[ 2nd IG Story ]

Pathandsomeandcool: Big thanks to my cousin for teaching me this awesome dance move!

(ขก.วาดภาพใหม่ ภาพนี้แหละ เหมาะละ // ใด ๆ คืออาย หนูเลยไม่ขึ้นโพสใหม่ 5555555)

(ลงด้วยรอบสองง หาเพื่อนนน(??))

(เรื่องนั้นมันไม่สำคัญนะเบบี๋ ปัจจุบันนี้เราขอมีเทอเป็นคนสุดท้าย)

“ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นพวกวรรณกรรมคลาสสิค บทกวีเก่าๆ อะไรทำนองนั้น“

หยิบขนมเข้าปากต่อด้วยด้วยจังหวะที่เป็นธรรมชาติ เขาเริ่มลองพวกที่เป็นเนื้อเค้กเบาๆ เลี่ยงขนมที่จะทำให้ฝืดคอ พลางจิบน้ำบ้างเป็นระยะ

”ฉันชอบเรื่องภาษาและวัฒนธรรม ตอนนี้ก็กำลังศึกษาภาษาละตินอยู่ คิดว่าคงจะดีถ้าได้เรียนภาษาอื่นด้วยจะได้ศึกษาวรรณกรรมและวัฒนธรรมอื่นๆ ได้มากขึ้น“

ทางด้านชายหนุ่มเองก็นั่งลงบนเก้าอี้อีกฝั่งโต๊ะ เข้าตั้งใจมาร่วมกิจกรรมเอาสนุกอยู่แล้วเลยไม่ได้คิดอะไรมาก

“แอรอน โคลฟีลด์ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะ“

สายตาเริ่มกวาดมองขนมบนโต๊ะ ขณะกำลังเลือกว่าจะกินอะไรก็ได้ยินเสียงอีกคนตอบคำถาม เมื่อเลื่อนสายตากลับไปมองเขาก็ส่งยิ้มให้แล้วหยิบคุกกี้ขึ้นมากินด้วยเช่นกัน

“ฉันเองก็ชอบอ่านหนังสือเหมือนกัน การตั้งแคมป์ในป่าเป็นตัวเลือกที่ดีเลย”

(เล่นคับบ)

(ได้อยุ่แล้ว! /สวมบทคนโดนลากไปงงๆ no.1)

(.อ้าปาก คุนแม้กเปนผุ้หญิง!?--)

(เพื่อนของใครก็ไม่รู้ที่สวยๆ อะคับบ)

(กึกๆๆๆๆๆ สะ สักที มีปักหมุดสักที .ตายในหน้าที่)

“คนที่กล้าฝันและวิ่งตามอุดมคติของตัวเองไม่ใช่คนที่แย่ พวกเขาเป็นแรงบันดาลใจที่ดีและนำพาความหวังและความสร้างสรรใหม่ๆ มาให้โลก ฉันไม่เถียงเรื่องนั้นแน่นอน”

“แต่หากพวกเขาหยุดพักในการไล่ตามฝันในแบบเดิมๆ แล้วลองวิเคราะห์พิจารณาแนวทางของตนก่อนจะออกตามฝันต่อบ้าง พวกเขาคงเข้าใกล้อุดมคติของตนได้มากขึ้นอีกนิด“

”ฉันหวังว่าพวกเขาจะใช้เครื่องมืออื่นบ้างนอกจากความเชื่อของตน“

หัวเราะเบาๆ ตอบรับ เขาไม่ได้ตั้งใจจะปากหวาน แต่มันอดไม่ได้จริงๆ ที่จะพูดประโยคที่เหมือนนิยายแบบนั้นกับอีกฝ่าย

“Don Quixote”

เขาตอบชื่อหนังสือออกไป

“วรรณกรรมสเปนเมื่อประมาณศตวรรษที่ 17“

”เป็นที่มาของอาคีไทป์และคำว่า quixotic ประมาณว่า พวกที่วิ่งตามจุดมุ่งหมายที่เป็นอุดมคติด้วยวิธีการหรือการกระทำที่ไม่สามารถพาไปสู่อุดมคตินั้นได้จริง“

”เรียกแบบไม่น่ารักได้ว่าคนเพ้อฝัน“

คนที่เพิ่งมาใหม่ส่งยิ้มให้ทันทีที่ทั้งคู่สบตากัน

“การอ่านหนังสือในวันนี้จะพิเศษมากขึ้นหากได้นั่งลงบนเก้าอี้ตัวนี้... ฉันรู้สึกได้ทันทีที่เห็นว่าใครเป็นคนนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม“

”เธออยู่ที่นี่มานานหรือยัง?“

เขาถามพลางวางหนังสือเล่มพอดีมือลงบนโต๊ะแล้วเริ่มกางออกอ่านหน้าที่เขาจดมาร์กไว้ในสมุดโน้ตต่อจากครั้งก่อน

ชายหนุ่มหน้าเปื้อนกระเดินออกมาจากเมสโก้ในมือถือกล่องน้ำแอปเปิ้ลแช่เย็นที่เพิ่งซื้อมาใหม่ หมายมาดจะไปยืนดื่มน้ำให้ชื่นใจในสวนสักที่ก่อนจะไปทักทายเจ้าม้าเพื่อนยาก

แต่แทนที่จะได้ดื่มน้ำสมใจ ทันทีที่ก้าวเท้าออกมาจากร้านก็ได้ยินเสียงสบถดังมาไม่ใกล้ไม่ไกล กล่องน้ำแอปเปิลหล่นตุ้บลงบนพื้น

เขาเหม่อมองกล่องน้ำผลไม้เล็กน้อยก่อนจะก้มลงไปเก็บมันแล้วหันไปมองตามทิศทางของเสียง

“เอ่อ...คุณโอเคใช่ไหม?”

: aww such a gorgeous pup!