Anastasia💎💠💎(งานถมตัวแตกตยา)
@anastasiaesra.bsky.social
#ESRA_Commu
Anastasia Varia di Adamantius | the sapphire princess| 163(+3+ส้นสูง 8cm):44 |19y|Royal Class Y.4| Nemophila
DM 24/7 20:00~00:00
Doc. https://docs.google.com/document/d/1O3T226RsmvUIpzAIbJu-23Y7YtpDH8Z80MzBF3szLQo/edit?usp=drivesdk
Anastasia Varia di Adamantius | the sapphire princess| 163(+3+ส้นสูง 8cm):44 |19y|Royal Class Y.4| Nemophila
DM 24/7 20:00~00:00
Doc. https://docs.google.com/document/d/1O3T226RsmvUIpzAIbJu-23Y7YtpDH8Z80MzBF3szLQo/edit?usp=drivesdk
#ESRA_MarineGala
ท่ามกลางปะการังสีสด ในเปลือกหอยยักษ์สีขาวมุกนวลเนียนมีนางเงือกคลีบน้ำเงินอยู่ในนั้น
อนาสตาเซียกลายเป็นเงือกสาวคลีบน้ำเงินคนนั้น ผมสีเงินสวยพลิ้วไสวไปตามคลื่นน้ำ เธอเล่นฟองคลื่นเมียงมองหมู่ปลาไปพลาง ชื่นชมทิวทัศน์สวยงามใต้มหาสมุทรสีคราม..
(แวะมาแปะนางเงือกสาวค่ะ ใครมีโรลแวะมาชวนสะบัดคลีบกันได้นะคะ (｡•̀ᴗ-)✧)
ท่ามกลางปะการังสีสด ในเปลือกหอยยักษ์สีขาวมุกนวลเนียนมีนางเงือกคลีบน้ำเงินอยู่ในนั้น
อนาสตาเซียกลายเป็นเงือกสาวคลีบน้ำเงินคนนั้น ผมสีเงินสวยพลิ้วไสวไปตามคลื่นน้ำ เธอเล่นฟองคลื่นเมียงมองหมู่ปลาไปพลาง ชื่นชมทิวทัศน์สวยงามใต้มหาสมุทรสีคราม..
(แวะมาแปะนางเงือกสาวค่ะ ใครมีโรลแวะมาชวนสะบัดคลีบกันได้นะคะ (｡•̀ᴗ-)✧)
October 30, 2025 at 6:42 PM
#ESRA_MarineGala
ท่ามกลางปะการังสีสด ในเปลือกหอยยักษ์สีขาวมุกนวลเนียนมีนางเงือกคลีบน้ำเงินอยู่ในนั้น
อนาสตาเซียกลายเป็นเงือกสาวคลีบน้ำเงินคนนั้น ผมสีเงินสวยพลิ้วไสวไปตามคลื่นน้ำ เธอเล่นฟองคลื่นเมียงมองหมู่ปลาไปพลาง ชื่นชมทิวทัศน์สวยงามใต้มหาสมุทรสีคราม..
(แวะมาแปะนางเงือกสาวค่ะ ใครมีโรลแวะมาชวนสะบัดคลีบกันได้นะคะ (｡•̀ᴗ-)✧)
ท่ามกลางปะการังสีสด ในเปลือกหอยยักษ์สีขาวมุกนวลเนียนมีนางเงือกคลีบน้ำเงินอยู่ในนั้น
อนาสตาเซียกลายเป็นเงือกสาวคลีบน้ำเงินคนนั้น ผมสีเงินสวยพลิ้วไสวไปตามคลื่นน้ำ เธอเล่นฟองคลื่นเมียงมองหมู่ปลาไปพลาง ชื่นชมทิวทัศน์สวยงามใต้มหาสมุทรสีคราม..
(แวะมาแปะนางเงือกสาวค่ะ ใครมีโรลแวะมาชวนสะบัดคลีบกันได้นะคะ (｡•̀ᴗ-)✧)
(เข้าใจถูกแล้วค่ะท่านหญิง เนื้อชั้นเลิศที่คุณคู่ควร )
August 4, 2025 at 3:50 PM
(เข้าใจถูกแล้วค่ะท่านหญิง เนื้อชั้นเลิศที่คุณคู่ควร )
#ESRA_Reflections
เท้าบางเดินเรียบเรื่อยไปตามริมน้ำ ผิวน้ำสะท้อนท้องฟ้าดั่งกระจกเงา
ใบไม้เปลี่ยนสี ดูร้อนระอุสวนทางกับความหนาวเย็น ตัดกับชุดสีเขียวขลิบทองของอนาสตาเซีย
ลมพัดผ่านเสื้อคลุมพริ้วไหวไปทางลำน้ำ ชายชุดคลุมสะบัดโดนน้ำที่กระเซ็นจนเปียกเป็นดวง
เธอหันมองท้องฟ้าโปร่งตรงหน้า นึกย้อนไปถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผ่านมา
ปล่อยให้รองเท้าและชายชุดเปียกน้ำที่พัดเข้ามา
เท้าบางเดินเรียบเรื่อยไปตามริมน้ำ ผิวน้ำสะท้อนท้องฟ้าดั่งกระจกเงา
ใบไม้เปลี่ยนสี ดูร้อนระอุสวนทางกับความหนาวเย็น ตัดกับชุดสีเขียวขลิบทองของอนาสตาเซีย
ลมพัดผ่านเสื้อคลุมพริ้วไหวไปทางลำน้ำ ชายชุดคลุมสะบัดโดนน้ำที่กระเซ็นจนเปียกเป็นดวง
เธอหันมองท้องฟ้าโปร่งตรงหน้า นึกย้อนไปถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผ่านมา
ปล่อยให้รองเท้าและชายชุดเปียกน้ำที่พัดเข้ามา
July 25, 2025 at 3:22 PM
#ESRA_Reflections
เท้าบางเดินเรียบเรื่อยไปตามริมน้ำ ผิวน้ำสะท้อนท้องฟ้าดั่งกระจกเงา
ใบไม้เปลี่ยนสี ดูร้อนระอุสวนทางกับความหนาวเย็น ตัดกับชุดสีเขียวขลิบทองของอนาสตาเซีย
ลมพัดผ่านเสื้อคลุมพริ้วไหวไปทางลำน้ำ ชายชุดคลุมสะบัดโดนน้ำที่กระเซ็นจนเปียกเป็นดวง
เธอหันมองท้องฟ้าโปร่งตรงหน้า นึกย้อนไปถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผ่านมา
ปล่อยให้รองเท้าและชายชุดเปียกน้ำที่พัดเข้ามา
เท้าบางเดินเรียบเรื่อยไปตามริมน้ำ ผิวน้ำสะท้อนท้องฟ้าดั่งกระจกเงา
ใบไม้เปลี่ยนสี ดูร้อนระอุสวนทางกับความหนาวเย็น ตัดกับชุดสีเขียวขลิบทองของอนาสตาเซีย
ลมพัดผ่านเสื้อคลุมพริ้วไหวไปทางลำน้ำ ชายชุดคลุมสะบัดโดนน้ำที่กระเซ็นจนเปียกเป็นดวง
