ฮิกัง/ฮิกังซากิ/ยูอิจิ เรียกได้ตามสะดวกเลยค่ะ!
(คาร์ชอบยิ้มปลอม😌)
ทัก/โค/โรล/เวิ่น 🆗
สามารถ+ได้ทุกเทรต👌🏻
doc : bit.ly/3Rr8dNI
”อร่อยดีนะ...“
เขาพูดแผ่วเบากับตนเอง
”อร่อยดีนะ...“
เขาพูดแผ่วเบากับตนเอง
เขาสนใจชาที่อีกฝ่ายอยากแนะนำอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ทราบแน่ชัดว่าทำไม หันกลับมาอีกทีเพียงเสี้ยววิถึงมีกลิ่นอะไรชวนไม่น่าพิสมัยโชยมาตรงหน้า หลุบสายตาลงพบกับแก้วปริศนาหน้าตาดูน่ารัก แต่เผยความฉงนออกมาเต็มประตู
เขาตัดสินใจไม่แตะต้องมัน จดจ้องอยู่เงียบๆ ไม่กระทำการใดๆ เพราะคิดว่าไม่ตอบรับ เดี๋ยวมันก็หายไปเอง
รอดื่มชาจริงๆจะดีกว่า
เขาสนใจชาที่อีกฝ่ายอยากแนะนำอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ทราบแน่ชัดว่าทำไม หันกลับมาอีกทีเพียงเสี้ยววิถึงมีกลิ่นอะไรชวนไม่น่าพิสมัยโชยมาตรงหน้า หลุบสายตาลงพบกับแก้วปริศนาหน้าตาดูน่ารัก แต่เผยความฉงนออกมาเต็มประตู
เขาตัดสินใจไม่แตะต้องมัน จดจ้องอยู่เงียบๆ ไม่กระทำการใดๆ เพราะคิดว่าไม่ตอบรับ เดี๋ยวมันก็หายไปเอง
รอดื่มชาจริงๆจะดีกว่า
แสดงท่าทีไม่ยี่หระนัก แล้วกวาดตามองอีกฝ่ายอย่างพิจารณา
“มันเป็นคำชมนะ พูดจริงๆ แต่เธอนี่สิ ดูท่าจะมีแต่เรื่องของกินในหัวนะ”
ยกปลายนิ้วขึ้นมาชี้ขึ้นกลางอากาศ
“ก็เป็นช่อดอกที่เป็นพุ่มยาวนุ่มๆ ก้านที่ยาวของมันเต็มไปด้วยดอกที่มีกลีบซ้อนจนดูนุ่มฟูทั่วทั้งก้าน ผมว่ามันสวยทุกมุมเลยนะ“
”ลืมไปเลยว่าเคยถ่ายรูปเอาไว้ งั้นลองดูนี่สิ“ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดภาพให้ดูนิ่งๆ
แสดงท่าทีไม่ยี่หระนัก แล้วกวาดตามองอีกฝ่ายอย่างพิจารณา
“มันเป็นคำชมนะ พูดจริงๆ แต่เธอนี่สิ ดูท่าจะมีแต่เรื่องของกินในหัวนะ”
ยกปลายนิ้วขึ้นมาชี้ขึ้นกลางอากาศ
“ก็เป็นช่อดอกที่เป็นพุ่มยาวนุ่มๆ ก้านที่ยาวของมันเต็มไปด้วยดอกที่มีกลีบซ้อนจนดูนุ่มฟูทั่วทั้งก้าน ผมว่ามันสวยทุกมุมเลยนะ“
”ลืมไปเลยว่าเคยถ่ายรูปเอาไว้ งั้นลองดูนี่สิ“ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดภาพให้ดูนิ่งๆ
แต่ก็น่าสนใจดีนี่นา...
ปรายตามองคนแถวๆนี้เพื่อหาโอกาสทดสอบดูว่าจะมีคนสบตาด้วยรึเปล่า
(แจมได้นะคะ🥺✨ เนียนรู้จักได้เลย)
แต่ก็น่าสนใจดีนี่นา...
