◌∘˚◍..☂˚. ✤ .˚☂..◍˚∘◌
✎Doc : https://shorturl.asia/hq9xU
✎Active : 13:00 - 03:00 | DM : 24/7
✎บวกได้ทุกโพสยกเว้นโรลปิด
Pfp : Koji
ขยับถอยออกมาเล็กน้อยพลางยกสองมือขึ้นปัดไปมาเล็กน้อย ไม่ถนัดรับมือกับคนแบบนี้เอาเสียเลย
"ถ้าไปพูดแบบนั้นกับคนอื่นเดี๋ยวก็ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นอิเฮนกันพอดี..."
"แล้วเห็ดนั่นที่เธอเก็บมา...มันกินได้จริงๆเหรอ?"
ตามที่เข้าใจ ถ้าเห็ดนั่นจู่ๆก็ขึ้นไปอยู่บนหัวของเธอได้ยังไงก็ไม่รู้ มันก็ดูน่าฉงนใจอยู่ถ้าจะเอาเข้าปาก
ขยับถอยออกมาเล็กน้อยพลางยกสองมือขึ้นปัดไปมาเล็กน้อย ไม่ถนัดรับมือกับคนแบบนี้เอาเสียเลย
"ถ้าไปพูดแบบนั้นกับคนอื่นเดี๋ยวก็ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นอิเฮนกันพอดี..."
"แล้วเห็ดนั่นที่เธอเก็บมา...มันกินได้จริงๆเหรอ?"
ตามที่เข้าใจ ถ้าเห็ดนั่นจู่ๆก็ขึ้นไปอยู่บนหัวของเธอได้ยังไงก็ไม่รู้ มันก็ดูน่าฉงนใจอยู่ถ้าจะเอาเข้าปาก
ดวงตาสีฟ้าอ่อนมองผ่านเส้นผมที่บดบังวิสัยทัศน์ให้ดีก่อนจะจดจำได้ คุณนักแสดงสาวที่มักจะเรียกเขาด้วยสรรพนามน่ารักแบบนั้น
ถึงใจจริงจะอยากค้านให้เรียกอาเมะสึยุมากกว่า แต่ด้วยความกลัวเสียน้ำใจจึงไม่เคยพูดออกไป
"ใช่ บนหัวของเธอน่ะ"
พอเห็นว่าเธอดูจะงงๆเขาก็เลยถือวิสาสะยื่นมือออกไปหยิบเห็ดบนหัวของสาวตัวเล็กออกให้
"เอ้านี่... เห็ดของเธอ"
ดวงตาสีฟ้าอ่อนมองผ่านเส้นผมที่บดบังวิสัยทัศน์ให้ดีก่อนจะจดจำได้ คุณนักแสดงสาวที่มักจะเรียกเขาด้วยสรรพนามน่ารักแบบนั้น
ถึงใจจริงจะอยากค้านให้เรียกอาเมะสึยุมากกว่า แต่ด้วยความกลัวเสียน้ำใจจึงไม่เคยพูดออกไป
"ใช่ บนหัวของเธอน่ะ"
พอเห็นว่าเธอดูจะงงๆเขาก็เลยถือวิสาสะยื่นมือออกไปหยิบเห็ดบนหัวของสาวตัวเล็กออกให้
"เอ้านี่... เห็ดของเธอ"
เดินไปได้สองสามก้าวก็หันกลับมามองอีกฝ่ายเงียบๆแต่ไม่สบตานิ่งราวกับกำลังจมอยู่ในความคิดของตน
"ม มีเห็ด....อยู่บนหัวของเธอ" ชี้
เดินไปได้สองสามก้าวก็หันกลับมามองอีกฝ่ายเงียบๆแต่ไม่สบตานิ่งราวกับกำลังจมอยู่ในความคิดของตน
"ม มีเห็ด....อยู่บนหัวของเธอ" ชี้
เขาเองก็เป็นคนนึงที่กำลังออกตามหาวัตถุดิบทำอาหารสำหรับงานเลี้ยงครั้งสุดท้ายเช่นกัน
หลังจากเดินลัดเลาะตามซากอาคารก็โผล่ออกมาจากพุ่มไม้พุ่มหนึ่ง ตรงหน้าของเขาคือเธอที่ยืนอยู่
"อ่ะ..."
การพบเจออย่างกะทันหันทำเอาเขาทำตัวไม่ถูก ทำท่าทีลังเลสักพักก่อนจะโค้งหัวเป็นการขอโทษแล้วขยับตัวถอยไปอีกทาง
เขาเองก็เป็นคนนึงที่กำลังออกตามหาวัตถุดิบทำอาหารสำหรับงานเลี้ยงครั้งสุดท้ายเช่นกัน
หลังจากเดินลัดเลาะตามซากอาคารก็โผล่ออกมาจากพุ่มไม้พุ่มหนึ่ง ตรงหน้าของเขาคือเธอที่ยืนอยู่
"อ่ะ..."
การพบเจออย่างกะทันหันทำเอาเขาทำตัวไม่ถูก ทำท่าทีลังเลสักพักก่อนจะโค้งหัวเป็นการขอโทษแล้วขยับตัวถอยไปอีกทาง