แล้วจะพาไปไหนอีกล่ะนั่น
.o0(ง่วง)

/หลับคาโต๊ะสอบ ตื่นมา 30 นาทีสุดท้าย/

zZzZz.....!!
"......................"

(น่าจะว่างอีกซัก 1-2 อาทิตย์ให้หลังเลยแวะมาลงสกินเล่นบาสกันร้างค่ะ 💪🏻 ยางิฮิโระจะรีบกลับมาเย้ว ๆ กับผู้คนคับผม🧎🏻)

……

.o0(กลับไปเล่นบาสดีกว่าเรา)

(อู้งานมาปาดเล่นซักนิ้ด ฮือๆ 🕺🏻…🧎🏻…)

อีกคนเดินมาพร้อมกับ— พุ้ดดิ้งในมือรวมถึงสองถ้วยด้วยกัน

ใบหน้าของเขาเจือปนไปด้วยความปะหลาดใจทันที

……….
………………

|

“อะไรนะ”

”คงไม่ได้ตั้งใจจะ…เลี้ยงใช่ไหม?“

(และเราจะลืมสิ่งนี้ไปได้อย่างไร /แปะ)

(จ้ากกก 555555 /ขำตยา เอ็นดู…😭)

ยามนายกำลังนึกถึงหนังสือ 100 วิธีสุดกร้าวใจ หน้าของเขาก็ขึ้น loading ทันที

เฮะ…?
…กำลังคิดอะไรอยู่กันนะ

ก่อนที่เขาจะโดนเอฟเฟคสว่างจ้ากระแทกหน้าเข้าอย่างแรง

✨ถ้าไม่พอก็มาขอเพิ่มได้นะครับ✨

ส…
แสบตา…

หรี่ตามองอีกฝ่ายอึ้ง ๆ

”ถ้าไม่พอ เดี๋ยวเดินไปหาในครัว“ เขายิ้ม ก่อนจะออกไปทำงานของตัวเอง

(ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันนะคะ 😻🫳🏻)

(เลข 4 รักเนซึมิคุงล่ะ 😞)

“ไม่จริงหน่า…” ประมาทไม่ได้เลย งั้นแบบนี้ก็เสมอน่ะสิ

เลิกคิ้วมองเอฟเฟคระยิบระยับที่แผ่ออกมาจากอีกฝ่ายพลางทำหน้าเซ็งเล็ก ๆ

“แต่ขอชนะไปล่ะ”

รอบสุดท้าย !
(ไหงเลข 4 มาโผล่อยู่ที่…)

“โอะ”

“ก็ไม่ขนาดนั้น? เทียบกับคนในชมรมก็ถือว่ากลาง ๆ ล่ะมั้ง”

“แต่แบบนี้มันง่ายไปแล้ว โทโระโมอิ“

เขาไหวไหล่ ก่อนจะตั้งศอกขึ้นมาเตรียมพร้อมอีกครั้—

“……..”

“….” นั่งฟังกติกาหลังตรงแล้วพยักหน้า ยังจ้องเพื่อนต่างห้องด้วยความรู้สึก .o(วัวล่ะ) ไม่หาย

“อ่ะ ค่อยน่าสนุกหน่อย แต่ถ้าจะให้ฉันออมมือให้ซักนิดก็บอกแล้วกัน”

หมุนแขนตัวเองนิดหน่อย ข้อศอกตั้งฉากกับโต๊ะ

เริ่ม!

.o(ของฟรี ของฟรี)

พนักงานเองก็มีสิทธิ์ที่จะรับคำท้านี้ ถูกไหมล่ะ?

เค้กก้อนมหึมาตั้งอยู่ตรงหน้า แม้กฎคือจะต้องกินให้หมดภายใน 30 นาทีแต่เจ้าตัวกลับตักกินอย่างเชื่องหน้าด้วยหน้าตาที่เปี่ยมไปด้วยความสุข

แย่ล่ะ จะหมดเวลาแล้วสิ

“น นั่น— ยูเอฟ-” เอ จะว่าไป กินไม่ทันยังไงก็มีคนจ่ายเงินให้อยู่แล้วนี่นา เพราะงั้น

“ตามที่สัญญากันไว้”
“ฝากด้วยนะ” ตบบ่า

@sarina-kmi.bsky.social

“แต่ขนมพวกนั้น ถ้ากินไม่หมดล่ะก็”
“….ยกให้ฉันเถอะนะ”

(ยางิฮิโระคุงรับบทเป็นบัตเลอร์ชินคุงค่ะ✨ ถ้าทานครบ 2000 เยนสามารถสุ่มชินดันถ่ายรูปกับสมาชิกในห้องด้วย ! มากันเยอะ ๆ นะคะ ☝🏻)

“……” คิด ผิดพลาดตรงไหนกัน

“จะคิดแบบนั้นก็ไม่แปลกหรอก แต่ว่านะ…”

ค่อย ๆ กางกระดาษคำใบ้ให้เราทั้งสองคนมุงดูด้วยกัน และคำตอบก็คือ

“ช่วงเวลาที่เงินค่าขนมหมดน่ะ หญ้าก็กินได้เหมือนกับผักใบเขียวทั่วไปนั่นแหละ”

“แต่ว่าแบบนี้งั้นฉันก็ชนะ?” มุมปากจุดประกายรอยยิ้มบาง

กำลังเย้ย? ด้วยหน้าตากวนประสาทเล็กน้อย

“….” พอได้ยินนายถามย้ำก็ยกมือขึ้นกอดอกแล้วคิด

“เพราะอะไรงั้นหรอ“
”ประสบการณ์น่ะสิ”

พูดไม่ครบเลยฟังดูชวนเข้าใจผิด แต่ที่จริงหมายถึงประสบการณ์จากการเฝ้าสังเกตพฤติกรรมของผู้ปกครองน่ะ

“ตาฉันแล้วสินะ- รอตรงนี้ล่ะ” เขาหันซ้ายหันขวาแล้ววิ่งเหยาะ ๆ ออกไป ไม่นานก็กลับมาพร้อมกับ—

….
หญ้า?

เอาเข้าปากแล้วมองนิ่งไปยังคู่ของตัวเอง

???

#KMI_โรลปิด | #KMI_TsunagiNoYoru

"...." ข้อเสียของการเป็นคนเชื่องช้า คือคุณจะไม่มีคู่ในกิจกรรมฐาน

กว่าจะเงยหน้าขึ้นมาจากกระดาษใบจ้อย นักเรียนคนอื่น ๆ ก็เริ่มทำภารกิจกันหมดซะแล้วสิ

เพราะฉะนั้นเจอใครก็คงต้องรีบคว้า? ไม่มีเวลามาเรื่องมากหรอกนะ

"นายน่ะ ห้อง H ใช่ไหม" เอื้อมไปคว้าหมับที่หัวไหล่
"มาทำภารกิจด้วยกันหน่อยสิ"

@nezumi-kmi.bsky.social

"............"

"ดีใจด้วยนะครับ เซมไป"

/ยื่นคืน
/เดินเหี่ยวออกไป