'พวกแกนี่เองที่มาอ้อร้อใส่แฟนฉันไม่เลิก ได้มาเจอตัวจริงสักที!' (404)
THE END.
'พวกแกนี่เองที่มาอ้อร้อใส่แฟนฉันไม่เลิก ได้มาเจอตัวจริงสักที!' (404)
THE END.
'ที่นี่ดีกว่าที่เดิมเยอะเลย ถึงจะน่ารำคาญไปบ้าง แต่ไอ้ 2 คนนี้ก็ไม่ได้เหมือนราฟาเอล
เสียแค่อย่างเดียวเลย ที่นี่ไม่มีพี่ซาเอะมาอยู่ด้วยกัน
ว่าแล้วก็คิดถึง เดี๋ยวคืนนี้ขอพี่ซาเอะคอลก่อนนอนดีกว่าเรา' (360)
'ที่นี่ดีกว่าที่เดิมเยอะเลย ถึงจะน่ารำคาญไปบ้าง แต่ไอ้ 2 คนนี้ก็ไม่ได้เหมือนราฟาเอล
เสียแค่อย่างเดียวเลย ที่นี่ไม่มีพี่ซาเอะมาอยู่ด้วยกัน
ว่าแล้วก็คิดถึง เดี๋ยวคืนนี้ขอพี่ซาเอะคอลก่อนนอนดีกว่าเรา' (360)
'ไม่ได้ ขืนเอารูปไปให้พวกมันดู มีหวังเรื่องนี้จะต้องรู้ไปถึงหูของเอโกะซังแน่ ๆ เลย' อิซางิคิดขึ้นมาอยู่ภายในใจ แล้วเจ้าตัวก็เตรียมที่จะเดินหนีไปทางอื่นแทน
"แหนะ ไม่มีให้ดู ก็แสดงว่านายยังไม่มีแฟนไงโยอิจิ~
ลองเปิดใจให้ฉันกับเนสหน่อยสิ~" (350)
'ไม่ได้ ขืนเอารูปไปให้พวกมันดู มีหวังเรื่องนี้จะต้องรู้ไปถึงหูของเอโกะซังแน่ ๆ เลย' อิซางิคิดขึ้นมาอยู่ภายในใจ แล้วเจ้าตัวก็เตรียมที่จะเดินหนีไปทางอื่นแทน
"แหนะ ไม่มีให้ดู ก็แสดงว่านายยังไม่มีแฟนไงโยอิจิ~
ลองเปิดใจให้ฉันกับเนสหน่อยสิ~" (350)
⚠️ ตัวละครหลักมีพฤติกรรม yandere โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ⚠️
ในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย อิซางิก็ได้ถูกย้ายโรงเรียนมาเรียนที่ฮาคุโฮ ซึ่งเป็นโรงเรียน (1)
#ออลอิซา #คลังฟิคของกานดา
ในคืนวันสิ้นปีที่อิซางิอายุ 5 ขวบ พ่อแม่ของอิซางิก็กระโจนลงน้ำไปช่วยชีวิตของเด็กผู้ชายคนหนึ่งเอาไว้ แต่พวกเขา (1)
#ออลอิซา #คลังฟิคของกานดา
มันได้กลายเป็นภาพชินตาของใครหลาย ๆ คนใน blue lock ไปแล้ว ที่จะได้เห็นภาพของอิซางิป้วนเปี้ยนอยู่รอบ ๆ ตัวริน
อิซางิก็แค่รู้สึกชื่นชมในความเก่งของอีกฝ่าย เจ้าตัวก็เลย (1)
#คลังฟิคของกานดา #ออลอิซา #รินอิซา
"อิซางิ ฉันพาคนมาแนะนำให้แกรู้จักน่ะ"
เพียงเท่านี้ตัวของอิซางิก็แข็งค้างขึ้นมาเลยแทบจะทันที
"มีแต่คนกันเองทั้งนั้น แต่ก็มี คริส ปริ้นซ์ กับสนัฟฟี่มาเพิ่มด้วย
รีบหันหน้ามาสิอิซางิ" (470)
THE END.
"อิซางิ ฉันพาคนมาแนะนำให้แกรู้จักน่ะ"
เพียงเท่านี้ตัวของอิซางิก็แข็งค้างขึ้นมาเลยแทบจะทันที
"มีแต่คนกันเองทั้งนั้น แต่ก็มี คริส ปริ้นซ์ กับสนัฟฟี่มาเพิ่มด้วย
รีบหันหน้ามาสิอิซางิ" (470)
THE END.
