Bokbad.
Tenk så heldige barna i dag er som veks opp med slike bibliotek. I mi tid var det «hysj, hysj»!
Dette måtte berre malast:
www.marittotland.no

Til å kvila augo på i ei kaotisk verd:

gallerinauthydlaren.blogspot.com/p/bilde-til-...

Eg er i gong med ny maleraptus. Dette er er:
Det var ruskut å leggja utpå.
Eigentleg var det ein illustrasjon til EiT julehefte, men den ligg fleire lag under dette. Med gull - som no er godt bevart.

gallerinauthydlaren.blogspot.com/p/bilde-til-...

Kan eg skifta e-post som denne kontoen er registrer på? Nokon som veit?

Dette malte eg for nokre år sidan. No har eg laga kort av det (15x15cm). Så då blei det eit heller politisk motiv i utvalet, - som ligg her:
www.marittotland.no/kort/

Inferno: Eit folk ufrivillig på vandring. Ikkje soldatar. Kvinner, menn, barn på mors arm, olding støtta til staven …

Eg har nølt meg fram til å offentleggjera mine tankar om Gaza og støtten Israel nærast utan vilkår får i nokre miljø.
Du kan lesa det her, om du vil:
www.facebook.com/share/1AcPRK...

I dag har det vore innrammingsdag her. Mange små og nokre større glimt frå Skudenes er komne i glass og ramme og har fått pris. Det har også dette maleriet av Beiningen anno 1908, eit stykke loshistorie. Bilda ligg her for dei som vil sjå seg om der turistane sjeldan er:
www.marittotland.no

Kvifor klør eg meg i hovudet når eg lurer på noko? Eller når det er noko eg ikkje får til?
Skjer det noko i hodebotnen når hjernen svirrar ekstra mykje - noko liknande som når håra reiser seg på hovudet ved sterke inntrykk?

Kan eg kalla meg fastbuande på ein stad eg flytta frå i 1976? Hjartet mitt har jo ikkje flytta.
Eg vaks opp ein rusletur herfrå.
Fint å vera på Bluesky og finna att mange gode gamle frå tidleg-Twitter.
Intens maleperiode her no. Om du vil, kan du sjå det eg har begått, her: www.marittotland.no

Godt å få tankar og kjensler over på lerretet. I dag blei det fredsdua som nokon bør senda av garde.
www.marittotland.no

Cubakrisen - eg forstod ikkje stort - som den vesle jenta eg var. Men tante som var komen på besøk frå Amerika, pakka kofferten og drog heim på dagen. Hugsar at det kjennest i magen. Same kjensla som i dag …

Dei første paraplyane malte eg då Ukraina var trua av krig; Som vern mot alt vondt. Som lys tross mørkret. Som ei bøn? I dag kom ei ny rekke på lerretet, - eit bilde som har stått halvferdig i nærere eit år. For no måtte håpet fram igjen:
www.marittotland.no

Etter ein time med nyheter, søkte eg til stafeliet og gjorde ferdig dette. Kallar det Fred.
www.marittotland.no

Magistra vitae! I dag har eg lært at det er ord frå Cicero som i antikken fortalte oss at historia er livets læremeister. - Godt å vita når eg bruker timevis for å studera gamle kjelder; tingbøker, sjømannsrullar og kyrkjebøker m m for å skriva historiske romanar og sakprosa - om levekår og samfunn.

Mennene skal jo ikkje ha alle dei kjekke verktøya, tenkte eg og dansa på bordet mens katten var vekke.
Dessutan er det «min båt» eg pussar opp. Min - fordi eg kjøpte Viksund 880 for deler av farsarven min. Me tøffar avgarde mens eg minnest far som lærte meg å bli glad i og å ha respekt for havet.

Som apropos til det som skjer i verda, bruker eg fargar. Dagens: I mørkret kan ein, ja, ein person, spreia lys.
www.marittotland.no

Så kom eg dinglande etter til denne skya. Håper å finna nokre av dykk her som eg har sakna på Twitter; for gode samtalar og deling av det som er verd å vita.