"ทำได้แล้วนะคะ ทาคาฮาชิคุง"

เอ่ยอย่างดีใจเสมือนตัวเองยิงได้

"เก่งมากเลยล่ะค่ะ เข้ากลางเป้าเลย"

"เก่งมากเลยค่ะ"

ตบมือแปะๆๆ เอ่ยเสียงชื่นชมทั้งรอยยิ้ม

"ส่วนอันนี้เป็นของรางวัลนะคะ พวงกุญแจค่ะ"

ส่งของรางวัลให้

"แม้จะหน้าอายไปหน่อยที่เป็นหน้าของฉันเองก็ตาม แต่หวังว่าจะดีใจนะคะ"

มือยกขึ้นมานำผมทัดหูตัวเองก่อนกล่าวต่อ

"ถ้าสนใจชมรมคิวโดล่ะก็ ยินดีต้อนรับเสมอเลยนะคะ"

( Happy Birthday นะคะ ฮิโยริจังงง—!🎉🎉🎉🎉🎉 )

"เป็นผีเสื้อค่ะ มีสีเหลืองสวยมากเลยค่ะ"

เธอตอบอย่างใจเย็น พร้อมกับมองเจ้าผีเสื้อที่เกาะเสื้อของเพื่อนอย่างสบายอารมณ์

"อยู่นิ่ง ๆ นะคะ"

มือโบกไปมาเป็นการไล่เจ้าผีเสื้อตัวนั้นให้บินไปทางอื่น

แต่มันกลับบินมาเกาะเสื้อของเธอเองเสียอย่างนั้น. . .

"คุณยายเคยบอกไว้น่ะค่ะ ว่าแมลงเต่าทองเชื่อกันว่าจะนำโชคลาภมาให้"

ระหว่างนั้นเจ้าแมลงบนนิ้วมือของเธอก็พลันฉวยโอกาสบินหนีไปจนลับตา

"งั้นฉันเองก็คงได้รับโชคนั้นมาด้วยแล้วล่ะค่ะ"

ได้ยินสิ่งที่รุ่นพี่บอกก็อดที่จะดีใจไม่ได้ เธอเองก็โชคดีเช่นกัน

"ฉันทานแล้วล่ะค่ะ แต่กำลังจะไปซื้อน้ำน่ะค่ะ"

"แล้วรุ่นพี่ล่ะคะ?"

"หุ ๆ งั้นเจ้านี่ก็คงโดนซากุระสะกดไว้เหมือนอิซึมิซังแน่เลยค่ะ"

เธอหัวเราะในลำคอก่อนกล่าวต่ออย่างนุ่มนวล

"ดีเลยค่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นเจ้านี่คงชอบด้วย"

เพราะน่าจะติดมากับซากุระ ฉะนั้นแล้วก็ส่งกลับไปหาซากุระดังเดิมน่าจะดี เธอเอ่ยสนับสนุนความคิดของอีกฝ่ายเต็มที่

"ไปด้วยกันมั้ยคะ?"

เอ่ยถามอีกฝ่ายพร้อมรอยยิ้มอันอ่อนโยน ไปปล่อยแมลงด้วยกันมั้ยคะ?

สายตาของเธอจ้องมองเจ้าแมลงจนกระทั่งมันบินหนีละสายตาไป

"เรียกตามแบบที่ฮิเมงามิคุงอยากเรียกเลยค่ะ"

เธอเอ่ยตอบทั้งรอยยิ้มเป็นมิตร ไม่ว่าจะเรียกแบบไหนเธอก็โอเคทั้งนั้น

"ไม่ว่าจะเรียกแบบไหนฉันก็คงจะหันหมดอยู่ดีค่ะ"

กล่าวอย่างมีอารมณ์ขัน ก่อนจะเอ่ยถามอีกฝ่ายกลับไปบ้าง

"ว่าไปแล้ว. . ฮิเมงามิคุงปกติทานข้าวที่ไหนหรอคะ?"

