"เป็นเรือของกองทัพเรือน่ะครับ..."

"แต่บางครั้งผมก็รักษาคนอื่นๆที่ไม่ได้เป็นทหารเรือด้วยเหมือนกัน"

"ไม่เป็นไรครับ ตามสบายเลย" เลือกๆอันที่ตัวเองไม่ค่อยชอบกินมาให้-

ทำไมยิ้มน่ากลัวแบบนั้นล่ะ💦

"....ผู้ชายบางคนก็ชอบของหวานนะครับ ผมก็แอบเก็บคุกกี้ที่ญาติคนไข้เอามาให้ไว้เหมือนกัน"

"เอาหน่อยไหม?" ลุกไปหยิบขนมที่ซ่อนเอาไว้ออกมา

"ไม่ทราบครับ?" หลังแว่นสีดำอันนั้นเขากำลังกระพริบตาปริบๆ..

"แต่เด็กกับผู้หญิงส่วนใหญ่ก็ชื่นชอบของหวานอยู่แล้ว... ผมกำลังกล่าวถึงความเป็นไปได้ในกรณีนั้น ไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นต้องเกิดครับ" หรือว่าจะไม่ใช่ทั้งเด็กแล้วก็ผู้หญิงงั้นเหรอ.. งั้นก็ลองอธิบายขยายความคำว่าถ้าชอบกินขนมของตนดูก่อนก็แล้วกัน แบบมึนๆ

"ก็เป็นหมอนั่นแหละครับ แค่ประจำการอยู่บนเรือรบแล้วก็อาจต้องขนย้ายคนเจ็บในสนามรบแทน"

"ยินดีที่ได้รู้จักนะ จัสติน"

"ถ้าชอบกินขนมอย่างน้อยก็ควรจะตรวจฟันนะครับ"

"คุณคาเวียร์" จับมืออีกฝ่ายเขย่าเบาๆ

"อยากตรวจสุขภาพสักหน่อยรึเปล่าครับ?"

"ใช่ ผมเป็นทหารเรือ"

"อมารัค ยินดีที่ได้รู้จัก คุณ...?"

"ผมโดนลูกหลงบ่อยก็เลยมีทริคการรักษาตัวเองเยอะแยะเลยครับ ถึงจะไม่รู้ว่ามันใช้กับคนอื่นๆได้รึเปล่าก็เถอะ"

"เอาไว้ว่างๆก็แวะมาแล้วกันครับ อะไรที่ผมสอนได้ก็จะสอนให้"

"บาดเจ็บนี่ผมพอจะเข้าใจ.. แต่ถ้าคุณว่างจะมาหาหมอทำไมล่ะนั่น"

"อ้อ.. จริงด้วย ถ้าคุณได้ลงสนามบ่อย รู้เรื่องการพยาบาลเบื้องต้นไว้ก็ดีครับ" ถามเองแล้วก็พยักหน้าเออออกับตัวเอง

"ผมอมารัค ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะครับ" เขาคว้ามือที่ยื่นมาจับเขย่าๆ

"ผมก็ลงสนามบ่อย แต่ตัวเท่าคุณนี่ผมก็อาจจะแบกไม่ไหวนะเนี่ย"

"ขอบคุณที่มาบริจาคเลือดนะครับ" สีหน้าของคุณหมอกลายเป็นรอยยิ้มกว้างขึ้นมาทันที

"ไม่ได้พบกันนานเลย หวังว่าคุณจะยังมีสุขภาพที่ดีอยู่เสมอนะครับ"

"ลงสนามบ่อยไหมครับ? เคยมีอาการปวดตรงไหนเป็นพิเศษรึเปล่า"

"เอ... รึว่าบริจาคเลือด" เดาจนกว่าจะถูกก็แล้วกัน-

"สวัสดีครับ" เขาพงกศีรษะทักทาย ทำหน้าพยายามจะนึกว่าเคยเจอกันรึเปล่า เคยเจอกันที่ไหนน้า?

"ช่วงตรวจสุขภาพคนค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว.. ต้องขออภัยด้วยถ้าเกิดว่าผมจะจำไม่ได้..."

"อืม... หรือว่าเคยมีฟันคุดรึเปล่าครับ?"