โควเซย์กระพริบตาปริบ มองท่าทางออดอ้อนของชายตรงหน้า เป็นสิ่งที่แม้จะเคยเห็นมาแล้วแต่ก็ยังไม่เคยชินมากนัก

แต่ว่า น่ารักชะมัด

ไม่ได้คิดอะไรมากมาย มืออีกข้างที่สัมผัสอกซ้ายจนถึงเมื่อครู่ย้ายตำแหน่งขึ้นมาลูบหัว

นิ้วมือสางไปกับเส้นผมนุ่มของคนอายุมากกว่า มืออีกข้างก็ยังคงอยู่ตำแหน่งเดิม เขาเล่นหัวผู้ใหญ่อย่างสนุกมือเลยล่ะ (.)

ในขณะนั้นจึงพิจารณาไปพลางว่าควรจะเอายังไงต่อดี

จะได้เป็นของเขา

แต่เพียงผู้เดียว ?

...

โควเซย์คิดไว้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ว่าอยากมั่นใจมากกว่านี้
อยากได้เวลา
อยากคิดทบทวน
ถึงความรู้สึกในห้วงอกนี่

แต่เมื่อได้ยินคำพูดนั้น กับคำถามที่ช่างเหมาะเจาะ — ทำเอาความปรารถนาที่เขากดเอาไว้เด่นชัดขึ้นมายิ่งกว่าคราวไหน ๆ

อยากได้ —

ไม่ว่าคุณจะคิดอะไรหรือไม่ และความหมายใน‘ความเป็นเจ้าของ’นั่นแตกต่างกันแค่ไหน แต่คำพูดเหล่านั้นกำลังบอกโควเซย์ถึงสิ่งที่เขาอยากได้ยินมากที่สุด

เรื่องที่ว่าเขา‘ครอบครอง’คุณได้‘ทุกอย่าง’

ตั้งแต่หัวจรดเท้า

ตั้งแต่เสียงไปจนถึงสัมผัส

ทั้งหมดนั่น

มันคงแปลกนิดหน่อย แต่ถ้าเป็นคุณคงยอมรับได้

...อย่างงั้นหรอ ?

แต่พอเริ่มคิดว่ามันจะมาอยู่ในมือเขาจริง ๆ ก็เริ่มมีความคิดอื่น ๆ แทรกเข้ามาในโสตประสาท

ความกังวล ว่าคุณจะเจ็บปวดในกระบวนการนำมันออกมา

ความหวาดกลัว ว่าจะสูญเสียข้ออ้างที่จะทำให้ได้ใช้เวลาร่วมกัน

และ

ความต้องการ ที่เหมือนจะเพิ่มพูนขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว

พอไตร่ตรองถึงมันอีกครั้ง สิ่งที่เขาปรารถนาก็ไม่ได้สิ้นสุดแค่เพียงดวงตาอีกต่อไป

ริมฝีปากยังคงนิ่งเงียบ กระนั้นสีหน้าของเขากลับทรยศ

( เจอกันใหม่ค่า 🫳🫳🫳🫳 )

โควเซย์หยุดชะงักไปอีกครั้งเมื่อเด็กสาวตรงหน้าเปิดหน้าม้าของเธอออก ด้วยความที่ตนเองก็ูญเสียดวงตาไปหนึ่งข้าง พอเห็นภาพตรงหน้าก็ทำเอารู้สึกเห็นใจไม่ได้

“ เจ็บรึเปล่า... ”

“ ไม่สิ ”

“ ก็ต้องเจ็บอยู่แล้ว ”

มือเอื้อมไปสัมผัสใบหน้าด้านที่ไร้บาดแผลเบา ๆ ด้วยความเป็นห่วง

“ ... ”

“ เจอเหมือนกับ อามากิ ”

“ หรอ ? ”

#THK_เปิดโรล , แยกรูท
วันอาทิตย์หลังงานวัฒนธรรม 20.00 น.

ท่ามกลางย่านการค้ายามค่ำคืนที่ไร้ซึ่งผู้คน ปรากฏชายคนหนึ่งยืนพิงร่างกับเสาไฟฟ้า

ใบหน้าแดงก่ำแข่งกับเสื้อโค้ทสีสด มีกลิ่นแอลกอฮอล์จาง ๆ ออกมาให้ได้รับรู้ว่าคน ๆ นี้ — กำลังเมามาย

เขาจุดไฟเช็คของตน แต่มวนบุหรี่ยังไม่ทันได้ติดไฟเขาก็สังเกตเห็น [ คุณ ]

“ ไง ”

เขาว่า บุหรี่ที่ยังไม่ได้ถูกจุดร่วงลงจากปากในทันที

คนเป็นพี่ชายรีบโผเข้ากอด

เขาไม่ได้เข้าใจสถานการณ์มากนัก สิ่งที่อยู่ในหัวมีเพียงแต่คำถาม โควเซย์รู้เพียงเขาต้องปลอบโยนน้องชายของตน

น้องชายที่สำคัญที่สุดเพียงคนเดียว

อ่า นี่มันบ้าอะไรกัน ?

