Akın Olgun
akinolgun.bsky.social
Akın Olgun
@akinolgun.bsky.social
Gazeteci / Yazar
Herkesin duası iyiliğinde çoğalandır elbette.

Şimdi buraya bir virgül koyuyorum. Verilmiş sözde buluşacağımıza ve çok ama çok kalabalık olacağımıza inanıyorum.
Demirtaş’ın dediği gibi “seni seviyoruz”
April 18, 2025 at 5:40 AM
“Uzun sohbet edeceğiz” sözünün, ne çok bekleyeni vardır şimdi.
Binler, yüzbinler, milyonlar nasıl da umutludur buna. Nasıl da dua ediyordur kendi dilinde, kendi inancında, kendi yüreğinde.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Tek başınalığın, tercihlerin ve gelen her sıcak sese tebessüm edişine tanıklık ediyormuş gibi kendimi yakın hissediyorum.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Ne diyordu şair “…kırda bir çiçek gibi sakin gösterişsiz” ve işte ben, sendeki o sakinliğin, gösterişsizliğin yamacında, kendime bir yer bulmuş gibi hissediyorum.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Ama işte, senin de hep güvendiğin o toplum vicdanı bizden yana.
Halkın o derinlerde, özenle koruduğu alicenaplığı, onurlu bir hassasiyet içinde omuzluyor senin değerini.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Hepimiz kuşak kuşak işkenceler gördük. Şimdi sen işitmiyorsun ama dışarıda bir aklı evvellik kol geziyor. Senin kurduğun cümleler üzerinden en kötücül, şoven cümleler baskın olabilmek için, toplumun en geri yanlarına kanca atıyor.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Bu ülkenin, kaderimize düşürdüğü pay pek matah değil malum. Senden öncekiler işkence gördü, cezaevi gördü, sen işkence gördün, cezaevi gördün, senden sonrakiler işkence, cezaevi gördü.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Aşırı sevinmek bize yasak biliyorsun. Her sevincimize bir ukde bıraktıkları için, temkinli sevinmeyi öğrendik biz.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Şimdi fark ediyorum ki kısa kısa ama “çok” cümle kurmuşuz veya ben kendime misyon biçip her söze, her cümleye anlamlar yüklediğim için ve şartlar da buna uygun olduğundan şımartmışım biraz kendimi.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Bak yine daldan dala atladım. Belki de fiziken hiç yan yana gelememiş olmamızdandır bu. Belki “uzun sohbet” için buluşmuş olsak, ben sadece dinleyici olmayı tercih edecektim.
April 18, 2025 at 5:40 AM
ve hayatı bununla yönetebileceğini düşünmenin ahmaklığından aydığında ise çok şey olup, bitmiş olur. O sert yerden gelenlerin hayıflanmaları hep daha çoktur bu yüzden.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Jakoben bir geçmişten gelenlerin çok fazla kabullenme sorunu olur. Biliyorsun. Çünkü o kadar emindir ki kendinden, kendisi dışında herkesi yanlışlayarak var etmeye çalışır
April 18, 2025 at 5:40 AM
Çoğul yazmaya, çoğul konuşmaya, kendi çabalarımızı, emeğimizi bile “biz” diyerek çoğullaştırmaya o kadar çok alışmışız ki… Şikayetçi değilim lakin bazen kendimize fazla mı haksızlık ediyoruz acaba diye de sormadan edemiyorum.
April 18, 2025 at 5:40 AM
“Bir gün uzun dertleşiriz” diye yazmıştın bana. O “bir gün” şimdi umuda yatırılmış durumda. Bir hasret, bir özlem ama en çok da bir “ah” olarak duruyor içimde/içimizde.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Ne diyorduk bu duruma? “Materyalist kadercilik” Neyse ne, bu topraklara ait işte o da. Bazen bir kurtarıcı, bazen “aldatıcı mutluluk” ve çoğu kez acılarımızı dindiren bir “afyon” olarak razıyız kendisinden!
April 18, 2025 at 5:40 AM
kâh neden hep bizim başımıza geliyor, neden hep bizi buluyor diyerek içimden söylenerek, çaresizlikten doğan şikayetler üretiyor ve kaderin alnını karışlıyorum.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Resimlerin, konuşmaların, toplumsal olaylara müdahil olmaların, isyanın, öfken, gülümsemen, gülümsetmen düşüyor ortama ve ben hepsine bakıp, kâh darlanıyor,
April 18, 2025 at 5:40 AM
Seni, yaşamını, yaşadıklarını, emeğini, çabanı ve şiddetsiz bir ülke için döktüğün alın terini düşünürken buluyorum kendimi bu ara.
April 18, 2025 at 5:40 AM
“Nerede kalmıştık” hali bu nedenle bana müthiş güzel gelir. Duyguların muhabbete inip, daldan dala konması, şanındandır hemhal olmanın…
April 18, 2025 at 5:40 AM
O -mış gibi yapıyor sadece. Mış gibi yapmayı kaldırmaz oysa hayat ki, kaldırmıyor da. An geliyor çarpıyor çok fena yüzüne hakikat insanın.

Akışına bıraktım duygularımı. Sohbetin en güzeli, akışında olandır diye düşünüyorum.
April 18, 2025 at 5:40 AM
Düşündüğümüz için değil de kavradığımız kadar varız belki de…

Bu yüzden acılarını olgun bir deneyime çevirenlerle, onu pazarlayanlar arasındaki mücadelede, hep pazarlayanın kazanıyormuş gözükmesinin bir önemi yok bence.
April 18, 2025 at 5:40 AM