เธอหันมองท้องฟ้าโปร่งตรงหน้า นึกย้อนไปถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผ่านมา
ปล่อยให้รองเท้าและชายชุดเปียกน้ำที่พัดเข้ามา
(วิ่งต๊อกแต๊กมาหาแล้วค่ะศาสตราจารย์)
รอยยิ้มของเธอแต่งแต้มบนใบหน้า
"เราย่อมจดจำศาสตราจารย์ที่รักยิ่งของเราได้ค่ะ"
เธอหันไปหาศาสตราจารย์ มือซ้ายไพล่หลัง มือขวายื่นออกมาตรงหน้า
กายค้อมลงเล็กน้อย
"ถ้าเช่นนั้นให้เกียรติเต้นกับเราสักเพลงได้ไหมคะศาสตราจารย์"
รอยยิ้มของเธอแต่งแต้มบนใบหน้า
"เราย่อมจดจำศาสตราจารย์ที่รักยิ่งของเราได้ค่ะ"
เธอหันไปหาศาสตราจารย์ มือซ้ายไพล่หลัง มือขวายื่นออกมาตรงหน้า
กายค้อมลงเล็กน้อย
"ถ้าเช่นนั้นให้เกียรติเต้นกับเราสักเพลงได้ไหมคะศาสตราจารย์"
July 22, 2025 at 4:52 PM
(วิ่งต๊อกแต๊กมาหาแล้วค่ะศาสตราจารย์)
รอยยิ้มของเธอแต่งแต้มบนใบหน้า
"เราย่อมจดจำศาสตราจารย์ที่รักยิ่งของเราได้ค่ะ"
เธอหันไปหาศาสตราจารย์ มือซ้ายไพล่หลัง มือขวายื่นออกมาตรงหน้า
กายค้อมลงเล็กน้อย
"ถ้าเช่นนั้นให้เกียรติเต้นกับเราสักเพลงได้ไหมคะศาสตราจารย์"
รอยยิ้มของเธอแต่งแต้มบนใบหน้า
"เราย่อมจดจำศาสตราจารย์ที่รักยิ่งของเราได้ค่ะ"
เธอหันไปหาศาสตราจารย์ มือซ้ายไพล่หลัง มือขวายื่นออกมาตรงหน้า
กายค้อมลงเล็กน้อย
"ถ้าเช่นนั้นให้เกียรติเต้นกับเราสักเพลงได้ไหมคะศาสตราจารย์"
(ฉันที่กำลังจะเป็นบ้า....//ความรักกระแทกหน้า)
July 13, 2025 at 2:53 PM
(ฉันที่กำลังจะเป็นบ้า....//ความรักกระแทกหน้า)
#ESRA_Gilded
[2 JUNE|โกงเวลา]
ในค่ำคืนที่ส่องสว่างอนาสตาเซียในชุดสีเข้มกลืนไปกับราตรีกาล ย่างกายไปทั่วงานเลี้ยงสวมหน้ากาก
เธอเดินออกไปที่ระเบียงกว้างตัวของเธออาบไล้แสงจันทร์พาให้เส้นผมสีเงินยวงส่องแสงสะท้อนแสงจันทร์
สายลมที่พัดผ่านพาเส้นไหมสีเงินสยายไปตามลม ชุดที่ทำจากอัญมณีพลันขยับไหวล้อแสงจันทร์สะท้อนไปทุกหนแห่ง
(แวะมาลงภาพแบบรัฟๆเก็บก่อนจะหายตัวครับ)
[2 JUNE|โกงเวลา]
ในค่ำคืนที่ส่องสว่างอนาสตาเซียในชุดสีเข้มกลืนไปกับราตรีกาล ย่างกายไปทั่วงานเลี้ยงสวมหน้ากาก
เธอเดินออกไปที่ระเบียงกว้างตัวของเธออาบไล้แสงจันทร์พาให้เส้นผมสีเงินยวงส่องแสงสะท้อนแสงจันทร์
สายลมที่พัดผ่านพาเส้นไหมสีเงินสยายไปตามลม ชุดที่ทำจากอัญมณีพลันขยับไหวล้อแสงจันทร์สะท้อนไปทุกหนแห่ง
(แวะมาลงภาพแบบรัฟๆเก็บก่อนจะหายตัวครับ)
June 30, 2025 at 9:48 PM
#ESRA_Gilded
[2 JUNE|โกงเวลา]
ในค่ำคืนที่ส่องสว่างอนาสตาเซียในชุดสีเข้มกลืนไปกับราตรีกาล ย่างกายไปทั่วงานเลี้ยงสวมหน้ากาก
เธอเดินออกไปที่ระเบียงกว้างตัวของเธออาบไล้แสงจันทร์พาให้เส้นผมสีเงินยวงส่องแสงสะท้อนแสงจันทร์
สายลมที่พัดผ่านพาเส้นไหมสีเงินสยายไปตามลม ชุดที่ทำจากอัญมณีพลันขยับไหวล้อแสงจันทร์สะท้อนไปทุกหนแห่ง
(แวะมาลงภาพแบบรัฟๆเก็บก่อนจะหายตัวครับ)
[2 JUNE|โกงเวลา]
ในค่ำคืนที่ส่องสว่างอนาสตาเซียในชุดสีเข้มกลืนไปกับราตรีกาล ย่างกายไปทั่วงานเลี้ยงสวมหน้ากาก
เธอเดินออกไปที่ระเบียงกว้างตัวของเธออาบไล้แสงจันทร์พาให้เส้นผมสีเงินยวงส่องแสงสะท้อนแสงจันทร์
สายลมที่พัดผ่านพาเส้นไหมสีเงินสยายไปตามลม ชุดที่ทำจากอัญมณีพลันขยับไหวล้อแสงจันทร์สะท้อนไปทุกหนแห่ง
(แวะมาลงภาพแบบรัฟๆเก็บก่อนจะหายตัวครับ)
หากหญิงสาวคนนั้นไม่เคยตายตามที่อีกฝ่ายจำได้ คงจะคล้ายกับการพลิกเหรียญไปอีกด้านเชียว
"ท่านแน่ใจหรือคะว่าเธอตาย หากไม่เห็นร่างไร้วิญญาณปาฏิหาริย์ก็มีจริงเสมอค่ะ"
เธอถามให้อีกฝ่ายแน่ใจว่าสิ่งที่รับรู้ไม่ใช่เพียงเรื่องที่ลวงหลอก
"ในยามนั้นท่านชายเห็นอะไรกันแน่คะ"
"ท่านแน่ใจหรือคะว่าเธอตาย หากไม่เห็นร่างไร้วิญญาณปาฏิหาริย์ก็มีจริงเสมอค่ะ"
เธอถามให้อีกฝ่ายแน่ใจว่าสิ่งที่รับรู้ไม่ใช่เพียงเรื่องที่ลวงหลอก
"ในยามนั้นท่านชายเห็นอะไรกันแน่คะ"
June 26, 2025 at 3:21 PM
หากหญิงสาวคนนั้นไม่เคยตายตามที่อีกฝ่ายจำได้ คงจะคล้ายกับการพลิกเหรียญไปอีกด้านเชียว
"ท่านแน่ใจหรือคะว่าเธอตาย หากไม่เห็นร่างไร้วิญญาณปาฏิหาริย์ก็มีจริงเสมอค่ะ"
เธอถามให้อีกฝ่ายแน่ใจว่าสิ่งที่รับรู้ไม่ใช่เพียงเรื่องที่ลวงหลอก
