เอมิตี้รับใบคืนมาก่อนจะกระดิกหู

"อยากจับหูฉันหรอ? ได้สิ!"

เขากล่าวขณะเดินเข้าไปใกล้เพื่อนของตนให้จับหูขณะมือเองก็ลูบปีกของลูอาเบาๆอย่างตื่นเต้นเพราะมันทำเขานึกถึงเนื้อผ้านุ่มๆในงานดีไซน์ของเขาที่เขาตัด

เขามองพวงกุญแจของลูอาและยิ้ม

"ว้าว! สวยมากเลย! ลูอาเก่งจังเลย~!"

(อยู่ๆบลูสกายก็แกงไม่แจ้งเตือนฉันอิดิชั่น😭)

หูของเอมิตี้กระดิกอย่างยินดีก่อนยื่นกระดาษให้

"อือ แน่นอนๆ! ช่วยหน่อยนะลูอา!"

เขากล่าวขณะส่ายหางเบาๆก่อนจะได้ยินเรื่องพวงกุญแจ

"เอ๋!? พวงกุญแจหรอ~!"

เขาพูดด้วยดวงตาเป็นประกาย

Amityแว่นอย่าหาย: ในฐานะเป็นลูกเจ้าของร้านขายแว่นนะครับ มันเหมาะทั้งคู่เลยครับเพราะโครงหน้าพี่ให้ แต่ถ้าใช้ในชีวิตประจำวันก็คงอันบนอะครับ☺️

เอมิตี้ส่ายหัวและยิ้มแห้งๆ

"ยังไม่ครบเลยอะแหะๆ"

เขากล่าวขณะฟังสิ่งที่ลูอาพูด

"อืออออ จริงด้วย ผมก็ไม่อยากได้ลูกอมอะ ครั้งแรกก็กลายเป็นเด็ก ถ้าผมเก็บลายเซ็นไม่ครบก็ไม่รู้ว่าจะโดนลูกอมให้กลายเป็นอะไรอีก..."

เขาพูดอย่างกังวลๆขณะหูลู่ลง

(นอกจากหน้าตา หุ่นก็เหมือนกันนะ😔 ถ้าน้องเป็นผู้หญิงคงคิดว่าแฝด55)

"อืออออ บ้าที่สุดเลยตัวเรา!"

เขากล่าวเสียงอู้อี้เพราะเอามือปิดหน้า อยู่ต่อหน้าคนที่ชอบแล้วเป็นงี้ตลอดเลย!!!...

เขาค่อยๆตั้งสติกับตัวเองก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่

"....เอาล่ะ ยังไงก็ต้องหาลายเซ็นให้ครบ"

เขากล่าวก่อนรีบเดินหาคนต่อไป...

(ขอจบตรงนี้เลยนะคะ ขอบคุณที่สร้างโมเม้นด้วยนะคะ อิฮิ☺️//ฟิรจิกหมอน)

เอมิตี้พยายามยิ้มแบบไม่เขิน(ซึ่งทำไม่ได้)ก่อนจะพยักหน้า

"ครับ ผมจะพักแล้วถ้าผมเป็นอะไรจะรีบทักไปนะครับ"

เขากล่าวขณะมองรุ่นพี่วิ่งไป เขาโบกมือให้ตอนแรกก่อนจะหุบมือลงมากุมหน้าตัวเองกระดิกหูแรงๆเหมือนมีไอควันออกหู

กะจะตกรุ่นพี่เขาซะหน่อยแต่กลายเป็นว่าโดนรุ่นพี่ตกตัวเองแทนแถมบอกกับตัวเองแล้วว่าจะพยายามไม่แสดงพฤติกรรมแปลกๆแต่หัวใจมันฟังทีาไหนล่ะ...

+

"โอ๊ะ ลูอานี่เอง หวัดดีนะ"

เอมิตี้กล่าวด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนปีเดียวกันของตนก่อนจะมองอีกฝ่ายและกระดิกหูเบาๆ

"อ๋อ กิจกรรมอันนั้นสินะ ได้สิ! เดี๋ยวเซ็นให้!"

เขากล่าวขณะหยิบใบมาเซ็นแล้วคืนให้อีกฝ่าย