#RKM_Commu
doc : bit.ly/4irs2B5
"ถ้าเป็นโคมไฟเล็กๆก็ด้านโน้นเลยครับ...แต่ว่านะ..."
โน้มตัวลงมาหน่อย แล้วกระซิบเบาๆ
"เอาไว้เจอของที่รู้สึกชอบจนอยากซื้อจริงๆค่อยซื้อก็ได้นะครับ ผมพูดจริงๆนะ..."
"ถ้าเป็นโคมไฟเล็กๆก็ด้านโน้นเลยครับ...แต่ว่านะ..."
โน้มตัวลงมาหน่อย แล้วกระซิบเบาๆ
"เอาไว้เจอของที่รู้สึกชอบจนอยากซื้อจริงๆค่อยซื้อก็ได้นะครับ ผมพูดจริงๆนะ..."
"ไม่เป็นไรเลยครับ" ยิ้มกว้างให้ตอบก่อนจะกระพริบตาปริบๆ
"หือ? เอาแบบนั้นหรอครับ?...ถ้าไม่รบกวนจนเกินไป..."
"ไม่เป็นไรเลยครับ" ยิ้มกว้างให้ตอบก่อนจะกระพริบตาปริบๆ
"หือ? เอาแบบนั้นหรอครับ?...ถ้าไม่รบกวนจนเกินไป..."
...พอดีที่บ้านผมเด็กๆเยอะน่ะครับ สงสัยทะเลาะกันเลยหนีออกจากบ้านมา
/ถอนหายใจหน่อยๆ/ งั้นผมขอตัวนะครับ
/จับคอเสื้อเด็กๆไว้มั่น แบบกลับบ้านพวกเธอโดนแน่--/
...พอดีที่บ้านผมเด็กๆเยอะน่ะครับ สงสัยทะเลาะกันเลยหนีออกจากบ้านมา
/ถอนหายใจหน่อยๆ/ งั้นผมขอตัวนะครับ
/จับคอเสื้อเด็กๆไว้มั่น แบบกลับบ้านพวกเธอโดนแน่--/
"ครับ วันคริสมาสต์จะจัดเต็มกว่านี้อีก"
หัวเราะเบาๆ มือไพ่ไปด้านหลัง
"เดินดูได้ตามสบายนะครับ เจ้าของร้านเองก็ยินดีถ้าดูเฉยๆได้"
"ครับ วันคริสมาสต์จะจัดเต็มกว่านี้อีก"
หัวเราะเบาๆ มือไพ่ไปด้านหลัง
"เดินดูได้ตามสบายนะครับ เจ้าของร้านเองก็ยินดีถ้าดูเฉยๆได้"
"อันที่จริงผมคิดว่าคนที่ฝากผมซื้อคงยังไม่ได้อ่านมันเร็วๆนี้หรอกครับ"
ยื่นให้อีกรอบ
"จะอ่านเลยไหมล่ะครับ? ผมคิดว่ายังไงเล่มนี้คงจะต้องเป็นกองดองไปอีกสักพักใหญ่ถ้ามาอยู่กับพวกผม(...)"
"อันที่จริงผมคิดว่าคนที่ฝากผมซื้อคงยังไม่ได้อ่านมันเร็วๆนี้หรอกครับ"
ยื่นให้อีกรอบ
"จะอ่านเลยไหมล่ะครับ? ผมคิดว่ายังไงเล่มนี้คงจะต้องเป็นกองดองไปอีกสักพักใหญ่ถ้ามาอยู่กับพวกผม(...)"
(กี๊ดๆๆๆ พี่มาปิดรูทๆๆๆๆ)
(กี๊ดๆๆๆ พี่มาปิดรูทๆๆๆๆ)
ผมขอโทษจริงๆนะครับ... /สีหน้ารู้สึกผิดมากก่อนจะจับหัวน้องๆให้ก้มลง--/
ขอโทษพี่เขาเดี๋ยวนี้เลย...
/เด็กๆงอแงนิดหน่อยก่อนจะก้มตัวขอโทษอย่างสุภาพสุดๆ--/
ผมขอโทษจริงๆนะครับ... /สีหน้ารู้สึกผิดมากก่อนจะจับหัวน้องๆให้ก้มลง--/
ขอโทษพี่เขาเดี๋ยวนี้เลย...