"ในยามนั้นท่านชายเห็นอะไรกันแน่คะ"
"ท่านแน่ใจหรือคะว่าเธอตาย หากไม่เห็นร่างไร้วิญญาณปาฏิหาริย์ก็มีจริงเสมอค่ะ"
เธอถามให้อีกฝ่ายแน่ใจว่าสิ่งที่รับรู้ไม่ใช่เพียงเรื่องที่ลวงหลอก
"ในยามนั้นท่านชายเห็นอะไรกันแน่คะ"
ค่ำคืนนี้ที่อาบไล้ไปด้วยแสงสีเงินประกาย จันทราเคลื่อนขึ้นประดับน่านฟ้าไปไม่นานทว่ากลับมีเรื่องราวเกิดขึ้นเสียมากมาย
ดวงตาสีน้ำเงินคมปราดงดงามทอดมองท่านชายผู้งดงามเหนือดวงจันทร์
ทว่าดวงตาของเธอที่สงบนิ่งไม่ไหวติงกลับดูน่ากลัวราวกับเธอไร้ความรู้สึก
เธอมองเจเรเมียนิ่งยามที่อีกฝ่ายเอ่ยเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ขึ้นมา
"ท่านชายคะ คนตายไม่อาจฟื้น แต่ถ้าไม่ตาย...ก็เป็นอีกเรื่อง"
+
ดวงตาสีน้ำเงินคมปราดงดงามทอดมองท่านชายผู้งดงามเหนือดวงจันทร์
ทว่าดวงตาของเธอที่สงบนิ่งไม่ไหวติงกลับดูน่ากลัวราวกับเธอไร้ความรู้สึก
เธอมองเจเรเมียนิ่งยามที่อีกฝ่ายเอ่ยเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ขึ้นมา
"ท่านชายคะ คนตายไม่อาจฟื้น แต่ถ้าไม่ตาย...ก็เป็นอีกเรื่อง"
+
June 26, 2025 at 3:21 PM
ค่ำคืนนี้ที่อาบไล้ไปด้วยแสงสีเงินประกาย จันทราเคลื่อนขึ้นประดับน่านฟ้าไปไม่นานทว่ากลับมีเรื่องราวเกิดขึ้นเสียมากมาย
ดวงตาสีน้ำเงินคมปราดงดงามทอดมองท่านชายผู้งดงามเหนือดวงจันทร์
ทว่าดวงตาของเธอที่สงบนิ่งไม่ไหวติงกลับดูน่ากลัวราวกับเธอไร้ความรู้สึก
เธอมองเจเรเมียนิ่งยามที่อีกฝ่ายเอ่ยเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ขึ้นมา
"ท่านชายคะ คนตายไม่อาจฟื้น แต่ถ้าไม่ตาย...ก็เป็นอีกเรื่อง"
+
ดวงตาสีน้ำเงินคมปราดงดงามทอดมองท่านชายผู้งดงามเหนือดวงจันทร์
ทว่าดวงตาของเธอที่สงบนิ่งไม่ไหวติงกลับดูน่ากลัวราวกับเธอไร้ความรู้สึก
เธอมองเจเรเมียนิ่งยามที่อีกฝ่ายเอ่ยเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ขึ้นมา
"ท่านชายคะ คนตายไม่อาจฟื้น แต่ถ้าไม่ตาย...ก็เป็นอีกเรื่อง"
+
#ESRA_Roleplay
[เปิดเทอม•เช้า•สตอรี่เล็กน้อย•โกงเวลา คนปวดหลังขอนั่งทามแมชชีน]
อนาสตาเซียในวัย 20 ปีกับการเป็นจักรพรรดินีแห่งอัลเบเนียกลับมาที่อคาเดมีอีกครั้ง
ฤดูร้อนที่แสนยาวนานได้ผันผ่าน เธอราวกับได้ปลดเปลื้องจากสถานการณ์น่าอึดอัด
ทันทีที่มาถึงที่นี่เธอจึงตะโกนก้องว่า...
"เรากลับมาแล้ว!!!"
ทำเอาผู้คนที่เดินผ่านไปมาหันมอง เพราะนี่ไม่ใช่ภาพลักษณ์ดั่งปกติของเธอเลย
[เปิดเทอม•เช้า•สตอรี่เล็กน้อย•โกงเวลา คนปวดหลังขอนั่งทามแมชชีน]
อนาสตาเซียในวัย 20 ปีกับการเป็นจักรพรรดินีแห่งอัลเบเนียกลับมาที่อคาเดมีอีกครั้ง
ฤดูร้อนที่แสนยาวนานได้ผันผ่าน เธอราวกับได้ปลดเปลื้องจากสถานการณ์น่าอึดอัด
ทันทีที่มาถึงที่นี่เธอจึงตะโกนก้องว่า...
"เรากลับมาแล้ว!!!"
ทำเอาผู้คนที่เดินผ่านไปมาหันมอง เพราะนี่ไม่ใช่ภาพลักษณ์ดั่งปกติของเธอเลย
June 18, 2025 at 4:48 PM
#ESRA_Roleplay
[เปิดเทอม•เช้า•สตอรี่เล็กน้อย•โกงเวลา คนปวดหลังขอนั่งทามแมชชีน]
อนาสตาเซียในวัย 20 ปีกับการเป็นจักรพรรดินีแห่งอัลเบเนียกลับมาที่อคาเดมีอีกครั้ง
ฤดูร้อนที่แสนยาวนานได้ผันผ่าน เธอราวกับได้ปลดเปลื้องจากสถานการณ์น่าอึดอัด
ทันทีที่มาถึงที่นี่เธอจึงตะโกนก้องว่า...
"เรากลับมาแล้ว!!!"
ทำเอาผู้คนที่เดินผ่านไปมาหันมอง เพราะนี่ไม่ใช่ภาพลักษณ์ดั่งปกติของเธอเลย
[เปิดเทอม•เช้า•สตอรี่เล็กน้อย•โกงเวลา คนปวดหลังขอนั่งทามแมชชีน]
อนาสตาเซียในวัย 20 ปีกับการเป็นจักรพรรดินีแห่งอัลเบเนียกลับมาที่อคาเดมีอีกครั้ง
ฤดูร้อนที่แสนยาวนานได้ผันผ่าน เธอราวกับได้ปลดเปลื้องจากสถานการณ์น่าอึดอัด
ทันทีที่มาถึงที่นี่เธอจึงตะโกนก้องว่า...
"เรากลับมาแล้ว!!!"
ทำเอาผู้คนที่เดินผ่านไปมาหันมอง เพราะนี่ไม่ใช่ภาพลักษณ์ดั่งปกติของเธอเลย
ดูท่าเด็กสาวทั้งสองคนจะมีความสุขอย่างดีเลยเชียว ชายหนุ่มรูปงามที่เอนกายอยู่ในศาลายิ้มออกมายามที่อ่านจดหมายจบ ก่อนจะหยิบจดหมายอีกฉบับจากหลานชายขึ้นมาอ่าน
"เบนจามิน ตอบจดหมายขององค์ชายตามประสงค์ของรัชทายาท"
จดหมายในมือพลันถูกส่งไปให้มหาดเล็กคนสนิท
"เจ้าก้อนกรวดของฉันจะงดงามขนาดไหนกันนะ ว่าไหม?"
