(ฟออินคั้บ😔✌️)

จากที่ตกใจเมื่อครู่กลับกลายเป็นความรู้สึกผิดทันทีที่ถูกดุ

"อือ..ไม่เป็นไร"

"..ฉันเข้าใจ"

คนเป็นต้นเหตุเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิด แถมสีหน้าก็หงอยลงอย่างเห็นได้ชัด

..

"..ขอโทษนะ"

ก้มหน้าก้มตาไม่แม้แต่สบตากับอีกฝ่าย

ยกยิ้มแทนคำตอบ

"คุณหัวหน้าก็กินด้วยกันสิ"

เธอว่าก่อนจะใช้ส้อมตัวเองตักเจ้าเค้กส้มยื่นไปตรงหน้าของอีกฝ่าย

"อา"

ส่งเสียงอ้าออกมาให้อีกฝ่ายทำตาม

พยักหน้าให้คุณหัวหน้าหันไปบอกลาเหล่าแก๊ง

"ไว้เจอกันนะ"

เธอกล่าวก่อนจะลุกยืนขึ้นเตรียมพร้อมสำหรับการเข้าชั้นเรียน

ขณะที่เจ้าแมวร้องเมี๊ยวม๊าวราวกับประท้วงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี—

อีกฝ่ายกลับมาพร้อมกับเค้กส้มที่วางอยู่ตรงหน้าเธอ

ไม่รอช้าเธอค่อยๆตักคำเล็กๆเข้าปากไปดวงตาเป็นประกายหลังจากได้ชิม

"อร่อย"

พูดจบก็ตักคำที่สองเข้าไปกินอย่างเอร็ดอร่อย

(ผีหนีไปนอนแล้วค่ะ5555555)

ดวงตาเบิกกว้างขึ้นรู้สึกขวัญเสียนิดหน่อย
แต่โชคยังดีที่อีกฝ่ายรับเธอไว้ได้เลยไม่เกิดอุบัติเหตุขึ้น

"มะ..ไม่เป็นไร"

ตอบด้วยเสียงติดๆขัดๆหายใจไม่ค่อยทั่วท้องสักเท่าไหร่ มือยังคงเกาะอีกฝ่ายไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

อันตรายอย่างที่อีกฝ่ายบอกไว้จริงๆด้วยแหะ..

หันไปยิ้มให้กับภาพตรงหน้า

"จะเข้าใจจริงๆรึเปล่านะ?"

นิ้วจิ้มไปที่จมูกเจ้าแมวที่ส่งเสียงร้องออกมาเบาๆ

"บางที..อาจจะมีสักตัวแอบคุณหัวหน้าไปโดยไม่ให้รู้ก็ได้นะ?"

แน่นอนว่าแค่สมมติเท่านั้นแหละ

ฟังเมนูที่อีกฝ่ายแนะนำมาอย่างตั้งใจ

"งั้นก็..เอาที่คุณหัวหน้าอยากกินมาก็แล้วกัน ส่วนขนมประจำฤดูก็ขออย่างละชิ้นกลับบ้านนะ"

"จะเอาไปฝากคนที่บ้านน่ะ"

สั่งเสร็จสรรพในฐานะคุณลูกค้า ก่อนจะตักขนมเข้าปากไปอีกครั้งอย่างอารมณ์ดี

เพียงครู่เดียวที่รู้สึกเจ็บแปร๊บๆขึ้นมาที่อก หากแต่ใบหน้านั้นไม่ได้แสดงสีหน้าออกมา

มันคงจะดีถ้าอีกฝ่ายเอง..ก็รู้สึกแบบเดียวกับเธอ

ใบหน้าสวยโน้มเข้าใกล้อีกฝ่ายเรื่อยๆก่อนจะหยุดอยู่เพียงคืบแล้วเอียงไปกระซิบข้างหูอีกฝ่ายแทน

"ฉัน..จะลงแล้ว"

พูดเสร็จก็ละออกมาพร้อมรอยยิ้ม เตรียมตัวลงจากระเบียงสูงแต่ทว่า...

(เต๋าทำนายชะตา✨️

d100
1-50 เสียหลักนิดหน่อยแต่รับได้
51-100 เสียหลักล้มคู่—)

(/ฝังตุวเอง)

ดวงตาที่ประสานกันทำให้รู้สึกถึงบางอย่าง ..หรืออาจจะเป็นเพียงแค่เธอคนเดียวที่รู้สึก

เธอไม่มีความกล้าพอที่จะถามออกไป และไม่กล้าพอที่จะบอกความรู้สึกของตัวเอง..

ถ้าหากพูดไปแล้ว..เธอกลัวว่ามันจะเปลี่ยนไป ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม หรืออย่างที่แย่ที่สุด

..

เธออาจจะไม่ได้เห็นใบหน้านี้อีก.. ทั้งรอยยิ้ม ทั้งน้ำเสียงของอีกฝ่าย

..เพราะอย่างนั้นเลยเลือกที่จะเก็บมันไว้ในใจ

+

"นั่นสินะ ดีจัง.."

