Paulo Alexander
banner
pauloalexander.bsky.social
Paulo Alexander
@pauloalexander.bsky.social
Filosofie [Descartes], Geschiedenis [De oudheid], Beeldende Kunst [Armando], Muziek [Händel], Poëzie [Fernando Pessoa], Proza [Italo Svevo], Geluksvogels [De ekster].
«‘s Nachts hadden op straat voor het huis de eerste gele kastanjebladeren zich verspreid. Als kind keek Pēteris Vējagals altijd uit naar het vallen van de bladeren net als naar de eerste spreeuwen die overvlogen, de eerste sneeuw, midzomer en Kerstmis.»

Uit ‘Het bed met de gouden poot’ van Skujiņš.
October 30, 2025 at 4:46 PM
«Paulis: ‘Daar hebben we het nog wel over als we elkaar over 1000 jaar weerzien.’
Kleperis Junior: ‘Paulis toch, ik geloof geen woord van wat je zegt!’
Paulis: ‘Als je niet wilt, geloof je het niet. Naar leugens moet je aandachtig luisteren, daarachter schuilt de waarheid. Zo waar als ik hier sta!’»
October 30, 2025 at 3:16 PM
« Er was de laatste tijd sowieso iets niet helemaal in orde met de aarde. In Afrika viel er sneeuw en op Alaska was het rond nieuwjaar zo warm, dat het rivierwater begon te stromen. Opnieuw naderden verschillende kometen de aarde, één kwam recht op de aarde af en week pas op het laatste moment af. »
October 30, 2025 at 2:38 PM
«‘Hier hebben we als Britten de plicht om van Engeland te houden. We hebben hier al genoeg te stellen met de huichelachtige Zwarte Panters die overal hun status onderstrepen, foto’s van de koningin met modder bekogelen maar terug naar Sierra Leone of Zimbabwe gaan ze niet. En zullen ze nooit gaan.’»
October 29, 2025 at 5:41 PM
«‘De strijd tegen het kwaad is zo oud, hardnekkig en eindeloos dat het mijn overtuiging versterkt dat deze strijd een speciale, blijvende betekenis heeft voor het menselijk bestaan. Misschien dat de opponenten goed en kwaad net zo’n twee-eenheid vormen als licht en donker, warmte en koude.’»

Marta.
October 29, 2025 at 4:43 PM
«De nachtelijke duisternis was onder de bomen op de begraafplaats nog dichter. Toen ze hun lantaarns aanstaken schrokken de kauwen op. Hun gekrijs verspreidde zich als golven door de lucht en werd door de stilte van de nacht vertienvoudigd, de hele hemel leek gevuld met vleugelgeflapper en gekrijs.»
October 29, 2025 at 3:46 PM
«Marta voelde geen angst maar toch was ze nerveus. Ook Inita rommelde onrustig met haar schop.
‘Kijk de Melkweg! Mijn grootmoeder vertelde me vroeger dat die zo wit is door de zielen van de doden.’
‘Voor de doden hoef je niet bang te zijn, sommige levenden zijn vreselijker dan een lijk,’ zei Marta.»
October 29, 2025 at 3:15 PM
«Onder het dikke bladerdak van de oude bomen hing op de zonnige dagen een plechtige schemering, de paadjes waren netjes aangeharkt, de lucht was steeds zwaar en zoet als boven een broeibed of op zonnige plekken in het bos. In de lente zongen er nachtegalen en riepen de koekoeken.»

Zigmunds Skujiņš.
October 29, 2025 at 12:38 PM
«Nu hing Leontīne de glinsterende glazen versieringen net als vroeger in de kerstboom, stak ze kaarsen aan en in haar van tranen doortrokken gelukzaligheid kon ze niet stoppen met Indriķis’ cadeautjes te bekijken: de gladde mooie zakjes, de gekleurde plastic slippers, de glanzende ronde biscuitjes.»
October 29, 2025 at 11:46 AM
« De jeugd ging na het afronden van de middelbare school massaal aan de zeevaartschool studeren en diegenen wier hoofden de permafrost verdroegen leden niet onder hun domheid: ‘Wat maakt het uit, we gaan vissen, we zullen meer verdienen dan ingenieurs en artsen.’ »

Uit ‘Het bed met de gouden poot.’
October 29, 2025 at 10:42 AM
«Pēteris liep langs de velden en keek niet, want zodra hij het land bekeek, kwamen gedachten bij hem op die geen nut hadden omdat hij instructies kreeg van de brigadeleider, de brigadeleider van de kolchozevoorzitter, de kolchozevoorzitter van het district, het district van Riga en Riga van Moskou.»
October 29, 2025 at 9:14 AM
« …maar de voldoening en vreugde die het wonder van het zien opgroeien van hun kleinkind hun gaf, deden alle ontberingen vergeten. Bedenk dat ook in de fles waaruit de goochelaar net 27 zijden sjaals heeft getrokken, precies genoeg wijn zit om een champagneglas te vullen, niet meer en niet minder. »
October 28, 2025 at 5:43 PM
« Pas na verloop van tijd besefte Ērika dat herinneringen aan een voorbije liefde als een mooi verlicht aquarium zijn; jouw wereld, de wereld achter het glas, is onverenigbaar met het leven in de rest van de ruimte. Nu pas begreep ze dat ze een gezin wilde, dat ze kinderen wilde. »

Zigmunds Skujiņš
October 28, 2025 at 5:33 PM
«Op het fornuis begon de fluitketel te sissen, monotoon en somber als een vlieg op een vliegenstrip. De pauze in het gesprek zoog als een moeras alles naar binnen. Atis had het idee dat het borrelende geluid daarvandaan kwam en hem steeds dieper en dieper liet zinken.»

