จู่ๆเธอก็หันขวับมาหาทันที
"คาราโอเกะ.."
เหมือนในหัวจะจินตนาการภาพคนสังสรรค์กันในร้านคาราโอเกะทั่วไปกันซะแล้ว ดวงตาเป็นประกายเล็กๆน้อย

"ช- ชอบค่ะ ก็เก่งอยู่ในระดับหนึ่งเพราะร้องบ่อย"
จู่ๆก็หันหน้าหนีอีกแล้วซะงั้น

"อ๋า อยากไปๆ ว่าแต่มีเรื่องระเบียบการแต่งตัวของลูกค้าไหมคะ?"

"อืมมมม"
ส่งเสียงโอดครวญนิดๆ พยายามจำวันและเวลาให้แม่น

สังเกตเห็นประกายเล็กๆในตาอีกฝ่ายก็ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะหันหน้าหนี

"งั้นเดี๋ยวฉันไปหาวันอาทิตย์นี้ ตอนสามทุ่มนะคะ ถึงจะยังไม่ค่อยเก็ทก็เถอะ.. อยากเห็นคุณขึ้นแสดงด้วยจัง"

"เอ๋- 'สาวๆ'?"

ไม่ค่อยถนัดเลยเวลามีคนพูดเป็นนัยน์แบบนี้ สาวๆ สาวๆคืออะไรกันนะ เราก็สาวนี่นา เอ๊ะ- โรคอยากรู้อยากเห็นมันกำเริบซะแล้วสิ

"งั้นเดี๋ยวอาทิตย์นี้ฉันไปหานะคะ! เริ่มแสดงกี่โมงหรอคะ?"

พออีกฝ่ายหันมา ทางนี้ก็หันหน้าหนีซะแล้ว

"ค่ะ คาเฟ่นั่งดูปลาชิวๆน่ะค่ะ ทางนั้นล่ะคะ? เห็นว่าไม่ค่อยออกจากย่านการค้า งั้นเดี๋ยวเราไปหาดีกว่า"

อีกฝ่ายเริ่มพูดถึงร้านแบบนี้ก็อยากไปหา ไหนๆเธอก็ชอบอู้งานอยู่แล้วด้วย-

ระหว่างฟังอีกฝ่ายอยู่ก็ถือวิสาสะนั่งลงที่ชิงช้าข้างๆ แต่หันหน้าไปทำตาโตจ้องอีกฝ่ายซะงั้น

"ร้านฉันไม่ได้อยู่แถวนั้นด้วยสิ เจ็บหูมากไหมคะ?"

ระหว่างนี้ก็แกว่งชิงช้าไปด้วยจนมีเสียงโซ่แกว่งเอี๊ยดอ๊าดเป็นเสียงประดับ

"ถ้าไม่รังเกียจอะไร..มาที่ย่านอิเอะสิคะ มาพักที่ร้านฉันก็ได้ ฉันเลี้ยงเองค่ะ พอดีค่อนข้างขี้เหงาน่ะ ร้านยูเมะโนะคาวะค่ะ"

ไม่ได้มีเจตนาจะโฆษณา แต่เหงาจริงๆ

(/กรี๊ด)

(ขออนุญาตแจมด้วยนะคะ👉👈)

🐋
อิบารากิ เจ้าของร้านคาเฟ่ธีมสัตว์น้ำในย่านอิเอะได้มาเดินเตล็ดเตร่ในสวนสาธาณะยามค่ำคืนเนื่องจากวันนี้ปิดร้านเร็ว

เธอได้เหลือบไปเห็นกลุ่มไฟสีส้มในนั้น แวบแรกก็ตกใจตาโตจนสามารถเห็นตาสีขาวได้ แต่พอดูดีๆแล้วคนนั้นก็เป็นมนุษย์ล่ะมั้ง จึงตัดสินใจเดินเข้าใส่

"สวัสดีค่ะ มาทำอะไรหรอคะ?"
เจ้าตัวยืนตรงหน้าพร้อมถามอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม

แนวทางการเล่น

(ผปค. : .......)
o(ตัวละครนึกคิดในใจ)
🐋 : อิบารากิ
🐍 : ดัปปิ

♡พนักงานในร้าน♡

เจ้าของร้าน
โอนิยามะ อิบารากิ : shorturl.asia/G8QgN

พนักงานประจำ
เฮบิมูระ ดัปปิ : shorturl.asia/LJTZz

(โค/โรล/เวิ่น 24/7! รับโคทุกสถานะ)

(/หัวใจวายรอบที่n)