/เด็กๆงอแงนิดหน่อยก่อนจะก้มตัวขอโทษอย่างสุภาพสุดๆ--/
เขายิ้มให้อีกฝ่ายจนตาปิด ก่อนจะเปิดประตูให้เข้าไปข้างใน ภายในร้านตกแต่งอย่างอบอุ่น ของข้างในดูจะขายพวกจานชาม ของประดับตกแต่งต่างๆที่เข้ากับตีมคริสมาสต์ มีพวกเทียนหอม ดีฟิวเซอร์บลาๆ-- ((ฟีล H&- HOME))
"มีอะไรถามผมได้นะครับ ผมอยู่แถวๆนี้นี่แหละ ดูได้ตามสบายเลยนะครับ"
เขายิ้มให้อีกฝ่ายจนตาปิด ก่อนจะเปิดประตูให้เข้าไปข้างใน ภายในร้านตกแต่งอย่างอบอุ่น ของข้างในดูจะขายพวกจานชาม ของประดับตกแต่งต่างๆที่เข้ากับตีมคริสมาสต์ มีพวกเทียนหอม ดีฟิวเซอร์บลาๆ-- ((ฟีล H&- HOME))
"มีอะไรถามผมได้นะครับ ผมอยู่แถวๆนี้นี่แหละ ดูได้ตามสบายเลยนะครับ"
"ขอโทษนะครับ แล้วก็ขอบคุณด้วย"
เงียบไปหน่อย
"แต่อันที่จริง ... ถ้าใช้เวลาหานานขนาดนั้น ทำไมไม่ไปลองคุยกับทางเคาท์เตอร์ดูล่ะครับ? ... คือผมเคยทำงานพิเศษที่ร้านหนังสือน่ะ บางเล่มอาจจะมีสต็อคไว้ ไม่ก็กำลังจะมาส่ง"
"จะได้ไม่ต้องเสียเวลานั่งรถไฟ"
"ขอโทษนะครับ แล้วก็ขอบคุณด้วย"
เงียบไปหน่อย
"แต่อันที่จริง ... ถ้าใช้เวลาหานานขนาดนั้น ทำไมไม่ไปลองคุยกับทางเคาท์เตอร์ดูล่ะครับ? ... คือผมเคยทำงานพิเศษที่ร้านหนังสือน่ะ บางเล่มอาจจะมีสต็อคไว้ ไม่ก็กำลังจะมาส่ง"
"จะได้ไม่ต้องเสียเวลานั่งรถไฟ"
"รายนั้นน่ะไม่กินขนมหรอกครับ ช่วงนี้ พอโตเป็นสาวแล้วก็รักสวยรักงามตามปกติ"
ยิ้มหน่อยๆ
"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณมากๆเลย"
"รายนั้นน่ะไม่กินขนมหรอกครับ ช่วงนี้ พอโตเป็นสาวแล้วก็รักสวยรักงามตามปกติ"
ยิ้มหน่อยๆ
"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณมากๆเลย"
พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า อย่าไปเชื่อคุริสิ... /ใช้ไม้แข็งไม่ได้ก็ใช้ไม้อ่อน/
ลงมาเร็ว พี่ชายเขาลำบากนะ พวกเราชอบทำให้คนอื่นลำบากหรอ? /เด็กๆชะงัก หยุดร้องไห้ มองหน้ากันแล้วค่อยๆปีนลงมา--/
พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า อย่าไปเชื่อคุริสิ... /ใช้ไม้แข็งไม่ได้ก็ใช้ไม้อ่อน/
ลงมาเร็ว พี่ชายเขาลำบากนะ พวกเราชอบทำให้คนอื่นลำบากหรอ? /เด็กๆชะงัก หยุดร้องไห้ มองหน้ากันแล้วค่อยๆปีนลงมา--/
ผมเป็นพนักงานพาร์ทไทม์หน้าร้านที่อีกฝ่ายยืนอยู่ กำลังขนของออกมานอกร้านก็ยิ้มให้หน่อยๆ
"ครับ สวยใช่ไหมล่ะครับ ช่วงใกล้คริสมาสต์ จะสวยกว่านี้อีกนะ"
มือไพ่หลังหน่อยๆ
"ลองเข้าไปดูไหมล่ะครับ?"
ดูเป็นร้านขายพวกของตกแต่ง ของที่ระลึก ภายในร้านตอนนี้เป็นตีมคริสมาสต์น่ารักเชียวล่ะ
ผมเป็นพนักงานพาร์ทไทม์หน้าร้านที่อีกฝ่ายยืนอยู่ กำลังขนของออกมานอกร้านก็ยิ้มให้หน่อยๆ
"ครับ สวยใช่ไหมล่ะครับ ช่วงใกล้คริสมาสต์ จะสวยกว่านี้อีกนะ"
มือไพ่หลังหน่อยๆ
"ลองเข้าไปดูไหมล่ะครับ?"
