10) Siyaset sahnesinde sakalını vitrin yapar, ihale kapanınca tıraş makinesine koşar.

11) Fakirlik edebiyatıyla oy toplar, sonra zenginliğini “Allah verdi” diye süsler.

12) Kendisini kadınların namus bekçisi ilan eder, sonra o kapıları en çok kendisi zorlar.

7) Siyasal İslamcı, dini markette indirimli ürün gibi kullanır: işine gelirse rafa koyar gelmezse kaldırır.

8) Demokrasi onun için otobüstür; istediği durağa gelince iner, sonra otobüsü yakar.

9) “Kul hakkı” diye nutuk atar ama senin hakkını yemek ona oruç açmak kadar sıradandır.

4) Kendi cebine çalışmayı “dava” diye pazarlamayı pek sever.

5) Özgürlükten bahseder ama sadece kendi gibi düşünenin özgürlüğünü kasteder.

5) Bir eli tespihte, öteki eli vatandaşın cebinde dolaşır.

6) “bizimkiler çalarsa helaldir” mantığıyla yaşar.