İnsanın dramı kişiseldir ama toplumsallığından ileri gelir diyor Kemal Tahir. Uyku tutmuyorsa bu aralar yani sen öyle düşünmesen de çocuklar senin için üşüdüğü içindir.

Alternatif bir gerçeklikte, romanlar okuyup, filmler izleyip, aşık olacak, bir köpek, bir kedi, bir bitkiyi sevecektik. Gökyüzünü izleyip şiirler yazacak, zarafetle geçip gidecektik şu dünyadan…

İçimdeki yorgun çocuk kabuğuna çekilmek istiyor bu aralar. Her anlamda patolojik bir çağda adaletsizliğin getirdiği kolektif mutsuzluk tüketiyor her birimizi…

Per aspera ad astra - Through suffering to the stars.

"Zorlukların içinden, yıldızlara doğru." Çok severim bu sözü. Ne diyor Byung-Chul Han? "Deneyimin özü acıdır."

Dijital hayatımı azaltmaya çalışırken yeni bir platforma giriş yapmış bulunuyorum. Hadi bakalım.