بعضی وقتا آدم نابود شدن خودشو میبینه ولی نمیتونه کاری کنه. فقط نگاه میکنه. آدم کاش همونجا که میبینه قافیه رو باخته بمیره راحت شه. عزاداری برای خود نابود شده خیلی دردناک‌تره.

فرزندم از من به تو نصیحت؛ هیچوقت شرایطو به جایی نرسون که مجبور بشی کارتو به کسی بسپری و منتظر این و اون برای جلو رفتن برنامه‌ت باشی🤦🏻‍♀️

چرا امروز همه تو اینستاگرام من از بقیه میخوان تشویقشون کنن، زحمتشون رو ببین و زیبایی‌شون رو بگن؟🤔

این کارخونه‌ی زارا عطر به این خوشبویی میسازه بعد از اینور میزنی اونور زارت میپره. خب مومن تو که دیگه داری میسازی درست بساز.

اطرافیانم تشکیل شدن از یک مشت آدم عجیب غریب که هر کدوم مشنگی منحصر به فرد خودش و به تبعش انتظار مراعات داره. واقعا ذله شدم از دست همه‌شون. همه. همه‌ی همه‌ی این اسکل‌هایی که دورمن.

هوا اینقدر گرمه که فقط باید بی‌حرکت زیر کولر موند. کوچکترین تحرکی میتونه موجبات خفگی انسان رو فراهم کنه.

ما تازه اسباب اثاثیه‌مونو اینجا چیدیم الان دوباره جمع کنیم ببریم تردز؟ نصف لیوانا هنوز تو کارتنن آقای قاضی.

هر سال ۱ تیر جوری فوق‌العاده‌ شروع میشه و میگذره که میگم این قراره همون تابستونی باشه که منتظرشی و بعد جادوش جوری از ۱۲ شب به بعد از بین میره که تا سال بعد هر روز باید تو خماری اون یه شبانه روز بمونم. نمیدونم چه رسم عجیبیه دارم من با این تاریخ 🚶🏻‍♀️

خب دیگه مثل اینکه باید پلاستیک صندلیای اینجا ر بکنیم کم کم بشینیم پشت فرمون :)