เห็นเรื่องวิจารณ์ทักษะการสะกดคำช่วงนี้แล้วนึกถึงโพสต์ของอ.ศุจิณัฐ อาจารย์ภาคภาษาศาสตร์

“อยากชวนมองการที่คนใช้ภาษาแตกต่างไปจากสิ่งที่เราเรียกว่ามาตรฐาน หรือความคาดหวังของสังคมแบบเป็นกลาง แม้บางอย่างอาจจะขัดใจเราบ้าง—“

เคยเป็นคนนึงที่ strict กับการใช้ภาษาจนหลงลืมอะไรๆ ไปเหมือนกัน

เพราะเป็นคนแหละถึงยังมีความรู้สึก
และเพราะแคร์แหละถึงยังเจ็บ

ห่างกันพันลี้ ชมจันทร์ดวงเดียว
ฟ้าสิ้นเดือนเสี้ยวใจมิสิ้นเสน่หา

ยังประทับใจ any Carlsberg Glyptotek ที่โคเปนฮาเกนอยู่มากค่ะ
เป็นมิวเซียมที่เน้นจัดแสดงงานประติมากรรมจากหลากอารยธรรม ซึ่งส่วนมากเป็นคอลเลกชั่นที่ลูกชายเจ้าของเบียร์คาร์ลสเบิร์กเก็บสะสมไว้
แต่งานศิลปะประเภทอื่นก็มีนะคะ~ และที่สำคัญอีกอย่างคือสถาปัตยกรรมทั้งนอกในอาคาร สวย มาก ความสวนเรือนกระจกกลางมิวเซียมคือเว่อมาก มากๆๆๆ 😭💕

เข้าใจว่าไม่คะนึงหา
คะนึงหากัดกร่อนผู้คนชรา
ทบทวนอีกร้อยครา
ยังคงเป็นคะนึงหาประเสริฐกว่า

เป็นประโยคที่แคปมาจากหน้าเฟสเพื่อน อ่านแล้วชอบมากๆ ก็เลยเก็บเอาไว้

ตอนที่พยายามอยู่โดยไม่มีใครเห็น เป็นช่วงเวลาที่ลำบากมาก ท้อแท้ได้ง่ายๆว่าทำไมงานเราถึงไม่เป็นที่รัก
แต่อยากให้พยายามต่อไปนะ อยากให้เชื่อมั่นว่าทุกความล้มเหลวทำให้เราดีขึ้น เพราะสุดท้าย เราคือนักอ่านของตัวเรา เราคือคนที่รู้คุณค่าของงานชิ้นนี้ที่สุด ขอให้เชื่อมั่นและรักในเขา รักตัวเอง แล้วจะก้าวไปข้างหน้าได้เสมอค่ะ

สวัสดีค่ะ ชื่อแนทหรือจะเรียกว่าดาเลียตตามชื่อยูสก็ได้ค่ะ

อยู่ด้อมวันพีซมาสักพักใหญ่ๆแล้ว แต่โดนตกอย่างจังตอนดู one piece live-action ค่ะ

: ลักษณะเป็นรวมเรื่องสั้นแนว slice of life อ้างอิงบุคลิกจากใน live-action ปนๆ กับในอนิเมะนะคะ

ถ้าคุณสงสัยว่า เอ้ะ มันปนๆกันยังไง แนะนำให้ลองชิมดูได้นะคะ (ลิ้งก์อยู่ด้านล่าง) ถ้าไม่อร่อยยินดีให้ต่อยคนข้างๆเลยค่ะ

วิธี mute สิ่งที่ไม่อยากเห็นนะคะ:
ปัดแถบด้านซ้าย -> setting -> moderation -> mute word & tag แล้วเพิ่มคำได้เลย

โดยสามารถ
-กดให้มิ้วเฉพาะแท็ก
-มิ้วทั้งแท็กและคำพร้อมกัน
-ละเว้นไม่มิ้วคำนี้ถ้าคนที่เราฟอลเป็นคนทวิต

我本将心向明月，奈何明月照沟渠

เดิมข้าฝากใจใฝ่จันทรา แต่จนใจจันทิราทอแสงส่องคูน้ำ

มีคำอยู่หนึ่งคำคือ "บุญน้อย"
ข้าบุญน้อย จึงได้พบพานท่าน
ท่านบุญน้อย จึงได้คลาดจากข้า

กูก็ลูกพระยานาหมื่น