"ครับ"
"ผมยังอยู่โรงเรียน"
ถ้าไม่ใช่สายด่วนจริง อากาเนะคงไม่มีวันคุยโทรศัพท์ตอนกำลังเดินอยู่บนโถงทางเดินแบบนี้
ในวินาทีที่หันไปมองนอกบานหน้าต่าง ขาซึ่งวาดเพื่อเดินไปข้างหน้า พลันฟาดเข้ากับอะไรบางอย่าง
อะไรบางอย่างที่ดันเป็นคุณ
อากาเนะรีบดึงเท้ากลับ เผื่อว่าจะลดความเสียหาย
แกร๊บ
"..."
"เดี๋ยวผมโทรกลับ"
"เปล่า แค่มีเรื่องด่วนกว่า"
"ครับ"
"ผมยังอยู่โรงเรียน"
ถ้าไม่ใช่สายด่วนจริง อากาเนะคงไม่มีวันคุยโทรศัพท์ตอนกำลังเดินอยู่บนโถงทางเดินแบบนี้
ในวินาทีที่หันไปมองนอกบานหน้าต่าง ขาซึ่งวาดเพื่อเดินไปข้างหน้า พลันฟาดเข้ากับอะไรบางอย่าง
อะไรบางอย่างที่ดันเป็นคุณ
อากาเนะรีบดึงเท้ากลับ เผื่อว่าจะลดความเสียหาย
แกร๊บ
"..."
"เดี๋ยวผมโทรกลับ"
"เปล่า แค่มีเรื่องด่วนกว่า"
"แล้วยิ่งคนเราอายุมากขึ้นอย่างนี้ เซลล์ที่สร้างเม็ดสีเมลานินจะมีจำนวน้อยลง ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของสีผม"
"ใกล้ทั้งหัวแล้วนะครับ เหลือแค่ส่วนด้านหน้า"
"แล้วยิ่งคนเราอายุมากขึ้นอย่างนี้ เซลล์ที่สร้างเม็ดสีเมลานินจะมีจำนวน้อยลง ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของสีผม"
"ใกล้ทั้งหัวแล้วนะครับ เหลือแค่ส่วนด้านหน้า"
มหากาพย์ยังไม่จบ+
มหากาพย์ยังไม่จบ+
"มองเห็นไม่ชัดจริงๆ ด้วย น่าสงสาร 🥹"
น้ำหนักจากลาดไหล่ทำให้อากาเนะเปิดเปลือกตาขึ้นมองครึ่งเดียว ก่อนจะยิ้มตาปิดอีกครั้ง ฝ่ามือพิฆาตเอื้อมไปดันช่วงระหว่างแก้มกับสันกรามของคุณ
ด้วยแรงที่เหมือนแมวทักซิโด้หยอกทาส
"คุณแค่ส่วนสูงต่ำน่ะครับ"
(+)
"มองเห็นไม่ชัดจริงๆ ด้วย น่าสงสาร 🥹"
น้ำหนักจากลาดไหล่ทำให้อากาเนะเปิดเปลือกตาขึ้นมองครึ่งเดียว ก่อนจะยิ้มตาปิดอีกครั้ง ฝ่ามือพิฆาตเอื้อมไปดันช่วงระหว่างแก้มกับสันกรามของคุณ
ด้วยแรงที่เหมือนแมวทักซิโด้หยอกทาส
"คุณแค่ส่วนสูงต่ำน่ะครับ"
(+)
*ออกกำลังกายไงครับรุ่นพี่ จะได้หลับอย่างสงบ* 🗿)
*ออกกำลังกายไงครับรุ่นพี่ จะได้หลับอย่างสงบ* 🗿)
อากาเนะมองเลยประตูห้องเรียนห้องหนึ่งของชั้นปีที่สองเข้าไป เขาเห็นแสงแดดสาดบานหน้าต่าง ตกกระทบไปบนร่างคนผู้หนึ่ง
เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่คุณลืมตาขึ้นมาสบ
อากาเนะมองรอยยิ้มนั้นอยู่ครู่เดียว ยาวนานเพียงชั่วเวลาหนึ่งลมหายใจเข้าและออก ดวงตาของเขาจึงค่อยหยีขึ้นตามองศามุมปาก
และจากไป
(รับบทแมวผ่านทาง 🥺🫴)
อากาเนะมองเลยประตูห้องเรียนห้องหนึ่งของชั้นปีที่สองเข้าไป เขาเห็นแสงแดดสาดบานหน้าต่าง ตกกระทบไปบนร่างคนผู้หนึ่ง
เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่คุณลืมตาขึ้นมาสบ
อากาเนะมองรอยยิ้มนั้นอยู่ครู่เดียว ยาวนานเพียงชั่วเวลาหนึ่งลมหายใจเข้าและออก ดวงตาของเขาจึงค่อยหยีขึ้นตามองศามุมปาก
และจากไป
(รับบทแมวผ่านทาง 🥺🫴)
อ่า
แต่คนที่อยู่อย่างสงบกลับถูกชน พร้อมต้องมารับถ้อยคำหวานหูอุดมไปด้วยมารยาท
"ไม่เป็นไรครับ"
นอกจากเขาจะไม่โกรธ เจ้าตัวยังยิ้มตาปิด
"คุณแค่ตาบอดหรือไม่ก็ฝ้าฟาง"
"ธรรมชาติตามช่วงอายุ"
ซึ่งทำให้ผมเริ่มเปลี่ยนเป็นสีดอกเลา
"ผมไม่ถือสา"
อ่า
แต่คนที่อยู่อย่างสงบกลับถูกชน พร้อมต้องมารับถ้อยคำหวานหูอุดมไปด้วยมารยาท
"ไม่เป็นไรครับ"
นอกจากเขาจะไม่โกรธ เจ้าตัวยังยิ้มตาปิด
"คุณแค่ตาบอดหรือไม่ก็ฝ้าฟาง"
"ธรรมชาติตามช่วงอายุ"
ซึ่งทำให้ผมเริ่มเปลี่ยนเป็นสีดอกเลา
"ผมไม่ถือสา"
(ขอก๊อกๆ dm ไปตกลงกันเรื่องโคได้ไหมคะ 🙏)
(ขอก๊อกๆ dm ไปตกลงกันเรื่องโคได้ไหมคะ 🙏)