เพราะซาเอะเคยเผลอใช้คำพูดของตัวเองไปทำลายตัวตนน้องชายที่ตัวเองรักมากที่สุดไป
ตัวซาเอะก็เลยโทษตัวเองมาโดยตลอดว่า สาเหตุที่ทำให้รินกลายเป็นคนแข็งกระด้างแบบนั้น มันก็มาจากตัวซาเอะเอง (78)
เพราะซาเอะเคยเผลอใช้คำพูดของตัวเองไปทำลายตัวตนน้องชายที่ตัวเองรักมากที่สุดไป
ตัวซาเอะก็เลยโทษตัวเองมาโดยตลอดว่า สาเหตุที่ทำให้รินกลายเป็นคนแข็งกระด้างแบบนั้น มันก็มาจากตัวซาเอะเอง (78)
แล้วยิ่ง อิโตชิ ซาเอะ ที่ฉันไปสืบมาล่ะ ว่าตัวมันก็มีน้องชายที่อายุไล่ ๆ กันกับอิซางิอยู่
แกเชื่อฉันเถอะ ว่าซาเอะมันไม่กล้าทำอะไรอิซางิหรอก เพราะมันก็ไม่ใช่คนที่เลวร้ายมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วด้วย
แกไปเป็นห่วงไคเซอร์มันดีกว่า เพราะฉันคิดว่าแข่งรอบนี้ ซาเอะมันไล่ต้อนเด็กแกไม่เลิกแน่โนอา" (390)
แล้วยิ่ง อิโตชิ ซาเอะ ที่ฉันไปสืบมาล่ะ ว่าตัวมันก็มีน้องชายที่อายุไล่ ๆ กันกับอิซางิอยู่
แกเชื่อฉันเถอะ ว่าซาเอะมันไม่กล้าทำอะไรอิซางิหรอก เพราะมันก็ไม่ใช่คนที่เลวร้ายมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วด้วย
แกไปเป็นห่วงไคเซอร์มันดีกว่า เพราะฉันคิดว่าแข่งรอบนี้ ซาเอะมันไล่ต้อนเด็กแกไม่เลิกแน่โนอา" (390)
"ได้สิ" อิซางิตอบรับออกไป แล้วโน้มตัวเข้าไปสวมกอดกับเรโอะแน่น เรโอะเองก็ยกแขนทั้ง 2 ข้างขึ้นมากอดตอบอิซางิไปด้วยเช่นกัน (247)
"ได้สิ" อิซางิตอบรับออกไป แล้วโน้มตัวเข้าไปสวมกอดกับเรโอะแน่น เรโอะเองก็ยกแขนทั้ง 2 ข้างขึ้นมากอดตอบอิซางิไปด้วยเช่นกัน (247)
"ขอจุ๊บอีกทีนึงได้ไหมอะโยอิจิ ฮือ"
ไกเซอร์แกล้งเดิมซมซานมาหาอิซางิ แล้วทรุดตัวลงไปนั่งกอดเอวอิซางิอยู่บนพื้น
"เป็นไงล่ะ โดนซะบ้าง แกจะได้รู้ซึ้งว่าฉันรู้สึกยังไงไอ้กุหลาบเวร!" (154)
"ขอจุ๊บอีกทีนึงได้ไหมอะโยอิจิ ฮือ"
ไกเซอร์แกล้งเดิมซมซานมาหาอิซางิ แล้วทรุดตัวลงไปนั่งกอดเอวอิซางิอยู่บนพื้น
"เป็นไงล่ะ โดนซะบ้าง แกจะได้รู้ซึ้งว่าฉันรู้สึกยังไงไอ้กุหลาบเวร!" (154)
มันก็เลยทำให้บรรยากาศที่เกิดขึ้นมานั้น มีแต่ความรักความอบอุ่นกระจายฟุ้งอยู่เต็มไปหมด...
"นี่จัง! กินนี่สิ ยจจังว่ามันอร่อยมาก ๆ เลยนะ!"
"ยจจัง ระวังหน่อยสิ เดี๋ยวก็ล้มหรอก" (22)
มันก็เลยทำให้บรรยากาศที่เกิดขึ้นมานั้น มีแต่ความรักความอบอุ่นกระจายฟุ้งอยู่เต็มไปหมด...