เขาก้มลงพูดกับนกน้อยที่เกาะอยู่ยามที่มหาดเล็กค้อมกายจากไป
"เบนจามิน ตอบจดหมายขององค์ชายตามประสงค์ของรัชทายาท"
จดหมายในมือพลันถูกส่งไปให้มหาดเล็กคนสนิท
"เจ้าก้อนกรวดของฉันจะงดงามขนาดไหนกันนะ ว่าไหม?"
เขาก้มลงพูดกับนกน้อยที่เกาะอยู่ยามที่มหาดเล็กค้อมกายจากไป
June 8, 2025 at 2:36 PM
ดูท่าเด็กสาวทั้งสองคนจะมีความสุขอย่างดีเลยเชียว ชายหนุ่มรูปงามที่เอนกายอยู่ในศาลายิ้มออกมายามที่อ่านจดหมายจบ ก่อนจะหยิบจดหมายอีกฉบับจากหลานชายขึ้นมาอ่าน
"เบนจามิน ตอบจดหมายขององค์ชายตามประสงค์ของรัชทายาท"
จดหมายในมือพลันถูกส่งไปให้มหาดเล็กคนสนิท
"เจ้าก้อนกรวดของฉันจะงดงามขนาดไหนกันนะ ว่าไหม?"
เขาก้มลงพูดกับนกน้อยที่เกาะอยู่ยามที่มหาดเล็กค้อมกายจากไป
"เบนจามิน ตอบจดหมายขององค์ชายตามประสงค์ของรัชทายาท"
จดหมายในมือพลันถูกส่งไปให้มหาดเล็กคนสนิท
"เจ้าก้อนกรวดของฉันจะงดงามขนาดไหนกันนะ ว่าไหม?"
เขาก้มลงพูดกับนกน้อยที่เกาะอยู่ยามที่มหาดเล็กค้อมกายจากไป
ดาบของเธอสะบั้นผ่าลูกธนูออกเป็นสองท่อนแม้ไม่ได้ชักออกจากฝัก
เท่าในรองเท้าบูทดีดตัวพุ่งเข้าใส่ทันที
มือซ้ายของเธอคว้าจับคันธนูแน่นจนมันร้าวลึก แรงมหาศาลกระชากธนูจากมืออีกฝ่าย
เธอราวกับเป็นราชสีห์ที่ขย้ำเหยื่อ ดุดันและน่ากลัวอย่างยิ่ง
การจู่โจมสายฟ้าฟาดเช่นนี้ได้ทำให้อีกฝ่ายเสียเปรียบอย่างมาก
ดาบตวัดฟาดเข้าใส่หญิงสาวหวังให้ยอมศิโรราบ ทว่าอีกฝ่ายดันรับไว้ได้เสียก่อน
+
เท่าในรองเท้าบูทดีดตัวพุ่งเข้าใส่ทันที
มือซ้ายของเธอคว้าจับคันธนูแน่นจนมันร้าวลึก แรงมหาศาลกระชากธนูจากมืออีกฝ่าย
เธอราวกับเป็นราชสีห์ที่ขย้ำเหยื่อ ดุดันและน่ากลัวอย่างยิ่ง
การจู่โจมสายฟ้าฟาดเช่นนี้ได้ทำให้อีกฝ่ายเสียเปรียบอย่างมาก
ดาบตวัดฟาดเข้าใส่หญิงสาวหวังให้ยอมศิโรราบ ทว่าอีกฝ่ายดันรับไว้ได้เสียก่อน
+
June 1, 2025 at 5:44 PM
ดาบของเธอสะบั้นผ่าลูกธนูออกเป็นสองท่อนแม้ไม่ได้ชักออกจากฝัก
เท่าในรองเท้าบูทดีดตัวพุ่งเข้าใส่ทันที
มือซ้ายของเธอคว้าจับคันธนูแน่นจนมันร้าวลึก แรงมหาศาลกระชากธนูจากมืออีกฝ่าย
เธอราวกับเป็นราชสีห์ที่ขย้ำเหยื่อ ดุดันและน่ากลัวอย่างยิ่ง
การจู่โจมสายฟ้าฟาดเช่นนี้ได้ทำให้อีกฝ่ายเสียเปรียบอย่างมาก
ดาบตวัดฟาดเข้าใส่หญิงสาวหวังให้ยอมศิโรราบ ทว่าอีกฝ่ายดันรับไว้ได้เสียก่อน
+
เท่าในรองเท้าบูทดีดตัวพุ่งเข้าใส่ทันที
มือซ้ายของเธอคว้าจับคันธนูแน่นจนมันร้าวลึก แรงมหาศาลกระชากธนูจากมืออีกฝ่าย
เธอราวกับเป็นราชสีห์ที่ขย้ำเหยื่อ ดุดันและน่ากลัวอย่างยิ่ง
การจู่โจมสายฟ้าฟาดเช่นนี้ได้ทำให้อีกฝ่ายเสียเปรียบอย่างมาก
ดาบตวัดฟาดเข้าใส่หญิงสาวหวังให้ยอมศิโรราบ ทว่าอีกฝ่ายดันรับไว้ได้เสียก่อน
+
เธอหรี่ตาลงเพ่งมองทั้งสองคนอย่างเงียบงัน เสียงสนทนาแผ่วเบาจนต้องเพ่งสมาธิอย่างมาก
—กริ๊ก!
เสียงกลไกที่ดังขึ้นในความเงียบงัน ขนกายต่างลุกชัน
มันดังขึ้นไม่ใกล้ไม่ไกลจากตัวของเธอเลย ดวงตาสีน้ำเงินเบิกกว้าง
คิ้วเรียวขมวดมุ่น ก่อนที่ศีรษะจะหันไปตามเสียงนั้นที่ดังขึ้นไม่ไกล เพื่อมองหาที่มาของมัน
แม้ว่าเธอจะไม่อยากละสายตาจากทั้งสองคนนักทว่าเธอไม่อาจประมาทได้
+
—กริ๊ก!
เสียงกลไกที่ดังขึ้นในความเงียบงัน ขนกายต่างลุกชัน
มันดังขึ้นไม่ใกล้ไม่ไกลจากตัวของเธอเลย ดวงตาสีน้ำเงินเบิกกว้าง
คิ้วเรียวขมวดมุ่น ก่อนที่ศีรษะจะหันไปตามเสียงนั้นที่ดังขึ้นไม่ไกล เพื่อมองหาที่มาของมัน
แม้ว่าเธอจะไม่อยากละสายตาจากทั้งสองคนนักทว่าเธอไม่อาจประมาทได้
+
May 25, 2025 at 5:13 PM
เธอหรี่ตาลงเพ่งมองทั้งสองคนอย่างเงียบงัน เสียงสนทนาแผ่วเบาจนต้องเพ่งสมาธิอย่างมาก
—กริ๊ก!
