โคโนเอะ ยูเอะ l ปี 2 l 17 yr
ชมรมวิชาการ l ย่านมิโดริ
Doc : https://shorturl.at/LhHiE
Co/role/talk -> DM 24/7 (เนียนรู้จักได้ คาร์ไหลไปเรื่อย ٩◔̯◔۶)
เขากอดอกพยักหน้าเห็นด้วยสุดๆ พลางเสริมสตอรี่ให้พวงกุญแจในมืออีกต่างหาก
“อะนี่ ถ้าพกไว้จะช่วยเสริมโชคได้ด้วยนะ”
ว่าไปนั่น ส่วนพวงกุญแจไก่ใจเกถูกยื่นให้คนตรงหน้าอยู่เนืองๆ
เขากอดอกพยักหน้าเห็นด้วยสุดๆ พลางเสริมสตอรี่ให้พวงกุญแจในมืออีกต่างหาก
“อะนี่ ถ้าพกไว้จะช่วยเสริมโชคได้ด้วยนะ”
ว่าไปนั่น ส่วนพวงกุญแจไก่ใจเกถูกยื่นให้คนตรงหน้าอยู่เนืองๆ
“เป็นพวกเชี่ยวชาญด้านวัฏจักรชีวิตไก่สินะ~ งั้นรับไปเลย มหาไก่แจ้สุดแกร่ง”
พูดไปเรื่อย แต่ก็ยื่นพวงกุญแจไก่หน้าอัลฟ่าสุดคูลพร้อมประชันทุกปัญหาเพื่อเจ้าของกุญแจคนใหม่เต็มที่
“ของชอบล่ะสิ ? อย่าลืมกินผักผลไม้ผสมด้วยนา”
มีแซวเรื่องออมเล็ตไปทีนึง
“เป็นพวกเชี่ยวชาญด้านวัฏจักรชีวิตไก่สินะ~ งั้นรับไปเลย มหาไก่แจ้สุดแกร่ง”
พูดไปเรื่อย แต่ก็ยื่นพวงกุญแจไก่หน้าอัลฟ่าสุดคูลพร้อมประชันทุกปัญหาเพื่อเจ้าของกุญแจคนใหม่เต็มที่
“ของชอบล่ะสิ ? อย่าลืมกินผักผลไม้ผสมด้วยนา”
มีแซวเรื่องออมเล็ตไปทีนึง
รีบยกแขนเสื้อขึ้นมาปิดออร่าผู้รอบรู้จากอีกฝ่ายกลายๆ พลางยกนิ้วโป้งขึ้นมาชื่นชม
“ผมชอบความมั่นใจของคุณนะ เพราะงั้นคนเจ๋งแจ๋วก็ต้องได้รางวัลสุดเจ๋ง ถูกม้า ?” ยื่นพวงกุญแจทรงไข่ชวนใจมุ่นอุ้ยปุ้ยให้
เจ้าตัวไม่ได้ตอบว่าถูกหรือไม่ แต่เลือกที่จะโยนไปให้คนอื่นในชมรมแทนแล้วชูสองนิ้วหายตัวบิดไวว่อง
รีบยกแขนเสื้อขึ้นมาปิดออร่าผู้รอบรู้จากอีกฝ่ายกลายๆ พลางยกนิ้วโป้งขึ้นมาชื่นชม
“ผมชอบความมั่นใจของคุณนะ เพราะงั้นคนเจ๋งแจ๋วก็ต้องได้รางวัลสุดเจ๋ง ถูกม้า ?” ยื่นพวงกุญแจทรงไข่ชวนใจมุ่นอุ้ยปุ้ยให้
เจ้าตัวไม่ได้ตอบว่าถูกหรือไม่ แต่เลือกที่จะโยนไปให้คนอื่นในชมรมแทนแล้วชูสองนิ้วหายตัวบิดไวว่อง
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันอะ ไปลองถามคนที่เหลือดูน้า”
เขาชี้ใส่เหล่าหนุ่มแว่นทั้งหลายที่ยืนโปรโมทชมรมช่วยกัน ก่อนจะยื่นพวงกุญแจรูปไข่บิดเขินม้วนต้วนชวนใจเกให้อีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มร่า
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันอะ ไปลองถามคนที่เหลือดูน้า”
เขาชี้ใส่เหล่าหนุ่มแว่นทั้งหลายที่ยืนโปรโมทชมรมช่วยกัน ก่อนจะยื่นพวงกุญแจรูปไข่บิดเขินม้วนต้วนชวนใจเกให้อีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มร่า
เลิกคิ้วใส่ด้วยความฉงน พลางยื่นพวงกุญแจทรงไข่ใจเกพวงหนึ่ง ชวนก่อให้เกิดปริศนาธรรมขึ้นมาในใจ
“นี่ รางวัล ถ้าสนใจอยากเข้ามาลอกการบ้านคนในชมรมก็กริ๊งๆมานะ”
เจ้าตัวทำมือถือโทรศัพท์ใส่ด้วยความขบขันหยอกอีกฝ่ายนิดหน่อย
เลิกคิ้วใส่ด้วยความฉงน พลางยื่นพวงกุญแจทรงไข่ใจเกพวงหนึ่ง ชวนก่อให้เกิดปริศนาธรรมขึ้นมาในใจ
“นี่ รางวัล ถ้าสนใจอยากเข้ามาลอกการบ้านคนในชมรมก็กริ๊งๆมานะ”
เจ้าตัวทำมือถือโทรศัพท์ใส่ด้วยความขบขันหยอกอีกฝ่ายนิดหน่อย
ปรบมือแปะๆชื่นชม ขนาดเขาที่อยู่วิชาการยังไม่รู้เรื่องไข่ไก่เลยมาเนียนเอาคำตอบจากคนอื่นดีกว่า
“ขอบคุณที่เข้าร่วมน้า อะ รางวัล”
พวงกุญแจรูปไก่ถูกยื่นไปทางอีกฝ่าย ทว่าเค้าโครงหน้าของมันเหมือนผ่านการฉีดความมั่นมาเต็มร้อยชวนให้ตรึงตราเล็กน้อย
ปรบมือแปะๆชื่นชม ขนาดเขาที่อยู่วิชาการยังไม่รู้เรื่องไข่ไก่เลยมาเนียนเอาคำตอบจากคนอื่นดีกว่า
“ขอบคุณที่เข้าร่วมน้า อะ รางวัล”
พวงกุญแจรูปไก่ถูกยื่นไปทางอีกฝ่าย ทว่าเค้าโครงหน้าของมันเหมือนผ่านการฉีดความมั่นมาเต็มร้อยชวนให้ตรึงตราเล็กน้อย
“น่ารัก..”
เห็นแล้วนึกถึงใครบางคน เลยเก็บไว้ให้
“น่ารัก..”
เห็นแล้วนึกถึงใครบางคน เลยเก็บไว้ให้
“เป็นชมรมที่สร้างสรรค์จังเลยน้า เอามามิกซ์กันเป็นข้าวปั้นหลายรสได้แบบนี้”
พูดไปพร้อมเคี้ยวแก้มตุ่ยไปด้วย
เนียนขออีกสักก้อน(?)จะได้มั้ยนะ
“เป็นชมรมที่สร้างสรรค์จังเลยน้า เอามามิกซ์กันเป็นข้าวปั้นหลายรสได้แบบนี้”
พูดไปพร้อมเคี้ยวแก้มตุ่ยไปด้วย
เนียนขออีกสักก้อน(?)จะได้มั้ยนะ