(ฮือๆ ขอบคุณที่มาโรลกันครับ ยังจุ๋งๆอยู่เลย แวะมาเพ้ดๆได้น้า)

👉🏿👈🏿

“ไม่เป็นไรครับ!”

รีบส่ายหน้า

“ของลูกค้า ผมไม่กินครับ”

ยืนยันหนักแน่น แต่ก็ยอมรับน้ำใจที่อีกฝ่ายบอกให้นั่ง แล้วรินชาให้

“ค…คือว่า”

ดันเงินส่งคืนให้

“เพราะผมส่งของล่าช้า… เลยจะไม่รับเงินครับ”

“ถือว่าเป็นของขวัญให้นะครับ”

… อ๊าก

กรี้ดร้องอยู่ในใจ แต่ใบหน้ากำลังเกร็งตึงเหมือนคนถูกสต๊าฟหน้า

หูสั่นระริก

ไม่กล้าขยับตัว

“…อ่ะ เซมไป”

เหงื่อซก

(ภาพมีมเป็นเพียงสภาพในใจของต่ายอ้วนเท่านั้น)

👉🏿👈🏿

“ใช่ครับ”

พยักหน้าหงึกหงัก พยายามยิ้มธุรกิจให้ แต่ออกแนวยิ้มเกร็ง

“คือว่า… ของคุณลูกค้า ผมไม่รบกวนครับ”

จ้องตาอีกคน สักพักก็หลบตา

“ขอบคุณครับ…ผมทำเอง”

เขิน

(ตัวเร้กสู้ ตัวเร้กอยากเล่นด้วย)

ยืนจ๋องทำตัวรู้สึกผิดสุดๆ แทบจะร้องให้

แต่พออีกคนยื่นผ้าชุบน้ำลายเป็ดมาให้ ไอริก็เงยหน้สมองอีกฝ่ายผ่านเส้นผมฟูๆ

“..เอ่อ….”

ยอมรับผ้าชุบน้ำ ก้มหัวขอบคุณ แต่ส่งเงินคืนให้ทุกเยน

“เพราะว่าเกิดความผิดพลาดจากทางเรา ผมเลยจะชดเชยให้ลูกค้าโดยการไม่รับเงินครับ”

“ซื้อซะว่าเป็นของขวัญนะครับ”

โค้ง

“ครั้งหน้าจะไม่ผิดพลาดแน่นอนครับ!”

(มารับคุกกี้จากตัวเร้กเร็ว🤲🏿)

(น้องตัวนิดเดียวเอง 🥶)

พยักหน้างึกๆ แอบมองหน้าคนสวยผ่านเส้นผมฟูๆ กลัวว่าจะโดนดุ

จนอีกคนหายลับเข้าไป ไอริยิ่งยืนถือกล่องคุกกี้ด้วยความกังวล

แต่กลายเป็นว่าคุณเขากลับเดินเข้าไปเอาน้ำมาให้ ไอริแสดงท่าทีลังเลเพราะรู้สึกเกรงใจ แต่ท้ายที่สุดเขาก็โค้งตัวให้ แล้วรับน้ำมาดื่มหมดแก้ว v-v

“ข..ขอบคุณครับ”

“นี่… คุกกี้ครับ”

ยื่นกล่องคุกกี้ให้

ยืนจ๋องหน้าประตู พอรู้ว่าเป็นเพื่อนห้องเดียวกันยิ่งรู้สึกผิดกว่าเดิม

“ขอโทษจริงๆนะชูตะซัง”

โค้งตัวสามรอบ น้ำตาคลอเบ้า Y-Y

“ผมผิดไปแล้ว“

ยืนกล่องคุกกี้ให้ ก่อนจะส่ายหน้ารัวๆ

”ผมเกรงใจนะครับ นี่ก็มืดแล้วด้วย!“

“ข..ขอโทษมากๆเลยนะครับ”

โค้งขอโทษเป็นครั้งสุดท้าย ลังเลว่าจะเข้าไปดีไหม ยืนสั่นงึกๆ

“คือว่า….”

เหงื่อซก มองซ้ายมองขวา ก้าวเข้ามายืนเจี๋ยมเจี้ยม ยื่นกล่องคุกกี้ให้คุณ

(ยืนอ้วน)

(นินิแปะให้แล้วน้า ผมปิดตางี้จะเห็นนึเป่าา)

(ว้าก น่ารักมากๆเลย ฮือ ขอบคุณค่าบ😭)

(มะม๊าบังคับใส่ง่ะ 😔)

(มารับดาวค้าบบ)