ดูเป็นร้านขายพวกของตกแต่ง ของที่ระลึก ภายในร้านตอนนี้เป็นตีมคริสมาสต์น่ารักเชียวล่ะ
"ไม่ใช่ของผมหรอก มีคนฝากเลี้ยงน่ะ...ชิโระจัง ขอมือ" เป็นหมาปอมตัวสีดำแต่ชื่อชิโระจัง (...) ยกมือแปะกับมือของเธออย่างเดะดี--
"หือ? อ้าว;; แบบนี้ได้ลองโทรหรือยัง? เขามีเหตุจำเป็นอะไรหรือเปล่า?"
"ไม่ใช่ของผมหรอก มีคนฝากเลี้ยงน่ะ...ชิโระจัง ขอมือ" เป็นหมาปอมตัวสีดำแต่ชื่อชิโระจัง (...) ยกมือแปะกับมือของเธออย่างเดะดี--
"หือ? อ้าว;; แบบนี้ได้ลองโทรหรือยัง? เขามีเหตุจำเป็นอะไรหรือเปล่า?"
"ยังไง สำหรับที่ช่วยเหลือ...หยิบขนมมาสักอย่างได้ไหมครับ"
หัวเราะเบาๆ
"คือ ไม่รู้ว่าทำแบบนี้ดูประหลาดในสายตาคนอื่นหรือเปล่า(...) แต่น้องสาวผมคงโมโหน่าดูถ้าขอใหคนอื่นช่วยแล้วไม่ตอบแทนอะไรเลย"
"ยังไง สำหรับที่ช่วยเหลือ...หยิบขนมมาสักอย่างได้ไหมครับ"
หัวเราะเบาๆ
"คือ ไม่รู้ว่าทำแบบนี้ดูประหลาดในสายตาคนอื่นหรือเปล่า(...) แต่น้องสาวผมคงโมโหน่าดูถ้าขอใหคนอื่นช่วยแล้วไม่ตอบแทนอะไรเลย"
/เด็กๆก็ดูแตกตื่นก่อนร้องไห้จ้า-- เด็กผู้หญิงที่เคาะคอคุณอยู่ก็ร้องไห้/
พี่คุริน่ะโทรไปฟ้องอัคกี้แล้วแน่ๆ ว่าพวกเราเล่นบอลในบ้านแล้วกระจกแตก ฮือออ อัคกี้วิ่งหาพวกเราจะเอาพวกเราไปใส่ลูกท้อแล้วลอยน้ำไปปราบยักษ์! (...)
/คนเป็นพี่ได้แต่ปวดหัว/
ขะขอโทษจริงๆนะครับ... เด็กๆลงมาก่อน
/เด็กๆก็ดูแตกตื่นก่อนร้องไห้จ้า-- เด็กผู้หญิงที่เคาะคอคุณอยู่ก็ร้องไห้/
พี่คุริน่ะโทรไปฟ้องอัคกี้แล้วแน่ๆ ว่าพวกเราเล่นบอลในบ้านแล้วกระจกแตก ฮือออ อัคกี้วิ่งหาพวกเราจะเอาพวกเราไปใส่ลูกท้อแล้วลอยน้ำไปปราบยักษ์! (...)
/คนเป็นพี่ได้แต่ปวดหัว/
ขะขอโทษจริงๆนะครับ... เด็กๆลงมาก่อน
"..." มองหนังสือในมือตัวเอง ก่อนจะยื่นให้อีกฝ่าย
"งั้นคุณเอาไปก็ได้ครับ"
ก็ง่ายแบบนี้เลย!
"..." มองหนังสือในมือตัวเอง ก่อนจะยื่นให้อีกฝ่าย
"งั้นคุณเอาไปก็ได้ครับ"
ก็ง่ายแบบนี้เลย!
โคโย! ยูยะ!
/เหมือนสองจิ๋วที่เกาะคุณอยู่ก็ร้องกว่าเดิม-- อัคกี้น่ากลัว อัคกี้จะดุ--แล้วไม่ปล่อย-/
โคโย! ยูยะ!
/เหมือนสองจิ๋วที่เกาะคุณอยู่ก็ร้องกว่าเดิม-- อัคกี้น่ากลัว อัคกี้จะดุ--แล้วไม่ปล่อย-/
"...อยากได้มากหรอครับ?"
