Flokkar sem eru vanir því að stýra landinu eru nú úti í kuldanum þjakaðir af innanmeinum, njóta sögulega lítilla vinsælda á meðal kjósenda og skilnaðarbarnið þeirra situr við stýrið á andstöðuvagninum vegna þess að foreldrarnir eru í of miklu uppnámi til að keyra sjálfir. 👇

Leiðréttum veiðigjöldin fyrir börnin! Ekki sum börnin heldur öll.

Það kostar íslenska ríkið 651 milljarð króna að leysa úr málum ÍL-sjóðs. Sú niðurstaða er betri en á horfðist og er afleiðing af aðgerðum ríkisstjórnar sem tók við fyrir innan við þremur mánuðum. Harmsaga sjóðsins teygir sig hins vegar aftur til ársins 2003 er saga ítrekaðra pólitískra mistaka.

Það trúir því varla nokkur manneskja með sæmilega dómgreind að samfélagsmiðlarisarnir séu reknir með samfélags- eða lýðræðisleg markmið að leiðarljósi. Tilgangur þeirra er að safna upplýsingum um okkur til að græða peninga. Skaðinn sem verður á leiðinni þangað þykir réttlætanlegur.

„Ljóst er að tíminn þar sem Evrópusambandsaðild verður rædd hátt og með sjálfstrausti á umræðutorgum íslensks samfélags er kominn og tíminn þar sem varðmönnum gamla Íslands tókst að láta slíka umræðu virka eins og boðflennu í þeirra samkvæmi er liðinn.”

Heildarvísitala Kauphallarinnar lækkaði árin 2022 og 2023 og sá dvali náði langt inn á síðasta ár. Um haustið tók hins vegar allt við sér og árið í heild endaði í blússandi plús.

„Ofan á allt annað þá komst Sjálfstæðisflokkurinn ekki í ríkisstjórn, en hann þar hefur hann dvalið í 29 af síðustu 33 árum. Valdamesti stjórnmálamaður Sjálfstæðisflokksins er nú bæjarstjórinn í Kópavogi. Þessa stöðu hefur Bjarni kallað „varnarsigur“.”

Sá skóli sem lítur á fjölmiðlun sem framlengingu á hagsmunabaráttu er að vinna skólann sem telur fjölbreytta fjölmiðla eina mikilvægustu lýðræðisstoð sem við eigum.

Stjórnarsáttmálinn ber þess skýrt merki að við stýrið sé stjórn sem ætlar sér að fylgja vilja meirihluta almennings. Stjórn sem ætlar að ráðast í löngu nauðsynleg verkefni og sækja fjàrmagn til þess á breiðustu bökin. Stjórn sem ætlar að stýra fyrir alla, ekki bara suma.

Íslandsbanki ját­aði marg­hátt­uð lög­brot við söluna á sjálfum sér og gerði sátt um að greiða metsekt vegna þeirra. Í sáttinni var búið að strika yfir upplýsingar. Það tók nefnd 526 daga að komast að þeirri niðurstöðu að almenningur, eigandi hlutarins, eigi engan rétt á þeim upplýsingum.

Íslenskir bankar hafa búið til frasann „Íslandsálag“ um þær auknu álögur og kvaðir sem þeim er gert að greiða umfram aðra í heiminum. Þeir segja að lækkun „álagsins“ skili sér í betri kjörum til almennings. Síðast þegar skattar voru lækkaðir þá stungu bankarnir hins vegar ávinningnum í vasann.

Í ár hefur tugum milljarða verið varið í aðstoð við Grindvíkinga og til að liðka fyrir gerð kjarasamninga. Fráfarandi ríkisstjórn aflaði ekki tekna til að standa undir þessum kostnaði heldur tók enn hærri yfirdrátt. Það verður næstu ríkisstjórnar að takast á við afleiðingarnar.

Heimilin flakka á milli lánsforma til að flýja okurvexti og of háa greiðslubyrði. Þegar stýrivextir taka að lækka þá hækka bankarnir bara vextina á lánaformið sem heimilin flúðu í til að viðhalda arðsemi sinni. Fákeppnismarkaðssnilld eða vítisvél?

Meirihluti atvinnuveganefndar laumaði inn breytingum á frumvarpi á búvörulögum sem gerðu risa í landbúnaði að fríríki. Eftir samþykkt laganna var afnám á samráði afnumið. Formaður nefndarinnar átti fjárhagslega hagsmuni undir afgreiðslunni. Nú hefur dómstóll staðfest að hún var stjórnarskrárbrot.

Það eru allt of mörg sveitarfélög á Íslandi. Hægt yrði að spara milljarða á ári, stórbæta þjónustu og styrkja innviði ef við myndum afnema þetta smákóngaveldi og einbeita okkur að þjónandi stjórnsýslu. Leiðari.

„Varðstaða um meðalmennsku, sem almenningur fær svo að borga fyrir.” Leiðari.

Björn Bjarnason að stjörnurigna yfir bók Hannesar Hólmsteins um Geir H. Haarde í blaði sem Davíð Oddsson ritstýrir. Helvíti sjálfbær vinahópur. Relevanskrísu-hringrásarkerfi í virkni.