"นี่จัง! กินนี่สิ ยจจังว่ามันอร่อยมาก ๆ เลยนะ!"
"ยจจัง ระวังหน่อยสิ เดี๋ยวก็ล้มหรอก" (22)
"มาแทนตัวเองว่านี่จังบ้าบออะไรของแกเนี่ยไกเซอร์!" อิซางิพูดออกไปพร้อมกับหรี่ตาลงแบบสงสัย
"ยจจังเป็นอะไรไป ก็ปกติเราก็เรียกกันแบบ---
"ปกติบ้านแกน่ะสิไกเซอร์!" (13)
"มาแทนตัวเองว่านี่จังบ้าบออะไรของแกเนี่ยไกเซอร์!" อิซางิพูดออกไปพร้อมกับหรี่ตาลงแบบสงสัย
"ยจจังเป็นอะไรไป ก็ปกติเราก็เรียกกันแบบ---
"ปกติบ้านแกน่ะสิไกเซอร์!" (13)
เพราะฉะนั้นแกกับคริสแล้วก็ราวินโญ่มาช่วยฉันกดหน่อยนะ' เมื่อจับเหยื่อผู้โชคร้ายคนแรกได้แล้ว โนอาจึงลากสนัฟฟี่ไปกับตัวเองให้เดินตามตัวเองไปทันที
'โนอา! ไอ้เวร! ฉันจะนอน แกได้ยินไหมว่าฉันจะนอน!' (247)
เพราะฉะนั้นแกกับคริสแล้วก็ราวินโญ่มาช่วยฉันกดหน่อยนะ' เมื่อจับเหยื่อผู้โชคร้ายคนแรกได้แล้ว โนอาจึงลากสนัฟฟี่ไปกับตัวเองให้เดินตามตัวเองไปทันที
'โนอา! ไอ้เวร! ฉันจะนอน แกได้ยินไหมว่าฉันจะนอน!' (247)
'นี่จังกำลังพูดอะไรออกมาอยู่เนี่ย ทำไมถึงได้ฟังดูยากจัง' (400)
'นี่จังกำลังพูดอะไรออกมาอยู่เนี่ย ทำไมถึงได้ฟังดูยากจัง' (400)
"ขอบคุณมาก ๆ เลยนะครับโนอาซัง" แล้วอิซางิก็ร้องไห้ออกมาอีกครั้งอย่างดีใจ เพราะเจ้าตัวรู้สึกว่าตัวเองจะไม่ต้องมาใช้ชีวิตด้วยความกลัว และความหวาดระแวงแบบนี้อีกต่อไปแล้ว
"ไม่เป็นไรเลยอิซางิ" (222)
"ขอบคุณมาก ๆ เลยนะครับโนอาซัง" แล้วอิซางิก็ร้องไห้ออกมาอีกครั้งอย่างดีใจ เพราะเจ้าตัวรู้สึกว่าตัวเองจะไม่ต้องมาใช้ชีวิตด้วยความกลัว และความหวาดระแวงแบบนี้อีกต่อไปแล้ว
"ไม่เป็นไรเลยอิซางิ" (222)
"จริงเหรอนี่จัง!" อิซางิถามย้ำกลับไปด้วยแววตาที่เปล่งประกาย ไกเซอร์ที่เริ่มจะรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างก็ลองถามแบบหยั่งเชิงออกไปว่า
"ยจจังชอบพวกมันเหรอ?"
"ใช่ ๆ" แล้วไกเซอร์ก็รู้สึกเหมือนมีมีดมาปักอยู่ที่กลางอกทันที (356)
"จริงเหรอนี่จัง!" อิซางิถามย้ำกลับไปด้วยแววตาที่เปล่งประกาย ไกเซอร์ที่เริ่มจะรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างก็ลองถามแบบหยั่งเชิงออกไปว่า
"ยจจังชอบพวกมันเหรอ?"