เสียงกลไกที่ดังขึ้นในความเงียบงัน ขนกายต่างลุกชัน
มันดังขึ้นไม่ใกล้ไม่ไกลจากตัวของเธอเลย ดวงตาสีน้ำเงินเบิกกว้าง
คิ้วเรียวขมวดมุ่น ก่อนที่ศีรษะจะหันไปตามเสียงนั้นที่ดังขึ้นไม่ไกล เพื่อมองหาที่มาของมัน
แม้ว่าเธอจะไม่อยากละสายตาจากทั้งสองคนนักทว่าเธอไม่อาจประมาทได้
+
—กริ๊ก!
เสียงกลไกที่ดังขึ้นในความเงียบงัน ขนกายต่างลุกชัน
มันดังขึ้นไม่ใกล้ไม่ไกลจากตัวของเธอเลย ดวงตาสีน้ำเงินเบิกกว้าง
คิ้วเรียวขมวดมุ่น ก่อนที่ศีรษะจะหันไปตามเสียงนั้นที่ดังขึ้นไม่ไกล เพื่อมองหาที่มาของมัน
แม้ว่าเธอจะไม่อยากละสายตาจากทั้งสองคนนักทว่าเธอไม่อาจประมาทได้
+
เสียงหัวเราะใสกังวานก้องไปทั่วห้อง พาลให้บรรยากาศรอบข้างสดใสขึ้นมาทันตาอย่างไม่น่าเชื่อ
ข้อความบางอย่างถูกเขียนลงไปในจดหมายเพื่อส่งไปให้ถึงมือจักรพรรดิแห่งอัลเบเนีย
จดหมายของเด็กสาวสองคนที่สดใสและมีชีวิตชีวา ถูกนำพาไปถึงแดนไกลด้วยหัวใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสดใส
+
ข้อความบางอย่างถูกเขียนลงไปในจดหมายเพื่อส่งไปให้ถึงมือจักรพรรดิแห่งอัลเบเนีย
จดหมายของเด็กสาวสองคนที่สดใสและมีชีวิตชีวา ถูกนำพาไปถึงแดนไกลด้วยหัวใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสดใส
+
May 25, 2025 at 4:03 PM
เสียงหัวเราะใสกังวานก้องไปทั่วห้อง พาลให้บรรยากาศรอบข้างสดใสขึ้นมาทันตาอย่างไม่น่าเชื่อ
ข้อความบางอย่างถูกเขียนลงไปในจดหมายเพื่อส่งไปให้ถึงมือจักรพรรดิแห่งอัลเบเนีย
จดหมายของเด็กสาวสองคนที่สดใสและมีชีวิตชีวา ถูกนำพาไปถึงแดนไกลด้วยหัวใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสดใส
+
ข้อความบางอย่างถูกเขียนลงไปในจดหมายเพื่อส่งไปให้ถึงมือจักรพรรดิแห่งอัลเบเนีย
จดหมายของเด็กสาวสองคนที่สดใสและมีชีวิตชีวา ถูกนำพาไปถึงแดนไกลด้วยหัวใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสดใส
+
"เราอาจจะไม่ได้เอาเครื่องมือมาทั้งหมด แต่ว่าก็พอมีของที่ใช้ได้อยู่"
แน่นอนว่าต้องใช้อัญมณีสังเคราะห์เฉพาะเท่านั้น ถึงกระนั้นไม่ว่าอัญมณีใด้เธอก็ทำได้อยู่ดี
นิ้วเรียวหยิบอัญมณีที่มีพลังงานภายในออกมา
"เราบันทึกเสียงเพลงลงในนี้ด้วยการสั่นพ้องของเสียงและพลังงาน"
"และเล่นมันด้วยเครื่องมือพิเศษ เพื่อฟังเสียงข้างใน"
เสียงทุ้มใสอธิบายกระบวนการของมันอย่างเนิบช้า
+
แน่นอนว่าต้องใช้อัญมณีสังเคราะห์เฉพาะเท่านั้น ถึงกระนั้นไม่ว่าอัญมณีใด้เธอก็ทำได้อยู่ดี
นิ้วเรียวหยิบอัญมณีที่มีพลังงานภายในออกมา
"เราบันทึกเสียงเพลงลงในนี้ด้วยการสั่นพ้องของเสียงและพลังงาน"
"และเล่นมันด้วยเครื่องมือพิเศษ เพื่อฟังเสียงข้างใน"
เสียงทุ้มใสอธิบายกระบวนการของมันอย่างเนิบช้า
+
May 18, 2025 at 3:59 PM
"เราอาจจะไม่ได้เอาเครื่องมือมาทั้งหมด แต่ว่าก็พอมีของที่ใช้ได้อยู่"
แน่นอนว่าต้องใช้อัญมณีสังเคราะห์เฉพาะเท่านั้น ถึงกระนั้นไม่ว่าอัญมณีใด้เธอก็ทำได้อยู่ดี
นิ้วเรียวหยิบอัญมณีที่มีพลังงานภายในออกมา
"เราบันทึกเสียงเพลงลงในนี้ด้วยการสั่นพ้องของเสียงและพลังงาน"
"และเล่นมันด้วยเครื่องมือพิเศษ เพื่อฟังเสียงข้างใน"
เสียงทุ้มใสอธิบายกระบวนการของมันอย่างเนิบช้า
+
แน่นอนว่าต้องใช้อัญมณีสังเคราะห์เฉพาะเท่านั้น ถึงกระนั้นไม่ว่าอัญมณีใด้เธอก็ทำได้อยู่ดี
นิ้วเรียวหยิบอัญมณีที่มีพลังงานภายในออกมา
"เราบันทึกเสียงเพลงลงในนี้ด้วยการสั่นพ้องของเสียงและพลังงาน"
"และเล่นมันด้วยเครื่องมือพิเศษ เพื่อฟังเสียงข้างใน"
เสียงทุ้มใสอธิบายกระบวนการของมันอย่างเนิบช้า
+
ชายผ้าที่เลิกขึ้นตามการขยับของบุคคลน่าสงสัย ทำให้เธอเห็นแขนของอีกฝ่าย
รอยตราสีแดง?
พลันดวงตาไพลินเบิกกว้างอย่างตกใจ หากว่าเธอไม่รู้จักรอยนั่นก็คงเป็นการโกหกแล้ว เพียงแค่เห็นครั้งเดียวก็จดจำตลอดไป เจ้าของรอยนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากคนคนนั้น 'เจเรเมีย ซินแคลร์'
เจเรเมียมาทำอะไรที่นี่
คำถามนี้ดังกึกก้องในหัวของเธอ
รอยตราสีแดง?
พลันดวงตาไพลินเบิกกว้างอย่างตกใจ หากว่าเธอไม่รู้จักรอยนั่นก็คงเป็นการโกหกแล้ว เพียงแค่เห็นครั้งเดียวก็จดจำตลอดไป เจ้าของรอยนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากคนคนนั้น 'เจเรเมีย ซินแคลร์'
เจเรเมียมาทำอะไรที่นี่
คำถามนี้ดังกึกก้องในหัวของเธอ
May 18, 2025 at 6:19 AM
ชายผ้าที่เลิกขึ้นตามการขยับของบุคคลน่าสงสัย ทำให้เธอเห็นแขนของอีกฝ่าย
รอยตราสีแดง?
