چو شمع سوخته آن به که بی سخن باشی
چو شمع سوخته آن به که بی سخن باشی
دیر میشود و
بوسه از دهان میافتد.
دیر میشود و
بوسه از دهان میافتد.
بال بگشا و صفیر از شجر طوبی زن
حیف باشد چو تو مرغی که اسیر قفسی
بال بگشا و صفیر از شجر طوبی زن
حیف باشد چو تو مرغی که اسیر قفسی
جایی برای بوسیدن
جایی برای گریستن.
جایی برای بوسیدن
جایی برای گریستن.
به کام تا نرساند مرا لبش، چون نای
نصیحتِ همه عالم به گوشِ من بادست
به کام تا نرساند مرا لبش، چون نای
نصیحتِ همه عالم به گوشِ من بادست
تا شهر بیپروانه ماند.
تا شهر بیپروانه ماند.
منِ گدا و تمنایِ وصلِ او هیهات
مگر به خواب ببینم خیالِ منظرِ دوست
منِ گدا و تمنایِ وصلِ او هیهات
مگر به خواب ببینم خیالِ منظرِ دوست
مرنج حافظ و از دلبران حِفاظ مجوی
گناه باغ چه باشد چو این گیاه نَرُست
اینم بیت رو هم گفت البته که اگه ادعای عاشقی داری امیدوار باش ولی باید پاره بشی:
دلا طَمَع مَبُر از لطفِ بینهایتِ دوست
چو لافِ عشق زدی، سر بباز، چابک و چُست
مرنج حافظ و از دلبران حِفاظ مجوی
گناه باغ چه باشد چو این گیاه نَرُست
اینم بیت رو هم گفت البته که اگه ادعای عاشقی داری امیدوار باش ولی باید پاره بشی:
دلا طَمَع مَبُر از لطفِ بینهایتِ دوست
چو لافِ عشق زدی، سر بباز، چابک و چُست
چه در باجه یک بانک
چه در زیر درخت
چه در باجه یک بانک
چه در زیر درخت