ผปคติดงาน สะกิดเรียกได้ในแชท
https://bit.ly/jinyahibito
"...แล้วทำไมมันเปื้อนแบบนี้ล่ะ" ลองเอานิ้วลูบๆรอยสีดำออก แต่ดูจะไม่เป็นผล สีดำยังคงติดแน่นอยู่บนนั้น ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าหาเจ้าของเจอ ฝั่งนั้นจะยังอยากได้อยู่ไหม
"นี่ คุณน่ะ พอจะเห็นคนนี้ไหม"
เขาเรียกคุณไว้ แล้วยื่น บัตรนักเรียน ของใครสักคนให้ [คุณ] ดู
(บวกกันได้นะค๊า มาทำความรู้จักกัน 🥺)
"...แล้วทำไมมันเปื้อนแบบนี้ล่ะ" ลองเอานิ้วลูบๆรอยสีดำออก แต่ดูจะไม่เป็นผล สีดำยังคงติดแน่นอยู่บนนั้น ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าหาเจ้าของเจอ ฝั่งนั้นจะยังอยากได้อยู่ไหม
"นี่ คุณน่ะ พอจะเห็นคนนี้ไหม"
เขาเรียกคุณไว้ แล้วยื่น บัตรนักเรียน ของใครสักคนให้ [คุณ] ดู
(บวกกันได้นะค๊า มาทำความรู้จักกัน 🥺)
"เอ๋ พูดอะไรไม่เห็นจะรู้เรื่องเลยเลยครับ"
"โธ่ ทำไมไม่บอกแต่แรกว่าพูดได้ล่ะ"
"เรื่องบางเรื่องก็ควรมีขอบเขตนะครับคุณ"
[ จินยะ ฮิบิโตะ ]
1-B | 16 yrs.
Doc - bit.ly/jinyahibito
Role, Co-Story > DM ok 24/7
"เอ๋ พูดอะไรไม่เห็นจะรู้เรื่องเลยเลยครับ"
"โธ่ ทำไมไม่บอกแต่แรกว่าพูดได้ล่ะ"
"เรื่องบางเรื่องก็ควรมีขอบเขตนะครับคุณ"
[ จินยะ ฮิบิโตะ ]
1-B | 16 yrs.
Doc - bit.ly/jinyahibito
Role, Co-Story > DM ok 24/7
สาปส่งอยู่ในใจเป็นหมื่นล้านคำ
สาปส่งอยู่ในใจเป็นหมื่นล้านคำ
"โอ๋ วันนี้เป็นวันที่ดีของฉันสินะ"
อารมณ์ดีขึ้นมา ขอบคุณ 100 เยน ที่จากไป
"โอ๋ วันนี้เป็นวันที่ดีของฉันสินะ"
อารมณ์ดีขึ้นมา ขอบคุณ 100 เยน ที่จากไป
เปิดอ่านตรงนั้น
เปิดอ่านตรงนั้น
เขาล้วงมือไปหยิบขึ้นมาดอกหนึ่ง
"อันนี้ .. เอ่ ดอกอะไรนะครับ" เหมือนจะไม่ใช่ดอกไม้ที่คุ้นตาเขาสักเท่าไหร่
"ถือว่าโชคดีไหม?"
เขาล้วงมือไปหยิบขึ้นมาดอกหนึ่ง
"อันนี้ .. เอ่ ดอกอะไรนะครับ" เหมือนจะไม่ใช่ดอกไม้ที่คุ้นตาเขาสักเท่าไหร่
"ถือว่าโชคดีไหม?"
เอาห้อยไว้ตรงกระเป๋า
เอาห้อยไว้ตรงกระเป๋า