
" ห้องพยาบาลมีคนอยู่ตลอดนั่นแหละ เพราะงั้นอย่าคิดจะทำอะไรแผลงๆ กันเลยนะคะ "
💓 โค/เวิ่น/โรล ทาง DM
🔁 ช่วยเซนเซย์หาคนป่วย(?)/เนียนรู้จัก
💬 เสนอเพิ่มเติม
DM 24/7
Feel Free to co-op
doc — bit.ly/43UDzDR
" ถ้าเจ็บป่วยไม่ต้องเกรงใจ มาหาเซนเซย์ได้เสมอเลยนะ "
" ห้องพยาบาลมีคนอยู่ตลอดนั่นแหละ เพราะงั้นอย่าคิดจะทำอะไรแผลงๆ กันเลยนะคะ "
💓 โค/เวิ่น/โรล ทาง DM
🔁 ช่วยเซนเซย์หาคนป่วย(?)/เนียนรู้จัก
💬 เสนอเพิ่มเติม
DM 24/7
Feel Free to co-op
doc — bit.ly/43UDzDR