Renkler ve açı zamanının ötesinde. İzlerken gerçeğin sıkıcılığından uzaklaştırıyor. Sinemanın kendimizden kaçışın en güzel yolu. Fakat kendimizden kaçarken kuyruğunu yutan yılan misali yine kendimize rast geliyoruz. Bu da tanrının bize bakıp gülümsemesini sağlıyor sanırım.