ไหน ๆ ก็เจอกันแล้ว คงต้องชวนคุยเสียหน่อย!

“อ๊ะ บังเอิญจังเลยค่ะ ฉันเองก็เหมือนกันค่ะ”

เด็กสาวตอบกลับด้วยท่าทีตื่นเต้น

“ฉันหรอคะ? ค่ะ อยากค่ะ”

พยักหน้าหงึกๆ แล้วนำแว่นมาลองสวมดูบ้าง

“แบบนี้—”

“พอใช้ได้มั้ยคะ?”

( มีแพทช์หน้าด้วยหรอคะ55555555555555555 )

"ไม่ใช่ตรงนั้นค่ะ ล่างอีกหน่อย. . "

เธอเองก็คอยพยายามบอกทางที่ถูกต้อง

"ตอนนี้ขวาอีกนิดค่ะ"

แต่เหมือนอีกฝ่ายจะจับไม่โดนเสียที

"อิซึมิซัง อยู่นิ่ง ๆ นะคะ"

เธอจึงตัดสินใจที่หยิบมันออกมาให้แทน เธอมองดูลักษณะของมันในมือ ก่อนจะสรุปออกมาได้ว่า

"เป็นด้วงหนวดยาวค่ะ คงจะติดมากับซากุระน่ะค่ะ"

( อีกภาคหรอคะ555555555555 ขอตัวละครใหม่หน่อยค่ะ55555555 )

( ขอบคุณค่ะโคจิคุง! ตอนนี้เท่พร้อมจะปกป้องทุกคนแล้วค่ะ💪🔥 /แต่เป็นตัวร้าย )

( ขอบคุณมากค่าา กลายเป็นมังกรไปแล้ว🐲🔥🔥 )

เธอยิ้มทักทายเมื่อคนที่เอ่ยทักเป็นรุ่นพี่ที่รู้จักกันดี

"ข้างล่างอีกหน่อยค่ะ"

เห็นอีกฝ่ายใช้มือจับไปทั่วจึงพยายามบอกทางที่ถูกต้อง

"อ่ะ ขวาอีกนิดค่ะ"

แต่เหมือนว่ารุ่นพี่จะจับไม่โดนเสียที เธอจึงค่อย ๆ ยื่นมือไปจับมันอย่างแผ่วเบา

"ออกแล้วค่ะ"

เธอกล่าวพร้อมยิ้มระรื่น ในมือของเธอตอนนี้มีแมลงหน้าตาเหมือนใบไม้อยู่ มันคือ 'ตั๊กแตนใบไม้' นั่นเอง

"ยังไม่ออกเลยค่ะ"

อาโอบะมองรุ่นพี่ที่พยายามปัดปมลงออกจากหลัง เธอสังเกตแมลงสั้นสักพัดก่อนจะยื่นนิ้วออกไปพร้อมเอ่ย

"รุ่นพี่อยู่นิ่ง ๆ นะคะ"

ตอนนี้แมลงได้ขึ้นมาอยู่บนนิ้วของเธอแทนแล้ว เห็นเป็นแมลงตัวเล็กสีแดงมีลายจุดสีดำ

"แมลงเต่าทองน่ะค่ะ"

"วันนี้รุ่นพี่อาจจะโชคดีนะคะ"

เพราะมันนับเป็นแมลงนำโชค

"อืม. . ."

เมื่อได้ยินคำถาม จึงได้เฝ้าสังเกตแมลงที่หลังของอีกฝ่ายอย่างไม่รีบร้อน เมื่อรู้คำตอบจึงบอกออกไปอย่างนุ่มนวล

"แมลงวันดอกไม้น่ะค่ะ"

เธอชูนิ้วขึ้นนิ้วนึงก่อนจะบอกข้อมูลต่อ

"ตอนแรกคิดว่าเป็นผึ้งหรือตัวต่อ แต่พอดูดี ๆ แล้วน่าจะเป็นแมลงวันดอกไม้ค่ะ"