من سوشی میخوام همینقدر احمقانه در موقعیت احمقانه
دلم یه عالمه غذای آسیایی میخواد

عمه پدیده‌ی عجیبیه
واقعا
مثل مامانت دوستش داری
ولی دوست داری بزنیش

اونا که همه‌چیزو ربط میدن به حافظه‌ی ژن
بیان بگن غروب جمعه چرا انقدر مزخرفه
وقتی هست میریم بیرون و دور دور اصلا جمعه رو نمیفهمم
بعد مدت‌ها داره از جمعه عنم می‌گیره

یهو همه‌ی نگرانی‌های تاریخ بشریت اوار میشه سرم

یه وضع نا امیدی دارم که فقط دارم به خودم
می‌قبولونم که مال پی‌ام‌اسه

آدم‌ها میرنجوننت بعد میگن عادی باش. خب نمیشه خواهر من

مگه من بچشون نیستم؟ چرا انقدر باهم فرق داریم؟

یه جا لازم دارم که کسشعر بنویسم

Hi