حقیقتا هر چیزی بهانه / انگیزه / موتیویشن میخواد. حتا زندگی.

پای تلفن برای سکیوریتی کوئسشن پرسید چند سالته؟ تاریخ تولدم رو گفتم.
گفت تاریخ تولدت رو نپرسیدم سنت رو پرسیدم. یادم نیس آخرین بار چن سالم بود. یادم نیس چن سالمه

این روزها مطلقا با کسی در ارتباط نیستم. مث خلأ میمونه. فقط چشمام میبینه. انگار قدرت هیچ ارتباطی ندارم.
انگار تو آب داد بزنی. خیلی حس تخمی‌اییه. نمیدونم راه حلی داره اصن یا نه. قراره تا آخر همین طور باشه؟