"ขอบคุณท่านมาก โคมไฟมายขนาดนี้ คำอธิฐานของข้าคงจะเป็นจริงในเร็ววัน"

เทอหันไปยิ้มให้คนข้างกาย ด้วยความขอบคุณ กลับพบสายตาสวยงามคู่หนึ่งกำลังมองเธออยู่
เทอสบตาคู่นั้น โดยไม่ละสายตาไปไหน

"ข้าจะจดจำ ช่วงเวลานี้ไว้ตราบนานเท่านาน"

"ขะ ข้าก็หวังมันจะเป็นจริง"

แม้เสียงหัวเราะของคนข้างๆ จะทำให้เทอ เขินหนักยิ่งกว่าเดิม

แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่ถูกวาดลงบนโคมไฟ ที่ค่อยๆลอยห่างออกไป ก็ช่วยลดความเขินอายลงไปได้บ้าง

คน2คนที่อยู่เคียงข้างกันในทุกๆที่เหมือนกับโคมไฟที่ลอยผ่านที่ต่างๆ ก่อนจะร่วงหล่น

(ข้าเองก็อยากอยู่เคียงข้างท่าน...ตลอดไป)

"สวยมากเลยค่ะ"

รอยยิ้มกว้าง แววตาเป็นประกาย เมื่อเทอมองภาพท้องฟ้า ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยโคมไฟมากมาย

คืนนี้มีงานเทศกาล ท่านสนใจเดินเล่นกับข้ามัยล่ะ