( ช่วงเก็บคะแนนผ่านไปแล้วก็เอารูปวาดเล่นมาลงค่ะ

เป็นคนที่ไม่เกี่ยวอะไรกับกีฬาสีเลยแต่ขอจับใส่ชุดหน่อย — )

( สู้ไม่เก่ง แต่ )

( ก๊อก )

#THK_กีฬาสี
#THK_EVENT07

( คิดว่าโควเซย์คงจะมาหาน้องตอนงานกีฬาสีแน่ ๆ เลยวาดสกินมาเล่น ๆ ค่ะ — สีขาวจั๊วะ )

( แวะมาลงรูปวาดเล่นที่วาดไว้เมื่อนานมาแล้ว ✌️

เป็นวิธีการแต่งตัวของโควเซย์กับน้องชาย @thkamaki.bsky.social ค่ะ )

#THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ

21.00 น.

ท้องฟ้ามืดมิด มือขนาดใหญ่ไร้ที่มาที่ไป เสียงกรีดร้องก้องดังชวนหนวกหู

แต่เดิมทีโควเซย์ก็ไม่ได้ชื่นชอบเวลากลางคืนมากนัก แต่ที่ออกมาบ่อยเป็นเพราะเขาน่ะชอบดวงดาว

แต่ในตอนนี้แม้แต่ดวงดาวก็ไม่มีอีกต่อไป

“ ***อะไร*ะเนี่ย ”

โชคดีนักที่เป็นเพียงเวลาชั่วครู่ก่อนจะกลับเป็นปกติ

เขาไม่ชอบสิ่งนี้เอาเสียเลย

(รูปโควเซย์ที่อามากิเป็นคนวาดค่ะ — ปัจจุบันรูปนี้ตั้งอยู่ในห้องสะสมสิ่งของของโควเซย์ )

( ผปค.ไม่เคยวาดแบบสมจริง อย่างจริง ๆ จัง ๆ มาก่อนเลยค่ะ 🙏 รบกวนช่วยบวกลบคูณหารแล้วมองว่ามันดูสมจริงกว่าในรูปด้วยนะคะ — )

( ไม่มีรูปโควเซย์ไปงานวันผู้ปกครอง แต่มีรูปเจ้าตัวสมัยเรียนมาแทนค่ะ ✌️ )

( ปล. ใครสนใจอยากโรลหวนความทรงจำ(ไม่ดี)กันทักมาได้นะคะ )

#THK_โรลเปิด , แยกรูท
โกงเวลา — วันเสาร์ 19.45 น.

แชะ แชะ

เสียงของไฟแช็คดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงัดของสุสาน

ชายคนหนึ่งยืนพิงร่างกับป้ายหลุมศพอย่างไร้ความเคารพ เขาจิ๊ปากเบา ๆ เมื่อไม่ว่าจะทำเช่นไรไฟแช็คของตนก็ไม่ติดเสียที

นอกจากเขาแล้ว ในตอนนี้ดูเหมือนจะมี [ คุณ ] คนเดียวในบริเวณ

เขาจึงเอ่ยถาม

“ นี่ แกน่ะ ”

“ มีไฟแช็ครึเปล่า? ”

#THK_Co-Story

🔄 - เนียนรู้จัก & ช่วยโปรโมท
❤️ - สนใจโค เดี๋ยวทักไปนะคะ
หรือจะ dm มาเลยก็ได้เช่นกัน

( หาคนโคให้คุณสัปเหร่อค่า ✌️อาจจะเป็นคนไม่ค่อยน่ารักนิดนึงแต่เป็นคนดี (?) น้า )

( Doc : bit.ly/443l2oX )

#THK_commu

“ ถ้าไม่อยากได้แล้วก็เอามาให้ฉัน ”

“ ถึงจะพังก็ช่างมันสิ ”

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
空 • 晃成 — Misora Kousei (27)
— NPC, สัปเหร่อ

Doc : bit.ly/443l2oX
ทัก, โค, โรล, จีบ > Dm open 24/7