เท่านี้ก็สบายใจไปได้เปราะนึง

ทีแรกก็คิดๆอยู่ว่าจะรับไปเลี้ยงที่บ้านดีมั้ย แต่พอเห็นภาพแบบนี้แล้วปล่อยให้เจ้าสามสีอยู่ที่นี่คงดีกว่า

"ได้กลายเป็นแก๊งแมวจริงๆแล้วสิ"

เธอยิ้มพร้อมหัวเราะออกมาอย่างเอ็นดู

เธอกวาดสายตามองขนมบนโต๊ะที่มีอยู่ไม่กี่อย่าง

"อืม...คุณลูกเจ้าของร้านอยากแนะนำอะไรเพิ่มมั้ย?"

พูดแซวอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มเล็กๆ

"แต่ต้องช่วยฉันกินนะ"

ภาพเจ้าแมวที่กำลังรวมตัวอย่างกับแก๊งอยู่ตอนนี้ดูน่ารักขึ้นมาเป็นพิเศษจนอดยิ้มออกมาไม่ได้

"มีหลายตัวเลย"

ขณะที่เธอค่อยๆย่อตัวลงเจ้าแมวสามสีที่พึ่งคิดว่าจะไปหาก็เดินเข้ามาหาทันที

"สวัสดีนะมิเกะ"

เธอกล่าวทักทายพร้อมลูบหัวไปด้วย

คนโดนเรียกไม่ได้ตอบกลับอะไรไป พอสงบจิตสงบใจได้แล้วจึงค่อยๆเลื่อนมือลงไปยังตำแหน่งอื่นแทน

ปลายนิ้วเกลี่ยไปตามรูปหน้าของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา..

จากหน้าผาก

..ลากผ่านดวงตาสีชา

..แก้ม

ก่อนจะหยุดที่ริมฝีปากอีกฝ่าย..ที่มุมปากประดับด้วยไฝเล็กๆที่ดูน่ารัก

ดวงตาคู่สวยจ้องมองใบหน้านั้นอย่างพินิจพิจารณาด้วยสายตาอ่อนโยน

..ราวกับตกหลุมรัก

สายตาค่อยๆกลับมาหาคนตรงหน้าเธอพยักหน้าให้อย่างช้าๆ

"อื้อ— เข้าใจแล้วล่ะ"

เอาจริงๆถ้าอีกฝ่ายพูดแบบนี้ในช่วงแรกเธอก็อาจจะยังไม่ยอมก็ได้

แต่ว่าถ้าเป็นตอนนี้..

เธอเองก็อยากจะอยู่กับอีกฝ่ายให้มากกว่านี้เหมือนกัน...

เธอขำออกมาทันทีที่ได้เห็นรอยยิ้มของอีกฝ่ายกับเจ้าแมว

อื้อ ก็สมแล้วที่เป็นหัวหน้าแก๊งล่ะนะ

ไม่ต้องพูดอะไรก็เข้าใจได้เลยพยักหน้าตอบไป

ค่อยๆเดินตามเจ้าแมวถุงเท้าขาวที่ได้รับตำแหน่งผู้นำทางในตอนนี้

ดวงตาสีม่วงสวยจ้องมองคนตรงหน้าก่อนจะค่อยๆเลื่อนมือไปปิดตาอีกฝ่ายช้าๆ

เพื่อไม่ให้เห็นสีหน้าของเธอที่ตอนนี้ยากที่จะเก็บไว้

ใบหน้าแดงระเรื่อตัดกับชุดสีขาวและเส้นผมสีแดง แถมเสียงหัวใจก็ยังดังเต้นตึกตักไม่หยุด..

สีหน้าของอีกฝ่ายเมื่อกี้นี้—

..น่ารักมากๆเลยนี่นา

คิดแบบนี้ทั้งๆที่อีกฝ่ายกำลังดุเนี่ยจะดูแย่ไปมั้ยนะ?

กระชับนิ้วก้อยทั้งสองให้แน่นขึ้นก่อนจะถอนออกมา

"ถ้างั้นก็จะยกโทษให้"

"แล้วก็..."

เธอเม้มปากแถมยังหลบสายตาไปทางอื่นเล็กน้อย

..

"ทีหลัง..ถ้าอยากไปส่งก็บอกมาตรงๆก็ได้"

ดูเหมือนว่าจะเขินนิดหน่อยหลังจากพูดจบ

(/มองดวง)

พอกำลังจะใกล้ถึงหน้าประตูโรงเรียนสายตาก็เหลือบไปเห็นอาจารย์กำลังเฝ้าประตูอยู่

มือกระตุกชายเสื้ออีกฝ่ายเบาๆ

ก่อนจะหันไปสบตาว่าควรจะทำยังไงดีล่ะทีนี้?