Doc: https://bit.ly/Austin_TBU
Pfp by TNai
for #TBU_Commu
“ ก็ได้ๆๆ ”
“ นำทางแล้วครับคนสวย ”
เขาเอ่ยออกมาด้วยเสียงเบาๆและเดินนำอีกคนไป แต่เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่อีกคนพูดออกมา ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างไร้เดียงสา
“ ตรงนี้เลยเหรอ ”
“ ก็ได้ๆๆ ”
“ นำทางแล้วครับคนสวย ”
เขาเอ่ยออกมาด้วยเสียงเบาๆและเดินนำอีกคนไป แต่เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่อีกคนพูดออกมา ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างไร้เดียงสา
“ ตรงนี้เลยเหรอ ”
สักพักชายหนุ่มก็ค่อยๆหันมาสบตากับหญิงสาวตรงหน้าพร้อมกับแก้มสีชมพูอ่อนๆ
“ ปูนก็สวย “
” ตินมองปูนได้ทั้งวันเลย ”
สักพักชายหนุ่มก็ค่อยๆหันมาสบตากับหญิงสาวตรงหน้าพร้อมกับแก้มสีชมพูอ่อนๆ
“ ปูนก็สวย “
” ตินมองปูนได้ทั้งวันเลย ”
“ ก็ต้องจำได้อยู่แล้วสิ ”
ออสตินเว้นช่วงสักพักก่อนที่จะรวบรวมความกล้าที่จะเอ่ยประโยคที่เขาต้องการจะบอกมานานออกมา
“ เพราะปูนเป็นคนสำคัญไง ”
+
“ ก็ต้องจำได้อยู่แล้วสิ ”
ออสตินเว้นช่วงสักพักก่อนที่จะรวบรวมความกล้าที่จะเอ่ยประโยคที่เขาต้องการจะบอกมานานออกมา
“ เพราะปูนเป็นคนสำคัญไง ”
+
” ร้านอยู่ใกล้ๆนี่แหละ ห้างเดินไปสิบนาทีก็ถึง “
ไหนๆก็ถือว่าเป็นเดทแรกแล้ว ในวันนี้เขาจึงเลือกร้านที่อยู่ใกล้เคียงและอยู่ในระยะที่เดินได้ เพราะเขาอยากที่จะเดินสนทนากับจำปูนมากกว่า
” ร้านอยู่ใกล้ๆนี่แหละ ห้างเดินไปสิบนาทีก็ถึง “
ไหนๆก็ถือว่าเป็นเดทแรกแล้ว ในวันนี้เขาจึงเลือกร้านที่อยู่ใกล้เคียงและอยู่ในระยะที่เดินได้ เพราะเขาอยากที่จะเดินสนทนากับจำปูนมากกว่า
“ เอางั้นเหรอ ”
“ งั้นเราไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นกันดีไหม ”
เขาหยุดพูดไปชั่วครู่ เหมือนกับว่ากำลังจะคิดว่าควรพูดประโยคที่ตามมาหรือไม่ แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะกล่าวออกไป
“ พอดีตินจำได้ปูนชอบอาหารญี่ปุ่น เลยอยากพาไปที่ๆปูนน่าจะถูกปากน่ะ ”
+
“ เอางั้นเหรอ ”
“ งั้นเราไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นกันดีไหม ”
เขาหยุดพูดไปชั่วครู่ เหมือนกับว่ากำลังจะคิดว่าควรพูดประโยคที่ตามมาหรือไม่ แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะกล่าวออกไป
“ พอดีตินจำได้ปูนชอบอาหารญี่ปุ่น เลยอยากพาไปที่ๆปูนน่าจะถูกปากน่ะ ”
+
“ ในความจริงตินก็มีแผน แต่อยากรู้ว่าปูนอยากไปไหนมากกว่า ตามใจปูน “
“ ในความจริงตินก็มีแผน แต่อยากรู้ว่าปูนอยากไปไหนมากกว่า ตามใจปูน “
“ บังเอิญจังเลยว่าไหม ”
แต่เมื่อจำปูนเดินเข้ามาควงแขน ออสตินถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยเพราะตนเองยังไม่ค่อยคุ้นชินกับการกระทำตรงหน้าเท่าไหร่นัก แต่เขาก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เจ้าตัวปล่อยให้อีกคนทำเช่นนั้นต่อไปและเดินนำไป
+
“ บังเอิญจังเลยว่าไหม ”
แต่เมื่อจำปูนเดินเข้ามาควงแขน ออสตินถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยเพราะตนเองยังไม่ค่อยคุ้นชินกับการกระทำตรงหน้าเท่าไหร่นัก แต่เขาก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เจ้าตัวปล่อยให้อีกคนทำเช่นนั้นต่อไปและเดินนำไป
+