‘Het bed met de gouden poot.’
October 28, 2025 at 5:24 PM
«‘Van de wieg naar het graf, van de toog naar huis, het is maar een klein stukje!’ Als de gebeurtenissen zich in de huidige tijd hadden afgespeeld dan was er nóg een angst geweest die op Atis’ gemoed had gedrukt: de angst om in de problemen te komen doordat je stinkend naar wodka een auto bestuurt.»
October 28, 2025 at 5:10 PM
«Zolang zich tussen ons en de dood nog de vorige generatie bevindt, zijn we er zeker van dat we nog niet aan de eindstreep staan. Als mijn moeder er niet meer is, zal de vleesmolen, die we het leven noemen, mij dichter naar de messen duwen.»

Atis in gedachten in ‘Het bed met de gouden poot’ (1984).
October 28, 2025 at 4:31 PM
«Antonia’s levenslust zakte in bij het vallen van de bladeren. In een droom had Augusts haar gevraagd voor te lezen wat ze zag als een uitnodiging van het hiernamaals. Ze werd niet gekweld door kwaaltjes, had geen pijn, hartslag was prima en haar temperatuur normaal. Toch was ze aan het wegkwijnen.»
October 28, 2025 at 1:40 PM
«1948… Het is vroeg in de ochtend, de zon komt net als een roze gloed boven de horizon uit. De slaperige lege Mariastraat in Riga is door straatvegers blinkend schoongemaakt. De zangers van Zunte lopen met hun koorvlag voorop zo vederlicht door de straten dat ze de stenen bijna niet raken.»

Skujiņš
October 27, 2025 at 4:58 PM
«Marta schrok toen ze zichzelf in de spiegel zag. Winterse bleekheid stroomde als waterig zonlicht de kamer in. Op het erf ging een hond tekeer. In de keuken hing de zure geur van veevoer. Deze geur riep bij Marta herinneringen op aan haar kindertijd, aan de Vējagalsen die nu 7 zeeën ver weg leken.»
October 26, 2025 at 10:54 AM
« De noodlottige nacht was helder, met een stralende maan en langgerekte schaduwen. De bladerloze bomen tekenden zich zwart af. Tijdens dit soort nachten bleef Marta in haar kindertijd soms wakker en wachtte ze op het erf van de Vējagalsen op de zwanen die vanaf zee over het huis zouden vliegen. »
October 26, 2025 at 10:36 AM
«Marta had nog nooit zulke heftige trillingen gevoeld. Ook later aan het front, toen de oorlog al iets alledaags was geworden, kromp ze altijd ineen bij het trommelvliesverscheurende geluid waarmee de machinegeweren ratelden, de handgranaten explodeerden en de artilleriegranaten de grond openreten.»
October 26, 2025 at 8:49 AM
«…Marta had oa herinneringen aan de schatkamer van de oud-Russische vorst, de kasteelachtige metrostations, de parachutesprong vanaf een toren, de tocht over een kunstmatig gecreëerde zee, de tent die op de Noordpool had gestaan en de optische illusie van een driedimensionaal beeld in een bioscoop.»
October 24, 2025 at 11:33 AM
« Berta’s graf zag er in de ingezakte, lenteachtige sneeuw uit alsof het gisteren gegraven was. De dennennaalden waren groen gebleven, de kransen van bosbessenblad glinsterden wasachtig. Paulis stond met Viesturs bij het graf en huilde de tranen die hij bij de gemiste begrafenis niet had gehuild. »
October 23, 2025 at 4:48 PM
« ‘Je moet nieuwsgierig zijn. Hoe kan het ook anders, het is de aard der dingen. […] Als vadertje God zich 6 dagen lang in het zweet heeft gewerkt om de wereld te scheppen, dan moet je die bol ook gaan bekijken. Uit beleefdheid en respect. Anders zou het een aantasting van zijn eer zijn.’ »

Skujiņš
October 23, 2025 at 4:25 PM
«Belzējs herinnerde zich dat Paulis hem eens had uitgelegd waar Carthago lag en de mogelijkheid had geopperd dat de Letten vanuit het oude Latium naar het Balticum waren gekomen; daar wees de kroon van onze ongetrouwde vrouwen in de vorm van een zaaimand op die alleen voorkwam bij de oude Etrusken.»
October 23, 2025 at 3:38 PM