(ว้าก ฟอลแล้วคับๆๆ ขออภัยด้วย)

( ต.. ตัวแทนการแสดงโจรสลัดสักอย่างที่ชื่อยาว ๆ ม มาแล้วคั..บ )

กัปตันไรฮุคเตรียมตัวจะต่อสู้กับปีเตอร์ไมจังและทิงเกอร์ยูยะที่จะมาขับไล่เขาไป

" ด้วยพลังของพวกเจ้าตอนนี้ คิดว่าจะเอาชนะข้าได้งั้นหรอ ?!?!?!?! ไม่มีทางหรอกน่า !!! " กัปตันไรฮุคกล่าว

' ก้ากกกกกกักกักกักอะฮุฮิฮุฮิอะฮุฮิฮุฮิ ' <[เอฟเฟคเสียงหัวเราะสุดน่ากลัว]

และแล้วทั้งสองก็ได้เดินทางมาเจอกับกัปตันไรมุผู้ชั่วร้าย ที่แอบย่องเบาขึ้นมาบนเกาะแห่งนี้

" โฮโฮ่ ? นี่เจ้าไม่หนีแต่กลับเดินมาหาข้า กัปตันไรฮุคผู้นี้ !?!?! ช่างกล้าหาญไม่เบานี่ !! " กัปตันไรฮุคกล่าว

เขายิ้มและหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นเวที ก่อนจะหลัฃหันให้ผู้ชม

" ถ้าอยากรู้หรือไม่อยากรู้ ข้าก็จะแถลงให้พวกเจ้าทุกคนรับรู้ !!!! "

ทิงเกอร์ยูยะเป็นแฟรี่ตัวน้อย(?)ที่คอยอยู่เคียงข้างปีเตอร์ไมรุมาตลอด ใบหน้าปกติมักอมทุกข์เหมือนคนสิ้นหวัง หากตั้งใจมองจะรู้สึกตงิดใจเหมือนเขามีบางอย่างที่ไม่ปกติ เพราะงั้นขอแนะนำให้มองผ่านเขาไปแบบเร็ว ๆ ดีกว่า

"ฮะ ฮะ นางฟ้าไร้ประโยชน์.. แบบผม' 'แมลงวัน.. ยังดี เสียกว่า"

พูดงึมงำคนเดียวด้วยน้ำเสียงซังกะตาย

นางฟ้าทิงเกอร์ยูยะถอนหายใจอย่างหดหู่และควักกระเป๋าวิเศษออกมา ก่อนที่เขาจะหยิบอะไรบางอย่าง

แต่นแต๊น !!!

' ไฟฉายปลุกสมอง !!!! '

“ โจรสลัด ไม่ผิดแน่ พวกนั้นเป็นโจรสลัด ”

นายเงือกอิทสึกิในท่าหกสูงถึงจะมองทุกอย่างกลับหัวแต่ชัดเจนแจ่มแจ้งไม่ผิดแน่ นั่นโจรสลัด!

“ ไม่ได้การแล้ว ต้องรีบไปบอกปีเตอร์ไมจังกับทิงเกอร์ยูยะซะแล้วล่ะ!! ”

รีบจ้ำอ้าววิ่งในท่าหกสูงตามหาเพื่อนสนิททั้งสองคนจนในที่สุดก็เจอทิงเกอร์ยูยะเข้า

“ ทิงเกอร์ยูย๊า ข้ามีเรื่องจะบอก ซุบซิบซุบซิบซุบซิบซุบซิบซุบซิบๆๆๆๆ ”

อิทจังเล่าให้ฟังในขณะที่แขนสั่น

อิทจังทำหกสูงขึ้นมาบนบก.....

(ฝากการแสดงด้วยนะครับ กำลังทยอยลง ผมมาเอาฮา)

bsky.app/profile/yuuy...

( ถ้าทาคาโนะซังไม่ติดอะไรที่อาราอิอีโม ก็จะแวะไปหาเรื่อย ๆ เลย >< เพื่อนเพียงไม่กี่คนเลยนี่นา ✨ )

(แมวตัวนี้จะมีโอกาสได้เห็นอีกมั้ยนะคับ >< แต่ถ้ามีขนมก็ไม่แน่(?)

ยังไงก็ขอมารับหัวใจของคุณไปก่อนนะ /หยิบใส่กระเป๋า🤲❤️✨)

ส่ายหน้าให้ที่ว่าไม่ชอบแดด ผมชอบครับแต่แค่ทำตัวไม่ถูก

เม้มปาก ยังไม่พูดอะไร

ทำตัวเลิ่กลั่กมองซ้ายขวา พอเห็นเธอเดินนำไปแล้วก็ได้แต่เดินตามแบบเว้นระยะห่าง

จากนั้นก็ตามเป็นลูกเป็ดเตาะแตะทั้งงาน คอยพยักหน้ารับสิ่งที่ซารินะจังพูด สนุกมากเลยล่ะ

(ขอบคุณที่พาอีโมออกจากเงามืดนะคับ ซารินะจังน่ารักมากเลย 😭😭🫶)

ยื่นมือไปแตะเป็นคำตอบ วางแหมะประทับอุ้งครั้งสุดท้ายเป็นการขอบคุณที่เล่นด้วย

ฅ(^◕ᴥ◕^)ฅ

จากนั้นมันก็พลุบหายไปในพุ่มไม้อีกครั้ง

(ขอบคุณที่มาเล่นเมี้ยว คราวหน้าขอขนมด้วยนะเมี้ยว)

( ล้อ.. เล่น แปลกใจ มั้ย? )

ดวงตาสีดำแอบมองซารินะอย่างประหลาดใจ สีหน้าอธิบายไม่ถูกว่าอยากหรือไม่อยากตามไปกันแน่

"!?"

พอถูกดึงแขนเสื้อก็ตัดสินใจลุกขึ้นตาม เพราะไม่อยากให้เธอลำบากต้องก้มนาน

ยืนได้ก็ชะงัก นิ่งตัวแข็งไปเลย นี่เราออกมายืนในแสงสว่าง แถมยังให้เด็กผู้หญิงจับเสื้ออีก แย่แล้วๆ โรงเรียนจะพังลงมามั้ย ไม่นะ