ran-kun, โดยสังเขป หมา( เกือบ )บ้านฟั่นเฟืองนเชื่องเฉพาะคนและตามอารมณ์เจ้าตัว อื่นๆ นัยน์ตาวงปลี มีฟันเขี้ยว ตาหวานขนตาล่างยาว ทรงผมกระบังหูแมว กับหงอนสอดสีชมพู

fashion, ไม่ใช่คนเซนส์แฟชั่นจัดจ้านอะไร เน้นจับคู่โทนสีง่ายๆ ใส่แล้วสบายตาไปได้กับทุกสถานการณ์มากกว่า โดยปกติพบได้บ่อยในเชิ้ตขาวเรียบๆ พับแขนเสื้อ ชอบไปลงดีเทลที่กางเกงแทน มีหลายแบบหลายตัว

place, เลือกมาเป็นร้านกาแฟจากที่ทำงานเดิมรันคุง บาริสต้าหนุ่มไม่เคยทิ้งลายผนวกกับคิดว่าเป็นคนที่ให้บรรยากาศเป็นกันเอง โฮมมี่กับคนที่สนิทใจด้วยเหมือนเวลาไปนั่งในร้านกาแฟ

แต่จากมุมมองคนนอก รันน่าจะเป็นตู้คาสิโน สุ่มเอา เดาไม่ได้ แต่บทจะแจ็คพอตแตกก็มีขึ้นมา

name, ตามข้อบน รันคุงหนุ่มกล้วยไม้ แต่ว่าตัวคันจิสวยม้าก ( ลงความเห็นเอง )

flower, เป็นดอกกล้วยไม้ตามความหมายของชื่อ ถ้าถามเรื่องที่มาเจ้าตัวจะตอบว่าไม่มีอะไรเป็นพิเศษ แล้วก็พาเปลี่ยนไปหัวข้ออื่น

ในรูปเป็นดอกกล้วยไม้แวนด้า

more details

ตาหวานไว้อ้อนขนมโต้ซังกับป่าป๊า ถามใจอ่อนกันมั้ย ( จะเหลืออะไร ) กินในปริมาณที่พอดีแล้วอย่าลืมแปรงฟันนะครับ สัญญาก่อน ส่วนรันตัวแอบพาลูกมาเปิดตู้เย็นกินตอนดึก ( นัตจังเท้าเอวเอ็ด )

เกี่ยวกับฮิมะคุงแกเป็นเด็กช่างพูดกว่าที่เห็น แรกๆ อาจจะมีกลัวๆ ตามประสาเด็กน้อยหลบเกาะขาโต้ซัง แต่พอชินด้วยแล้วจะพูดปร๋อเหมือนป่าป๊าเลย😽 ตาดำกลมๆ แป๋วๆ ตาหวานได้ใครน้อ ( ไอรัน )

ถูกกกกกกก หวานกรุบอิอิ😻

แต่ก็มีบ้างที่ถูกลูกค้าคอมเพลนว่ารอยแผลเป็นไม่ชวนมอง น้องรัน : ┐⁠(⁠´⁠ー⁠｀⁠)⁠┌

เทมเพลตจากคุณ @xword_xw ในทวิตคร้าบ