ไร้สติพอจะรู้ตัว การเสร็จสมเกิดขึ้นหลายต่อหลายครั้งจนรู้สึกว่าท้องไม่มีที่ว่างพอให้อีกฝ่ายปล่อยน้ำรักเข้ามา

ตาหวานหยาดเยิ้ม

ริมฝีปากนุ่มแดงเจ่อ

ผมเผ้ายุ่งเหยิง

ก่อนที่จะจบบท จมูกรั้นของเจ้าของนัยตาสีสนิมก็กดลงเข้าที่แก้มเขา จูบหวานๆอีกหลายครั้งถูกมอบให้ พออีกฝ่ายกระตุกเกร็งเป็นสัญญาณว่าปลดปล่อยออกมาแล้วโฉมงามจึงยอมวางสติลงและหลับไป

หน้าอกถูกขบเม้มดูดดึง ซุนกูเองก็เอาแต่ใจใช่ย่อย ตั้งหน้าตั้งตาลิ้มรสเนื้อนุ่มของคนตรงหน้า ข้างซ้ายสลับข้างขวาไปมา ขยับลิ้นวนตั้งแต่รอบเต้าจนถึงส่วนยอด เกร็งลิ้นขยี้อย่างแรง ทำเอาคนโดนตัวกระตุกสั่น ขยุ้มกลุ่มผมแน่น แอ่นอกเข้าหาพร้อมบดเอวหนักหน่วง

ซุนกูไม่ได้ขัดเขา มันเป็นธรรมชาติของกระต่ายซึ่งเขาเข้าใจดี

เสียงครวญครางดังสลับเบา เป็นไปตามจังหวะที่อีกคนควบคุม อาลิเปเดเพียงขยับเข้าหาบางครั้ง จับหลังคออีกฝ่ายให้โน้มมารับสัมผัสที่เขาอยากได้ ขยับเปลี่ยนท่าเองอย่างเอาแต่ใจ

สะโพกอวบบดเบียดลงจนต้นขาชิดตัก แขนโอบกอดลำคออีกฝ่ายหลวมๆพอให้ทรงตัวได้ แก้มนวลขึ้นสีแดงฝาดตัดกับผิวขาวซีดของเจ้าตัว พร้อมหายใจเหนื่อยหอบขยับขึ้นลงอย่างรุนแรงด้วยมวลอารมณ์

' มาบดกันแบบนั้น ผมก็อดไม่ได้สิ '

' อือ '

มันไม่พอ กลิ่นเสื้อผ้าของอีกฝ่ายที่เอามาใช้เป็นตัวช่วยก็ไม่พอ แม้จะลองจินตนาการถึงสัมผัสเอาหลายต่อหลายครั้งยามนิ้วเย็นขยับเสือกไสเข้าออกรุนแรงก็ไม่พอ

' อ๊ะ- ..อื– อย่ากัด '

' อย่าบด '

' ... '

' แลกกันสิ '

สายตาสอดประสานกัน ซุนกูจ้องค้างไปยังดวงตาที่อยู่ห่างเพียงคืบ กดจูบลงขณะที่อีกฝ่ายอ้ำอึ้ง เกี่ยวตวัดลิ้นหนาไล่ต้อนอีกฝ่ายจนยอมจูบตอบ

กดเม้ม

ดูดดึง

ขบกัด

กลิ่นสนิมค่อยๆคละคลุ้งตีขึ้นในโซนประสาท

ถึงจะช่วยตัวเองยังไงก็ไม่เสร็จจนพอใจ ทุกวิธีที่เคยใช้แพ้ซุนกูทั้งหมด

น่ารำคาญ

หมั่นไส้แทบบ้า

แต่ก็เสียวจนแทบขาดใจเหมือนกัน

จำล่าสุดที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ในความสัมพันธ์นี้ไม่ได้แล้ว รู้แค่ว่าเขามีอาการฮีทบ่อย มันถี่จนมีปัญหาลามไปถึงเรื่องอื่นๆ

ลิ้นร้อนหรือจะฝ่ามือหยาบที่ไล้ผ่านผิวกาย ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนโดนไฟช็อตอ่อนๆไปทั่วร่าง คู่ต่อสู้ปากเสียตอนก่อนหน้าหายไป เห็นแต่เด็กคลั่งที่มุ่งแต่จะทำเรื่องนั้นอย่างเดียว

เสียงลมหายใจหอบหนักดังถี่ เขาพลาดเองที่ไม่เช็กประตูให้ดี ไม่ทันได้นึกขึ้นมา หรือเพราะเคยตัวกับการทำแบบนี้ไปแล้ว

กองเสื้อยับยู่ยี่

แพนตี้บนพื้น

สภาพตอนนี้

ปฏิเสธไม่ได้ว่าถึงจะเกลียดขี้หน้าคิมซุนกูขนาดไหนแต่ก็ผลักออกไปให้พ้นไม่ได้เลย