มิโอะแตะไหล่อีกฝ่ายเบา ๆ เพื่อให้กำลังใจ ไม่ได้บอกอะไรเพิ่มแต่ก็เดินจากมาแล้ว เป็นเรื่องปกติที่นึกอยากไปตอนไหนเธอก็จะไป

(ขอโทษที่ตอบช้าน้าา ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ🥺)

มิโอะมองไปรอบ ๆ เอาจริงเมื่อกี้ก็เจอคนหน้าเหมือนในบัตรที่ตัวเองต้องเอาไปคืนแล้วนะ ที่เดินด้วยจนถึงตอนนี้เพราะอยากสำรวจดูคนอื่น ๆ เท่านั้น

"เอาน่า อย่าเครียดไปเลยไซอนจิ"

"ในเมื่อโรงเรียนจัดกิจกรรมให้ทุกคนทำความรู้จักกันขนาดนี้ เล่นขำ ๆ ไปดีกว่านะ"

ตัวเธอยังคงคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นการเล่นสนุกของสถานศึกษาเท่านั้น

+

เธอเงียบตั้งใจฟังสิ่งที่อีกฝ่ายจะสื่อ ก่อนจะระบายยิ้มที่ยกขึ้นอย่างประหลาดและดวงตาที่เปิดให้เห็นสีแดงเพียงเล็กน้อย

"....คุชิชิชิ"

"ชักจะคาดหวังสามปีหลังจากนี้ซะแล้วสิ"

"ถ้าอินะจังพอจะรู้อะไรบ้างก็อย่าลืมเล่าให้ฉันฟังบ้างล่ะ"

มิโอะดูอารมณ์ดีขึ้นเป็นพิเศษ เธอโบกมือลาเล็กน้อยพร้อมกับเสียงขำอันเป็นเอกลักษณ์ที่ค่อย ๆ จางลงเพราะตัวเธอเดินจากไปแล้ว

(ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะอินะจัง🤗)

"คุชิชิ ไม่เห็นต้องรีบขนาดนั้นเลยนะ"

มิโอะจับรอบคอของตัวเองอยู่พักหนึ่งเพราะยังรู้สึกแปลก ๆ ไว้พ้นสายตาพวกเจ้าระเบียบค่อยเปลี่ยนกลับอีกที

เธอเดินนำถามผู้คนไปทั่วทั้งบัตรของตนและของคนที่มาด้วยกัน ใช้เวลาอยู่ไม่น้อยแต่ในที่สุดเธอก็ได้บัตรของตัวเองคืน

"แล้ว... ในบรรดาคนที่เราหยุดคุยด้วยทั้งหมดเจอบัตรของเธอบ้างหรือเปล่าล่ะ?"

"แย่จัง ฉันเพิ่งจะใส่มันเมื่อกี้เองนะ"

ไม่ได้ดิ้นหนี ปล่อยให้อีกฝ่ายจัดแต่งเครื่องแบบของเธอได้เหมือนชินแล้ว เพราะนี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยเมื่อทั้งคู่มาเจอกัน

"นี่ไง ไหน ๆ แล้วก็ช่วยผูกให้หน่อยสิ"

หยิบโบว์จากกระเป๋ากระยื่นให้คุณหนูเจ้าระเบียบ

"อาจจะเป็นกิจกรรมรับน้องของที่นี่"

ระหว่างทางเธอได้ยินเรื่องประหลาดคร่าว ๆ จากผู้คนที่วิ่งวุ่น แต่กับคนที่ไม่เห็นและไม่ได้ยินต้นเหตุจริง ๆ อย่างมิโอะก็ทำได้แค่คิดว่าเป็นการแกล้งกันของทางโรงเรียนเท่านั้น

"ฉันเคยได้ยินข่าวลือว่าที่นี่มีแต่เรื่องประหลาด ไม่คิดเลยว่าจะเจอแบบนี้ตั้งแต่วันแรก"

"คุชิชิ น่าตื่นเต้นขึ้นมาหน่อยนะ"

มิโอะส่งยิ้มให้กับคนที่เธอเดาว่าน่าจะคิดเหมือนกัน