เนี้ย ไม่เคยลืมหรอก ยิ่งเห็นก็ยิ่งเจ็บ ยิ่งเส้า ชอบเค้ามากขนาดนี้ได้ไงวะ ไม่ลืมซะที

เทอรู้ว่าทางที่เลือกมันถูกแล้ว
แต่หัวใจมันเปล่าเปลี่ยวเกินกว่าจะยอมรับ

หลุดปากบอกเลขาเค้าไปจนได้ว่าจริงๆก็อยากไปอยู่ด้วยแหละ แต่ว่ามันเป็นไปได้ กุพูดทำไมมมมม โอ้ยยยย

กุหลอกถามความเป็นอยู่เค้าผ่านคนอื่นอีกละ 5555555 ละดันเดาถูกเรื่องรถอี๊กกกกกกก

แต่เป็นยังงี้ก็ดี จะได้ตัดใจไปอยู่แผนกอื่นได้ ไม่มีอะไรค้างคาแล้ว

ต้องทำว่าไม่เป็นไร แต่ในใจน้ำตาไหลเป็นน้ำตก

คิดถึงเค้าชิบหายเลยวะ

รีบลบก่อนถูกดู

15.9.25
#endcutcomics

เจอกันจังหวะนรกตลอด ไม่เคยมีจังหวะดีๆเลย เอาไงชีวิตกุ เอาไง๊ แงงงง

มันเจ็บจังเลยอ่ะ ทำไมมันยังรู้สึกได้มากมายขนาดนี้อีก

สถานที่ที่เคยมีความทรงจำร่วมกับเค้าปิดไปอีกอย่างล่ะ

พูดถึงเค้าเยอะเกินไปละช่วงนี้

ยืนอาบน้ำอยู่แล้วคิดพลอตเรื่องได้เรื่องหนึ่ง คือเคยฟังประวัติว่าย่าเป็นลูกครึ่งเวียดนาม แล้วเรื่องปู่ทวดเคยมาเจอย่าทวดสมัยสงครามเอเชียบูรพาน่าเอามาแต่งนิยายดี แต่ตอนจบไม่แฮปปี้ ปู่ต้องกลับเวียดนามตามทูตฝรั่งเศลที่ปู่ติดตามมาประจำการที่อุบล เคยจำได้ว่าปู่จำใจกลับเพราะเรื่องงาน แต่เร็วๆนี้ได้ยินอีกแหล่งว่าแกหนีกลับเพราะโดนพ่อของย่าทวดไล่ แกเลยทิ้งลูกเมียกลับเวียดไป แค่คิดพลอตเล่นๆก้สนุกล่ะ

透明水彩・絵墨

เขียนอะไรเบียวๆลงในนี้ดีเหมือนกันแหะ ไม่มีคนรู้จัก ไม่ต้องเขินว่าเพื่อนจะมาอ่าน อยากเขียนไรทำไรก็ทำ ห้าห้าห้าห้าห้า

แต่ว่า เขาจะคิดอย่างไรถ้าหากรู้ว่าเหตุผลที่แท้จริงที่ฉันไม่ไปทำงานกับเขาเพราะฉันชอบเขามากเกินไป และสุดท้ายฉันจะร้องไห้อีกครั้งและอีกครั้ง
ความจริงที่เขาไม่มีทางจะรู้ได้ คือฉันชอบเขามากขนาดไหน และเขาจะไม่มีทางรู้ ไม่มีวัน

มีความเข้าใจผิดอยู่อย่างหนึ่งที่ไม่สามารถแก้ไขได้ คือ เขาคิดว่าฉันเพียงต้องการไต่เต้าตำแหน่งและเงินเดือนที่สูงขึ้นเรื่อยๆ แต่ทว่าไม่ใช่ ฉันเพียงหลีกหนีเขา หลบเลี่ยงที่จะไม่เดินไปตามทางที่เสียงหัวใจเรียกร้อง เพราะการอยู่ใกล้เขามันจะทำให้ฉันเป็นบ้า ฉันแค่มองไม่เห็นอนาคตตรงนั้น หรือความจริงแล้วฉันก็แค่ละโมบอย่างที่เขาคิด ทั้งอยากได้ตำแหน่งและอยากได้ตัวเขา

วันไหนเซ็งๆ ชอบคิดว่าถ้าตอนนั้นเลือกไปทำงานกับเค้าจะเป็นไงนะ
ไม่ต้องสนใจใคร ทุ่มเททำงานให้เค้าคนเดียว
ไม่ต้องวิ่งวุ่น รับผิดชอบหลายทาง โฟกัสที่เค้าคนเดียว
พาธการเติบโตขึ้นตรงกับเค้า
ทุกอย่าง...จะทุกสุขก้เค้าคนเดียว
มันจะดีไหม ไม่เคยปลดล้อคคำถามนี่ได้สักที
และไม่มีทางเป็นไปได้ด้วยซ้ำ

誕生石シリーズ　ターコイズ

เมื่อไหร่จะแต่งงาน บอกผมด้วยนะ อย่าลืม เชิญผมด้วยนะ ห้ามลืมนะ
เหอๆๆๆๆๆ

ก็ไม่ได้รู้สึกขนาดนั้นแล้ว แต่ยังเสียดายที่ไม่ได้ไปอยู่ข้างๆตรงนั้น เหมือนมันไม่ได้คาดหวังอะไรขนาดนั้นแล้ว แต่ก้ในใจลึกๆก็โหว่งๆ บอกไม่ถูก อีกสักพักแหละมั้งที่จะไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆ

ตี2นอนไม่หลับ คิดถึงมาก

อยากให้เทอได้รู้ว่าที่เดินไปด้วยไม่ได้ เพราะเราก้ต้องเติบโตในทางของเรา ที่เคยบอกใครต่อใครว่าเรามีความสำคัญจนดึงตัวมาไม่ได้อ่ะ จริงๆเทอสำคัญกับเรามากกว่านั้นอีก แต่พอใช้สมองนำหัวใจ เราก็เลยต้องอยุ่ตรงนี้ อยากให้เทอได้รู้เหตุและผลจริงๆ จริงๆคิดถึงเทอมากๆนะ

⋆｡˚ ☁︎ ˚｡🤍⋆｡˚☽˚｡⋆
Angel

คุณเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในชีวิต ที่มันเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่แรก