"โหดร้ายจังเลยนะครับโทกุฮาระซัง…แต่ผมก็เห็นด้วยนะครับที่ว่ามีผีหลงเข้ามาในงาน…และปกติผีมันชอบทำตัวลับๆล่ออยู่คนเดียวมากกว่านะครับ…"

"เหมือนกับคุณที่มาเดินคนเดียวในงานแบบนี้เลย…ว่างั้นไหมครับ?"

ฮิคาริเพียงแค่สวนกลับไปโดยที่ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยกับคำกล่าวหาของโนอะ มีเพียงแค่รอยยิ้มของเขาเท่านั้นที่ดูจะฝืนๆขึ้นกับคำพูดที่เขาพึ่งโดนกล่าวหา

เมื่อสายตาได้เหลือบมองจากยูอุนและได้หันไปสนใจกับเสียงที่คุ้นเคย ฮิคาริก็พบกับโนอะที่ยืนอยู่ตรงนั้น ทันทีที่เขาเห็นเรือนร่างนั้นก็ทำให้รู้สึกรำคาญอย่างประหลาดเหมือนกับทุกทีที่เขาได้พบกับโนอะ

แต่เขาก็ไม่ได้เสียอาการและยังคงรอยยิ้มเอาไว้บนหน้าเช่นเคย

"โทกุฮาระซัง?!… ไม่คิดว่าจะเจอกันในงานนะครับเนี้ย!…"

ความหูดีของฮิคาริก็ทำให้เขาได้ยินที่โนอะพึมพำ
"ไม่คิดว่าจะมาคนเดียวด้วยซ้ำ…" ฮิคาริเสริม

ฮิคาริเอียงคอเล็กน้อยแกล้งทำเป็นไร้เดียงสา และตีหน้าซื่อ

"เฮ๋??…งั้นหรอครับ อุนาบาระซังคิดแบบนั้นเองหรอครับ แต่มันก็ไม่ใช่ความผิดผมนิเนอะ…ถูกไหมครับ?? ที่ยูจังน่ะอยู่กับผม"

เจ้าตัวพูดไปพลางมองไปยังสีหน้าของยูอุนที่อยู่ข้างๆเขาอยากจะรู้จริงๆว่าเขาจะทำสีหน้ายังไง

ชายหนุ่มนัยตาที่ทองที่มาด้วยกันกับยูอุนได้เพียงแค่ส่งรอยยิ้มที่ดูจะเป็นมิตรก็ไม่เชิงจะปองร้ายก็ไม่ใช่ให้กับฟุอุมิที่ดันได้เอ่ยปากพูดถึงชื่อเพื่อนสนิทของยูอุนที่ชื่อ โนอะออกมา

'ยัยนี้ไม่แหกตาดูรึไงว่าใครยืนอยู่ข้างๆยูจังน่ะ…แค่เสียงแปลกในงานก็น่ารำคาญมากพออยู่แล้ว' เขาเพียงคิดในใจ

"อะ…คุณอุนาบาระ! ขอโทษนะครับที่คนที่มายูจังเป็นผม…ไม่ใช่โนอะคนนั้น" เขาพูดไปพร้อมกับใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม

(ดะตามไปรอดักตบหน้าห้องเรียนครับพี่สาว)

(ปล่อยไอฮิกับโนอะทะเลาะกันไปนั้นแหละดีแล้ว ให้ผปค.นั่งชมกัน555555655555)

(แฮปๆให้พี่ไคริด้วยนะคะ🤲🏻🤲🏻 ถึงแม้จะย้อนหลังก็ตาม)