Wat dan weer naadloos aansluit bij dit mooie stukje van @lottejensen.bsky.social www.nrc.nl/nieuws/2025/...

(Al wordt ook daar nog iets teveel het 19e eeuwse narratief over slecht dijkonderhoud en falende polders en waterschappen overgenomen). Rampen worden nogal eens gebruikt en misbruikt, zowel in de 19e eeuw, als vandaag

Meer weten? Lees zeker het themanummer van het onvolprezen Tijdschrift voor Waterstaatsgeschiedenis www.waterstaatsgeschiedenis.nl/tijdschrift/...

(F). In de praktijk investeerden die nationale en provinciale overheden ook na 1825 maar heel weinig in betere dijken. In de praktijk stelde 'building back better' vaak bitter weinig voor. Het bleef bij woorden dus.

(E). In 1825 werd daar natuurlijk niet op gefocust. Liever nagelden 'verlichte' provinciale en nationale regeringen de lokale dijkbeheerders aan de schandpaal. Never waste a good crisis. Dit waren tijden waarin 'professionalisering', 'verwetenschappelijking' en 'centralizering' het antwoord waren.

(D) Ook problematisch waren de veengebieden. Eeuwen van bodemdaling zorgden voor een kwetsbaar en moeilijk draineerbaar achterland.

(C) Problematisch waren allereerst recente landwinningsprojecten, waar nieuw land gewonnen was op de uiterwaarden en schorren. Met vaak beperkte en goedkope dijken. Het Workumer-NIeuwland is daar een goed voorbeeld van.

(B) Lang niet overal nam de overstroming rampzalige gevolgen aan. Overstromingen waren inherent aan het kust- en riviergebied. Iedereen wist welke gebieden kwetsbaar waren.

We moeten rekening houden met:
(A) dit was effectief een heel hoge watersnood. In grote delen van het Waddenzeegebied nooit meer overtroffen, zelfs niet in 1962 (foto: op het eiland Fohr, Wikimedia Commons)

Of was er nog een reden dat boerderijen als deze Friese boerderij in het Workumer NIeuwland in de golven verdwenen? (bron: Rijksmuseum)

We zijn 1825, Koninkrijk der Nederlanden. Maar de Zuidelijke Nederlanden (de Belgen) toonden zich weinig solidair. Nochtans was er ook langs de Schelde schade, ondermeer bij Dendermonde en Bornem-Hingene. De kerk van Nattenhaasdonk (Wintam) werd nadien definitief verlaten

we zien hier De kerk van Doornspijk (streekarchivaat Noordwest-Veluwe); Koeien in de Kerk van Zaandam (schilderij James De Rijk, c. 1830); doorbraak Kamperdijk (Rijksmuseum). Dat media-offensief had ook een functie: nooit geziene collecties. Nederland als land van liefdadigheid (Fons Meijer)