ใช่ครับ ผมหมายถึงหนังสือ
"...อยากได้มากหรอครับ?"
ใช่ครับ ผมหมายถึงหนังสือ
"ไม่หรอกครับ แค่ซื้อของพวกนี้ควรเป็นเรื่องปกติ ไม่ใช่เรื่องที่ต้องเก่งอะไรเลยเลย"
ค้อมศรีษะนิดหน่อย
"ไม่แล้วล่ะครับ ขอบคุณที่ให้รบกวนนะครับ"
"ไม่หรอกครับ แค่ซื้อของพวกนี้ควรเป็นเรื่องปกติ ไม่ใช่เรื่องที่ต้องเก่งอะไรเลยเลย"
ค้อมศรีษะนิดหน่อย
"ไม่แล้วล่ะครับ ขอบคุณที่ให้รบกวนนะครับ"
กำลังเดินอยู่ในสวนสาธารณะพร้อมกับจูงสุนัขพันธ์ปอม (...) เมื่ออีกฝ่ายนั่งยองจังหวะเดียวกับที่เดินมาพอดีก็หันไปมอง
"โอโนะ?"
ทักเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนในห้อง
"สวัสดีตอนบ่ายครับ นัดเพื่อนหรอ?"
กำลังเดินอยู่ในสวนสาธารณะพร้อมกับจูงสุนัขพันธ์ปอม (...) เมื่ออีกฝ่ายนั่งยองจังหวะเดียวกับที่เดินมาพอดีก็หันไปมอง
"โอโนะ?"
ทักเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนในห้อง
"สวัสดีตอนบ่ายครับ นัดเพื่อนหรอ?"
"...."
ถ้าเป็นปกติก็คงจะยอมปล่อยแล้ว แต่เล่มนี้ดันเป็นของคนที่ฝากซื้อน่ะสิ เลยมือยังคงค้างอยู่แบบนั้น--
มีเสียงอุ๊ยของนักท่องเที่ยวชาวไทยชื่อย่อBที่บังเอิญเดินผ่านมาดังมาเบาๆด้านหลัง(....)
"...."
ถ้าเป็นปกติก็คงจะยอมปล่อยแล้ว แต่เล่มนี้ดันเป็นของคนที่ฝากซื้อน่ะสิ เลยมือยังคงค้างอยู่แบบนั้น--
มีเสียงอุ๊ยของนักท่องเที่ยวชาวไทยชื่อย่อBที่บังเอิญเดินผ่านมาดังมาเบาๆด้านหลัง(....)
"งั้นซื้อเผื่อไว้ก็คงดีกว่าครับ...ถ้าเกิดปวดแล้วหาพวกของพวกนี้ไม่ทันคงจะปวดเอามากๆ"
ฟังที่เธอพูดแล้วก็พยักหน้า ตั้งใจรับฟัง
"โอ้...แบบนี้นี่ครับ... ผมก็นึกว่าศึกษามาพอควรแล้ว แต่ยังไมีหลายเรื่องที่ยังไม่รู้สินะ"
เกาแก้มตัวเองหน่อย "ขอบคุณมากนะครับ ช่วยได้มากเลย"
"งั้นซื้อเผื่อไว้ก็คงดีกว่าครับ...ถ้าเกิดปวดแล้วหาพวกของพวกนี้ไม่ทันคงจะปวดเอามากๆ"
ฟังที่เธอพูดแล้วก็พยักหน้า ตั้งใจรับฟัง
"โอ้...แบบนี้นี่ครับ... ผมก็นึกว่าศึกษามาพอควรแล้ว แต่ยังไมีหลายเรื่องที่ยังไม่รู้สินะ"
เกาแก้มตัวเองหน่อย "ขอบคุณมากนะครับ ช่วยได้มากเลย"
กำลังวิ่งตาเหลือกอยู่ในชุดของพนักงานร้านสะดวกซื้อ-- ในมือถือโทรศัพท์เอาไว้ เหมือนกำลังวิ่งตามหาอะไรอยู่
"โคโย!! ยูยะ!"
เสียงตะโกนถามหาเด็ก--
กำลังวิ่งตาเหลือกอยู่ในชุดของพนักงานร้านสะดวกซื้อ-- ในมือถือโทรศัพท์เอาไว้ เหมือนกำลังวิ่งตามหาอะไรอยู่
"โคโย!! ยูยะ!"
เสียงตะโกนถามหาเด็ก--