ร้อยโทผู้เห็นคนเป็นแค่หมากบนกระดาน เพียงลิ่วล้อในสมรภูมิสนองความปรารถนาอันแสนบิดเบี้ยว กำลังเชยคาง, จ้องเข้าไปในดวงตาที่เริ่มจางแสง —ชาร์ลส์ เด็กเมื่อวานซืนผู้ถูกเรียกว่า ปาฎิหารย์ แม้สูญสิ้นความเป็นคน ทว่ายังไม่ทิ้งความหวัง คือทหารเกณฑ์ที่สูญหายไป.
รอยบากที่ข้างแก้มคงเทียบได้, ว่าคือเหรียญทองแห่งเกาะบริทเทน ท่านร้อยโทจึงเอ่ย
“ทหารที่ไม่ตาย? ไร้ยางอายสิ้นดี”
ร้อยโทผู้เห็นคนเป็นแค่หมากบนกระดาน เพียงลิ่วล้อในสมรภูมิสนองความปรารถนาอันแสนบิดเบี้ยว กำลังเชยคาง, จ้องเข้าไปในดวงตาที่เริ่มจางแสง —ชาร์ลส์ เด็กเมื่อวานซืนผู้ถูกเรียกว่า ปาฎิหารย์ แม้สูญสิ้นความเป็นคน ทว่ายังไม่ทิ้งความหวัง คือทหารเกณฑ์ที่สูญหายไป.
รอยบากที่ข้างแก้มคงเทียบได้, ว่าคือเหรียญทองแห่งเกาะบริทเทน ท่านร้อยโทจึงเอ่ย
“ทหารที่ไม่ตาย? ไร้ยางอายสิ้นดี”