"ใช่ ๆ" แล้วไกเซอร์ก็รู้สึกเหมือนมีมีดมาปักอยู่ที่กลางอกทันที (356)
'โอเค ขายอัปขนาดนี้จะเก็บไปสร้างบ้านรึไง' โนอาพูดแขวะออกมา แต่มือก็กำลังกดเข้าแอปธนาคารอยู่ดี
'เออ พอดีฉันกำลังอยากได้บ้านใหม่อยู่ ปากดีนักแกโอนมาเพิ่มอีก 100 ดอลล่าห์เลยโนอา' (237)
'โอเค ขายอัปขนาดนี้จะเก็บไปสร้างบ้านรึไง' โนอาพูดแขวะออกมา แต่มือก็กำลังกดเข้าแอปธนาคารอยู่ดี
'เออ พอดีฉันกำลังอยากได้บ้านใหม่อยู่ ปากดีนักแกโอนมาเพิ่มอีก 100 ดอลล่าห์เลยโนอา' (237)
เจ้าอย่าแก้ปัญหาด้วยวิธีแบบนี้สิฮิบิโนะ ถึงอิจิคาวะจะมีฐานะเท่ากับเจ้าก็จริงอยู่ แต่เจ้าก็ไม่ได้รักมันเลย ข้าขอร้องล่ะฮิบิโนะ"
คาฟก้าไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า เพียงแค่ตัวเองหันไปมองคนอื่นเพียงชั่วครู่ มันจะทำให้เกิดเรื่องขึ้นมาได้ถึงขนาดนี้ (27)
เจ้าอย่าแก้ปัญหาด้วยวิธีแบบนี้สิฮิบิโนะ ถึงอิจิคาวะจะมีฐานะเท่ากับเจ้าก็จริงอยู่ แต่เจ้าก็ไม่ได้รักมันเลย ข้าขอร้องล่ะฮิบิโนะ"
คาฟก้าไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า เพียงแค่ตัวเองหันไปมองคนอื่นเพียงชั่วครู่ มันจะทำให้เกิดเรื่องขึ้นมาได้ถึงขนาดนี้ (27)
จากนั้นซากุระก็ลากทั้งพี่ชายกับเพื่อนสนิทของตัวเองไปเล่นเครื่องเล่นแต่ละอย่างแบบมีความสุข
เพราะซากุระเคยคิดมาตลอดว่า ถ้าได้ไปเที่ยวกับคนสำคัญของตัวเอง มันจะรู้สึกยังไงขึ้นมาบ้าง
และในวันนี้ซากุระก็ได้คำตอบของมันแล้ว... (284)
จากนั้นซากุระก็ลากทั้งพี่ชายกับเพื่อนสนิทของตัวเองไปเล่นเครื่องเล่นแต่ละอย่างแบบมีความสุข
เพราะซากุระเคยคิดมาตลอดว่า ถ้าได้ไปเที่ยวกับคนสำคัญของตัวเอง มันจะรู้สึกยังไงขึ้นมาบ้าง
และในวันนี้ซากุระก็ได้คำตอบของมันแล้ว... (284)
"ถ้ามีข้าอยู่ด้วย ข้าสัญญาเลยว่าเจ้าจะไม่เป็นอะไรแน่นอนฮิบิโนะ"
คาฟก้าที่สติหลุดไปตั้งแต่ตอนที่ได้จูบกับอีกฝ่ายก็ยังเอาแต่นอนหน้าแดงอยู่แบบนั้นไปอีกสักพัก (11)
"ถ้ามีข้าอยู่ด้วย ข้าสัญญาเลยว่าเจ้าจะไม่เป็นอะไรแน่นอนฮิบิโนะ"
คาฟก้าที่สติหลุดไปตั้งแต่ตอนที่ได้จูบกับอีกฝ่ายก็ยังเอาแต่นอนหน้าแดงอยู่แบบนั้นไปอีกสักพัก (11)
"...ได้ยินไหมว่ายจจังจะอยู่กับนี่จัง แล้วก็จะไม่ทะเลาะกับนี่จังด้วย
อนาคตของยจจังที่นี่จังว่ามันดีนักหนา แต่ถ้าไม่มีนี่จังอยู่ด้วย ยจจังไม่ต้องการมันเลยสักนิด!" (346)
"...ได้ยินไหมว่ายจจังจะอยู่กับนี่จัง แล้วก็จะไม่ทะเลาะกับนี่จังด้วย
อนาคตของยจจังที่นี่จังว่ามันดีนักหนา แต่ถ้าไม่มีนี่จังอยู่ด้วย ยจจังไม่ต้องการมันเลยสักนิด!" (346)