พลันดวงตาไพลินเบิกกว้างอย่างตกใจ หากว่าเธอไม่รู้จักรอยนั่นก็คงเป็นการโกหกแล้ว เพียงแค่เห็นครั้งเดียวก็จดจำตลอดไป เจ้าของรอยนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากคนคนนั้น 'เจเรเมีย ซินแคลร์'
เจเรเมียมาทำอะไรที่นี่
คำถามนี้ดังกึกก้องในหัวของเธอ
รอยตราสีแดง?
พลันดวงตาไพลินเบิกกว้างอย่างตกใจ หากว่าเธอไม่รู้จักรอยนั่นก็คงเป็นการโกหกแล้ว เพียงแค่เห็นครั้งเดียวก็จดจำตลอดไป เจ้าของรอยนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากคนคนนั้น 'เจเรเมีย ซินแคลร์'
เจเรเมียมาทำอะไรที่นี่
คำถามนี้ดังกึกก้องในหัวของเธอ
ไม่นานอนาสตาเซียก็ตัดสินใจบางอย่างได้ ดีดตัวเองขึ้นไปบนกำแพงก่อนจะผลุบหายไปบนหลังคาบ้านของใครสักคน
ดาบคริสตัลข้างเอวแกว่งกระทบกันเบา ๆ ยามเธอกระโดด จนต้องเปลี่ยนเป็นสะพายหลังแทน
หญิงสาวที่ตามติดชายคนนั้นไปไม่นานก็ได้คำตอบ เมื่อเธอเห็นใครบางคนโผล่ออกมา
การนัดพบกันในยามนี้ ดูไม่ปกติเอาเสียเลย
เธอจึงซุ่มดูอยู่ด้านบนเงียบๆ
+
ดาบคริสตัลข้างเอวแกว่งกระทบกันเบา ๆ ยามเธอกระโดด จนต้องเปลี่ยนเป็นสะพายหลังแทน
หญิงสาวที่ตามติดชายคนนั้นไปไม่นานก็ได้คำตอบ เมื่อเธอเห็นใครบางคนโผล่ออกมา
การนัดพบกันในยามนี้ ดูไม่ปกติเอาเสียเลย
เธอจึงซุ่มดูอยู่ด้านบนเงียบๆ
+
May 18, 2025 at 6:19 AM
ไม่นานอนาสตาเซียก็ตัดสินใจบางอย่างได้ ดีดตัวเองขึ้นไปบนกำแพงก่อนจะผลุบหายไปบนหลังคาบ้านของใครสักคน
ดาบคริสตัลข้างเอวแกว่งกระทบกันเบา ๆ ยามเธอกระโดด จนต้องเปลี่ยนเป็นสะพายหลังแทน
หญิงสาวที่ตามติดชายคนนั้นไปไม่นานก็ได้คำตอบ เมื่อเธอเห็นใครบางคนโผล่ออกมา
การนัดพบกันในยามนี้ ดูไม่ปกติเอาเสียเลย
เธอจึงซุ่มดูอยู่ด้านบนเงียบๆ
+
ดาบคริสตัลข้างเอวแกว่งกระทบกันเบา ๆ ยามเธอกระโดด จนต้องเปลี่ยนเป็นสะพายหลังแทน
หญิงสาวที่ตามติดชายคนนั้นไปไม่นานก็ได้คำตอบ เมื่อเธอเห็นใครบางคนโผล่ออกมา
การนัดพบกันในยามนี้ ดูไม่ปกติเอาเสียเลย
เธอจึงซุ่มดูอยู่ด้านบนเงียบๆ
+
อนาสตาเซียยกแก้วขึ้นมองเล็กน้อย เธอยกมันขึ้นจิบ รสชาติของมะนาวซ่าบซ่าผสมกับน้ำสีฟ้าหวานละมุนลิ้น
"อร่อยจัง"
ที่ปลายลิ้นสัมผัสรสของเกลือช่วยเพิ่มความอยากอาหารขึ้นๆอีก
"อร่อยจัง"
ที่ปลายลิ้นสัมผัสรสของเกลือช่วยเพิ่มความอยากอาหารขึ้นๆอีก
May 15, 2025 at 11:12 AM
อนาสตาเซียยกแก้วขึ้นมองเล็กน้อย เธอยกมันขึ้นจิบ รสชาติของมะนาวซ่าบซ่าผสมกับน้ำสีฟ้าหวานละมุนลิ้น
"อร่อยจัง"
ที่ปลายลิ้นสัมผัสรสของเกลือช่วยเพิ่มความอยากอาหารขึ้นๆอีก
"อร่อยจัง"
ที่ปลายลิ้นสัมผัสรสของเกลือช่วยเพิ่มความอยากอาหารขึ้นๆอีก
สายตาคมปราดตวัดมองไปยังคนที่คอยเฝ้าจับตามองเพื่อนของเธอ
พวกน่าตาย
ฝ่ามือเรียวขาวช้อนจับผมสีทองขึ้นมามอง
"อย่างน้อยฉันก็ได้เห็นเธอในรูปลักษณ์งดงามเช่นเก่าก่อน ถึงกระนั้นฉันก็ชอบผมจริงเสียมากกว่า"
เส้นไหมเงางามไล้ตกลงมาจากปลายนิ้วตามแรงโน้มถ่วง
พวกน่าตาย
ฝ่ามือเรียวขาวช้อนจับผมสีทองขึ้นมามอง
"อย่างน้อยฉันก็ได้เห็นเธอในรูปลักษณ์งดงามเช่นเก่าก่อน ถึงกระนั้นฉันก็ชอบผมจริงเสียมากกว่า"
เส้นไหมเงางามไล้ตกลงมาจากปลายนิ้วตามแรงโน้มถ่วง
May 13, 2025 at 4:33 PM
สายตาคมปราดตวัดมองไปยังคนที่คอยเฝ้าจับตามองเพื่อนของเธอ
พวกน่าตาย
ฝ่ามือเรียวขาวช้อนจับผมสีทองขึ้นมามอง
"อย่างน้อยฉันก็ได้เห็นเธอในรูปลักษณ์งดงามเช่นเก่าก่อน ถึงกระนั้นฉันก็ชอบผมจริงเสียมากกว่า"
เส้นไหมเงางามไล้ตกลงมาจากปลายนิ้วตามแรงโน้มถ่วง
พวกน่าตาย
ฝ่ามือเรียวขาวช้อนจับผมสีทองขึ้นมามอง
"อย่างน้อยฉันก็ได้เห็นเธอในรูปลักษณ์งดงามเช่นเก่าก่อน ถึงกระนั้นฉันก็ชอบผมจริงเสียมากกว่า"
เส้นไหมเงางามไล้ตกลงมาจากปลายนิ้วตามแรงโน้มถ่วง
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเธอซ่อนคมเขี้ยวราชสีห์เอาไว้เสียมิดชิด นัยน์ตาหลุบมองชุดแสนอลังการที่แพทริเซียใส่
มันช่าง...เปิดเผย?
ผ้าลูกไม้ที่ไปกองกันอยู่ที่กระโปรงเสียส่วนมาก ในขณะที่ช่วงบนนั้นกลับไร้สิ่งใดปกปิดเสียจน..น่าโมโห
อนาสตาเซียขยับก้าวเข้าไปใกล้สหายมากขึ้น
"ชุดของฉันก็ยังคงเหมือนทุกๆครั้งนั่นแหละ"
"คนพวกนั้นช่างชอบ'สอด'เสียจริง ยุ่งไม่เข้าเรื่อง"
เสียงเย็นเยือกดังเนิบนาบ
+
มันช่าง...เปิดเผย?
