My house is such an echo chamber. Every single person here loves and respects each other. Thinking about bringing in a couple of abusive asshole roommates just for a more balanced perspective.

Ég skrifaði grein í Heimilda að tilefni verkfallsins þar sem ég meðal annars fjalla um hvaða rugl við erum komin í hvað varðar móðurhlutverkið.

Reiður gamall maður á facebook er að deyja á þeirri hæð að það sé ÓHUGSANDI að nokkur manneskja gæti tekið tösku í misgripum á flugvelli. Af því tilefni:

Velkomin á Léttskýið, þetta eru húsreglurnar:

1. Eitt lag enn
2. Ekta sveiflu og hér þreytist enginn
3. Þú skalt dansa það sem eftir er

Neyðarkall - okkur sárvantar húsnæði sem fyrst til láns eða leigu fyrir einstaklinga í algjörri neyð, helst á höfuðborgarsvæðinu en erum tilbúin að skoða aðra kosti. Getum greitt en við myndum líklega ekki ráða við markaðsverð. Endilega hafið samband við mig ef þið hafið einhverjar hugmyndir

Jæja, fór eina ferðina enn að skæla yfir fegurðinni og samstöðunni

Staðan í Gleðiganga vs. ég að reyna að vera kúl er þá ca. 20-0

Í morgun lögðum við fjölskyldan af stað út í fyrsta vinnu- og skóladaginn eftir sumarfrí. Vorum **mjög** hissa og ringluð að koma svo að leikskólanum læstum og mannlausum

Eftir stutta rannsókn kom í ljós að glufa hafði myndast í tímarúmssamfellunni* og við vorum öll ennþá í sumarfríi!

Fjórar vikur af leikskólafríi, búið að rífa allt eldhúsið úr eldhúsinu mínu og næst á dagskrá að halda barnaafmæli

Forritið er dautt, lengi lifi forritið!