ปรายตามองคนแถวๆนี้เพื่อหาโอกาสทดสอบดูว่าจะมีคนสบตาด้วยรึเปล่า
(แจมได้นะคะ🥺✨ เนียนรู้จักได้เลย)
หลุบตามองดอกไม้ในมือแล้วพยักหน้าขอบคุณอีกฝ่ายอย่างนอบน้อม รอยยิ้มดูไม่ออกว่าคิดอย่างไรกับผลลัพธ์
‘จะว่าสมแล้วที่ได้ดอกไม้นี่มา ก็ดูไม่ใช่โชคร้าย คงเป็นโชคชะตามากกว่า‘
ความหมายและชื่อมันช่างสมกับเป็นตัวเขาจริงๆ
หลุบตามองดอกไม้ในมือแล้วพยักหน้าขอบคุณอีกฝ่ายอย่างนอบน้อม รอยยิ้มดูไม่ออกว่าคิดอย่างไรกับผลลัพธ์
‘จะว่าสมแล้วที่ได้ดอกไม้นี่มา ก็ดูไม่ใช่โชคร้าย คงเป็นโชคชะตามากกว่า‘
ความหมายและชื่อมันช่างสมกับเป็นตัวเขาจริงๆ
แม้สีหน้าเขาดูไม่เดือดร้อนนัก แต่เขากำลังตามหาของที่หายไปอย่างตั้งใจอยู่...เพราะไม่รู้ว่าสุดท้ายจะมีคนนำมาคืนให้เจ้าของดังเดิมหรือไม่
หาตามสถานที่ต่างๆในโรงเรียนที่ตนเคยเดินผ่านวันนี้แล้วก็ยังไม่เจอ
'มีคนเก็บไปแล้วรึเปล่า?' เขาผุดคิดขึ้นมา
"เอาไงต่อดี"
สุดท้ายก็หันไปมองตามเสียงที่ได้ยินตามสัญชาตญาณหลังจากที่ใจจดใจจ่อมาสักพักใหญ่
แม้สีหน้าเขาดูไม่เดือดร้อนนัก แต่เขากำลังตามหาของที่หายไปอย่างตั้งใจอยู่...เพราะไม่รู้ว่าสุดท้ายจะมีคนนำมาคืนให้เจ้าของดังเดิมหรือไม่
หาตามสถานที่ต่างๆในโรงเรียนที่ตนเคยเดินผ่านวันนี้แล้วก็ยังไม่เจอ
'มีคนเก็บไปแล้วรึเปล่า?' เขาผุดคิดขึ้นมา
"เอาไงต่อดี"
สุดท้ายก็หันไปมองตามเสียงที่ได้ยินตามสัญชาตญาณหลังจากที่ใจจดใจจ่อมาสักพักใหญ่
(แวบมาดึงสายหูฟัง/เดินชนกัน แพทๆกันได้ค่ะ🫶🏻)
(แวบมาดึงสายหูฟัง/เดินชนกัน แพทๆกันได้ค่ะ🫶🏻)
"ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ"
"...ไม่ชอบที่ผมยิ้มเหรอ ขอโทษนะ แต่ว่ามันช่วยไม่ได้นี่นา…ก็เธอทำให้ผมรู้สึกอยากยิ้มแบบนี้นี่“
————————————
彼岸崎 優一 | ฮิกังซากิ ยูอิจิ | Y.3 | 180 cm | สัมผัสพิเศษลักษณะที่ 4 | ชมรมจัดดอกไม้
Doc: bit.ly/3Rr8dNI
โค/โรล/เวิ่น(DM) OK!
"ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ"
"...ไม่ชอบที่ผมยิ้มเหรอ ขอโทษนะ แต่ว่ามันช่วยไม่ได้นี่นา…ก็เธอทำให้ผมรู้สึกอยากยิ้มแบบนี้นี่“
————————————
彼岸崎 優一 | ฮิกังซากิ ยูอิจิ | Y.3 | 180 cm | สัมผัสพิเศษลักษณะที่ 4 | ชมรมจัดดอกไม้
Doc: bit.ly/3Rr8dNI
โค/โรล/เวิ่น(DM) OK!