ผ้าลูกไม้ที่ไปกองกันอยู่ที่กระโปรงเสียส่วนมาก ในขณะที่ช่วงบนนั้นกลับไร้สิ่งใดปกปิดเสียจน..น่าโมโห
อนาสตาเซียขยับก้าวเข้าไปใกล้สหายมากขึ้น
"ชุดของฉันก็ยังคงเหมือนทุกๆครั้งนั่นแหละ"
"คนพวกนั้นช่างชอบ'สอด'เสียจริง ยุ่งไม่เข้าเรื่อง"
เสียงเย็นเยือกดังเนิบนาบ
+
May 13, 2025 at 4:33 PM
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเธอซ่อนคมเขี้ยวราชสีห์เอาไว้เสียมิดชิด นัยน์ตาหลุบมองชุดแสนอลังการที่แพทริเซียใส่
มันช่าง...เปิดเผย?
ผ้าลูกไม้ที่ไปกองกันอยู่ที่กระโปรงเสียส่วนมาก ในขณะที่ช่วงบนนั้นกลับไร้สิ่งใดปกปิดเสียจน..น่าโมโห
อนาสตาเซียขยับก้าวเข้าไปใกล้สหายมากขึ้น
"ชุดของฉันก็ยังคงเหมือนทุกๆครั้งนั่นแหละ"
"คนพวกนั้นช่างชอบ'สอด'เสียจริง ยุ่งไม่เข้าเรื่อง"
เสียงเย็นเยือกดังเนิบนาบ
+
มันช่าง...เปิดเผย?
ผ้าลูกไม้ที่ไปกองกันอยู่ที่กระโปรงเสียส่วนมาก ในขณะที่ช่วงบนนั้นกลับไร้สิ่งใดปกปิดเสียจน..น่าโมโห
อนาสตาเซียขยับก้าวเข้าไปใกล้สหายมากขึ้น
"ชุดของฉันก็ยังคงเหมือนทุกๆครั้งนั่นแหละ"
"คนพวกนั้นช่างชอบ'สอด'เสียจริง ยุ่งไม่เข้าเรื่อง"
เสียงเย็นเยือกดังเนิบนาบ
+
ดวงตาสีน้ำเงินเข้มส่องสว่างล้อกับแสงอาทิตย์ จดจ้องมองคนตรงหน้าด้วยท่าทางเฉยเมย
มือขาวที่วางทาบกันบนโต๊ะขยับเล็กน้อย ทว่าก็ไม่ได้ส่งมันออกมา เธออยากจะกุมมืออีกฝ่ายดั่งที่มักทำประจำยามอยู่กับเพื่อนสนิท
ความกังวลที่ปิดไม่มิดส่งผ่านออกมาอย่างชัดเจน
"เธอคงจะ...ชอบคนคนนั้นมากสินะ"
ความใส่ใจที่หญิงสาวตรงหน้ามีนั้น เธอสัมผัสได้ ความกลัวความกังวลที่มีต่อบุคคลสำคัญ
"เราคิดว่าคงมีอยู่"
+
มือขาวที่วางทาบกันบนโต๊ะขยับเล็กน้อย ทว่าก็ไม่ได้ส่งมันออกมา เธออยากจะกุมมืออีกฝ่ายดั่งที่มักทำประจำยามอยู่กับเพื่อนสนิท
ความกังวลที่ปิดไม่มิดส่งผ่านออกมาอย่างชัดเจน
"เธอคงจะ...ชอบคนคนนั้นมากสินะ"
ความใส่ใจที่หญิงสาวตรงหน้ามีนั้น เธอสัมผัสได้ ความกลัวความกังวลที่มีต่อบุคคลสำคัญ
"เราคิดว่าคงมีอยู่"
+
May 13, 2025 at 2:28 PM
ดวงตาสีน้ำเงินเข้มส่องสว่างล้อกับแสงอาทิตย์ จดจ้องมองคนตรงหน้าด้วยท่าทางเฉยเมย
มือขาวที่วางทาบกันบนโต๊ะขยับเล็กน้อย ทว่าก็ไม่ได้ส่งมันออกมา เธออยากจะกุมมืออีกฝ่ายดั่งที่มักทำประจำยามอยู่กับเพื่อนสนิท
ความกังวลที่ปิดไม่มิดส่งผ่านออกมาอย่างชัดเจน
"เธอคงจะ...ชอบคนคนนั้นมากสินะ"
ความใส่ใจที่หญิงสาวตรงหน้ามีนั้น เธอสัมผัสได้ ความกลัวความกังวลที่มีต่อบุคคลสำคัญ
"เราคิดว่าคงมีอยู่"
+
มือขาวที่วางทาบกันบนโต๊ะขยับเล็กน้อย ทว่าก็ไม่ได้ส่งมันออกมา เธออยากจะกุมมืออีกฝ่ายดั่งที่มักทำประจำยามอยู่กับเพื่อนสนิท
ความกังวลที่ปิดไม่มิดส่งผ่านออกมาอย่างชัดเจน
"เธอคงจะ...ชอบคนคนนั้นมากสินะ"
ความใส่ใจที่หญิงสาวตรงหน้ามีนั้น เธอสัมผัสได้ ความกลัวความกังวลที่มีต่อบุคคลสำคัญ
"เราคิดว่าคงมีอยู่"
+
『ถึง เพชรสีน้ำเงินผู้เลอค่า
พระอาทิตย์จรัสแสงเรืองรองสุกสกาว นภาเพริศแพร้วพรรณราย กุสุมาพาชื่นขจรขจาย พาเสารภย์กระจายทั่วแดนดิน
ยามฤดูใบไม้ผลิมาเยือนเสด็จพ่อสุขสบายหรือไม่ ก้อนกรวดของท่านยังคงสุขสบายไม่เปลี่ยน ส่วนทับทิมน้อยของท่านยังคงไม่บุบสลายหายไปไหน โปรดวางใจในตัวลูกคนนี้ได้เลยค่ะ.....』
ปลายปากกาแก้วยกขึ้นจากจดหมาย สายตาเหลือบมองประกาศจากสถาบัน
+
พระอาทิตย์จรัสแสงเรืองรองสุกสกาว นภาเพริศแพร้วพรรณราย กุสุมาพาชื่นขจรขจาย พาเสารภย์กระจายทั่วแดนดิน
ยามฤดูใบไม้ผลิมาเยือนเสด็จพ่อสุขสบายหรือไม่ ก้อนกรวดของท่านยังคงสุขสบายไม่เปลี่ยน ส่วนทับทิมน้อยของท่านยังคงไม่บุบสลายหายไปไหน โปรดวางใจในตัวลูกคนนี้ได้เลยค่ะ.....』
ปลายปากกาแก้วยกขึ้นจากจดหมาย สายตาเหลือบมองประกาศจากสถาบัน
+
May 10, 2025 at 12:31 PM
『ถึง เพชรสีน้ำเงินผู้เลอค่า
พระอาทิตย์จรัสแสงเรืองรองสุกสกาว นภาเพริศแพร้วพรรณราย กุสุมาพาชื่นขจรขจาย พาเสารภย์กระจายทั่วแดนดิน
ยามฤดูใบไม้ผลิมาเยือนเสด็จพ่อสุขสบายหรือไม่ ก้อนกรวดของท่านยังคงสุขสบายไม่เปลี่ยน ส่วนทับทิมน้อยของท่านยังคงไม่บุบสลายหายไปไหน โปรดวางใจในตัวลูกคนนี้ได้เลยค่ะ.....』
ปลายปากกาแก้วยกขึ้นจากจดหมาย สายตาเหลือบมองประกาศจากสถาบัน
+
พระอาทิตย์จรัสแสงเรืองรองสุกสกาว นภาเพริศแพร้วพรรณราย กุสุมาพาชื่นขจรขจาย พาเสารภย์กระจายทั่วแดนดิน
ยามฤดูใบไม้ผลิมาเยือนเสด็จพ่อสุขสบายหรือไม่ ก้อนกรวดของท่านยังคงสุขสบายไม่เปลี่ยน ส่วนทับทิมน้อยของท่านยังคงไม่บุบสลายหายไปไหน โปรดวางใจในตัวลูกคนนี้ได้เลยค่ะ.....』
ปลายปากกาแก้วยกขึ้นจากจดหมาย สายตาเหลือบมองประกาศจากสถาบัน
+
(ฉันมาสวยเพื่อเป็นหลอดไฟให้เธอ)
May 8, 2025 at 7:41 PM
(ฉันมาสวยเพื่อเป็นหลอดไฟให้เธอ)
ทว่ายิ่งเข้าไปใกล้เธอก็ยิ่งจับสังเกตบางอย่างได้ แม้ว่าเธอจะชะงักไปทว่าไม่นานเธอก็เดินต่อไปด้วยรอยยิ้มประดับใบหน้าดังเดิม
"สุขสันต์วันเกิดแพท"
เสียงทุ้มใสเอ่ยอวยพรเพื่อนรักของเธอ
"ดาวจรัสแสงของฉัน"
"สุขสันต์วันเกิดแพท"
เสียงทุ้มใสเอ่ยอวยพรเพื่อนรักของเธอ
"ดาวจรัสแสงของฉัน"
May 8, 2025 at 7:16 PM
ทว่ายิ่งเข้าไปใกล้เธอก็ยิ่งจับสังเกตบางอย่างได้ แม้ว่าเธอจะชะงักไปทว่าไม่นานเธอก็เดินต่อไปด้วยรอยยิ้มประดับใบหน้าดังเดิม
"สุขสันต์วันเกิดแพท"
เสียงทุ้มใสเอ่ยอวยพรเพื่อนรักของเธอ
"ดาวจรัสแสงของฉัน"
"สุขสันต์วันเกิดแพท"
เสียงทุ้มใสเอ่ยอวยพรเพื่อนรักของเธอ
"ดาวจรัสแสงของฉัน"
เสียงรองเท้าคริสตัลกระทบบนพื้นหินขัดเงาสีสวย
ชุดสีครามลากยาวมาตามทางที่เดินผ่าน เสียงแก้วใสกระทบกันไปมาตามจังหวะการเดิน
สายตาสีน้ำเงินสอดส่องไปทั่วงานก่อนจะสะดุดตากับหญิงสาวผู้หนึ่ง
'แพทริเซีย'—หญิงสาวเจ้าของวันเกิดในวันนี้ อนาสตาเซียไม่รอช้าเดินตรงไปหาเป้าหมายที่เธอหมายตาไว้ทันที
+
ชุดสีครามลากยาวมาตามทางที่เดินผ่าน เสียงแก้วใสกระทบกันไปมาตามจังหวะการเดิน
สายตาสีน้ำเงินสอดส่องไปทั่วงานก่อนจะสะดุดตากับหญิงสาวผู้หนึ่ง
'แพทริเซีย'—หญิงสาวเจ้าของวันเกิดในวันนี้ อนาสตาเซียไม่รอช้าเดินตรงไปหาเป้าหมายที่เธอหมายตาไว้ทันที
+
May 8, 2025 at 7:16 PM
เสียงรองเท้าคริสตัลกระทบบนพื้นหินขัดเงาสีสวย
ชุดสีครามลากยาวมาตามทางที่เดินผ่าน เสียงแก้วใสกระทบกันไปมาตามจังหวะการเดิน
สายตาสีน้ำเงินสอดส่องไปทั่วงานก่อนจะสะดุดตากับหญิงสาวผู้หนึ่ง
'แพทริเซีย'—หญิงสาวเจ้าของวันเกิดในวันนี้ อนาสตาเซียไม่รอช้าเดินตรงไปหาเป้าหมายที่เธอหมายตาไว้ทันที
+
ชุดสีครามลากยาวมาตามทางที่เดินผ่าน เสียงแก้วใสกระทบกันไปมาตามจังหวะการเดิน
สายตาสีน้ำเงินสอดส่องไปทั่วงานก่อนจะสะดุดตากับหญิงสาวผู้หนึ่ง
'แพทริเซีย'—หญิงสาวเจ้าของวันเกิดในวันนี้ อนาสตาเซียไม่รอช้าเดินตรงไปหาเป้าหมายที่เธอหมายตาไว้ทันที
+
#ESRA_Preparation
[5 April | โกงเวลา | Side-Story | Dormitory E610]
ในเช้าวันหนึ่งที่สดใส เสียงปากกาจรดลงบนกระดาษเนื้อดีดังขึ้น อนาสตาเซียกำลังเขียนจดหมายหาผู้ปกครองของตนเอง
พระเจ้าลูดวิก โอเรกอน ดิ อเามันเทียสที่ 2
จักรพรรดิผู้ครองดินแดนอัลเบเนีย....
+
[5 April | โกงเวลา | Side-Story | Dormitory E610]
ในเช้าวันหนึ่งที่สดใส เสียงปากกาจรดลงบนกระดาษเนื้อดีดังขึ้น อนาสตาเซียกำลังเขียนจดหมายหาผู้ปกครองของตนเอง
พระเจ้าลูดวิก โอเรกอน ดิ อเามันเทียสที่ 2
จักรพรรดิผู้ครองดินแดนอัลเบเนีย....
+
April 28, 2025 at 6:59 AM
#ESRA_Preparation
[5 April | โกงเวลา | Side-Story | Dormitory E610]
ในเช้าวันหนึ่งที่สดใส เสียงปากกาจรดลงบนกระดาษเนื้อดีดังขึ้น อนาสตาเซียกำลังเขียนจดหมายหาผู้ปกครองของตนเอง
พระเจ้าลูดวิก โอเรกอน ดิ อเามันเทียสที่ 2
จักรพรรดิผู้ครองดินแดนอัลเบเนีย....
+
[5 April | โกงเวลา | Side-Story | Dormitory E610]
ในเช้าวันหนึ่งที่สดใส เสียงปากกาจรดลงบนกระดาษเนื้อดีดังขึ้น อนาสตาเซียกำลังเขียนจดหมายหาผู้ปกครองของตนเอง
พระเจ้าลูดวิก โอเรกอน ดิ อเามันเทียสที่ 2
จักรพรรดิผู้ครองดินแดนอัลเบเนีย....
+