“ ขอบคุณนะคะ ที่จริงไม่ต้องช่วยออกค่าใช้จ่ายก็ได้ค่ะ.. ”

มินานมากทุกอย่างเสร็จสรรพผ่านไปได้ด้วยดี ก่อนจะสาวเท้าพากลับไปยังบ้านของตน

“ วันนี้ต้องเป็นวันที่สนุกแน่เลยค่ะ ”

เธอหันมายิ้มให้กับเพื่อน

( สามารถตัดจบให้เด็ก ๆ ไปทำขนมกันได้เลยนะคะ หรือหากสนใจอยากโรลสามารถต่อหลังไมค์ได้นะคะ 🥺 ขอบคุณมากเลยนะฟุมิเอะจัง ! 🩵 )

“ อ่ะ โกเมนนาไซ.. ”

“ รินกะเซมไป ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ”

มือทั้งสองประสานเล่นนิ้วมือตัวเองอย่างเขินอายที่เผลอเรียกแบบนั้นออกไป

“ ขอบคุณนะคะที่ติดเข็มกลัดให้.. ” ไว้เจอกันครั้งหน้าเธอต้องนำขนมมาให้เซมไปแล้ว

รับลูกอมรสสตรอเบอร์รี่ ก้มมองปริบปริบก่อนจะเอ่ยขึ้น

“ ขอบคุณนะคะอายาโตะเซนเซ ! ”

เมื่อได้รับขนมหวานมาเธอเริ่มมีแรงฮึดเหิมให้การเรียนแล้ว ก่อนจะโน้มตัวขอตัวก่อน

“ ไว้พบกันในคาบนะคะเซนเซ ” สุรเสียงสิ้นสุด กายเคลื่อนเดินออกจากฝูงชนเพื่อกลับไปเข้าเรียน

( ขอบคุณที่มาร่วมโรลนะคะเซนเซย์ ! 🥺🩵✨✨✨ )

ระหว่างยืนรอรุ่นพี่ติดเข็มกลัดลงบนหมวกให้ เสียงหวานเอ่ยขึ้นแนะนำตัวให้กับรุ่นพี่ตรงหน้า

“ คุราระ สึกิอุมิ ค่ะ ”

ดวงตาสังเกตใบหูดูนุ่มฟูไม่น้อย

“ หมีแพนด้าเซมไป ? ” น่ารักจัง มีแต่รุ่นพี่น่ารัก หล่อ สวย เต็มไปหมดเลย รู้สึกจะแพ้แสงซะแล้ว

เข้าใจความรู้สึกของคำว่า แพ้ทางแล้ว

“ รู้สึกหิวสินะคะ ”

เสัยงขบขันแผ่วเบากับท่าทางของเพื่อนของเธอ ดูจะตื่นเต้นและหิวไม่ต่างจากเธอเหมือนกัน

“ วันนี้ฟุมิเอะจังว่างใช่มั้ยคะ ? ถ้าว่างอยากไปที่บ้านฉันมั้ย ไปทำขนมกันค่ะ ”

หยิบวัตถุดิบเสร็จก็พากันเดินมาทางเคาท์เตอร์จ่ายเงิน ระหว่างนั้นเธอเอ่ยถามและลองชวนเพื่อนดู

ไม่มีใครมาที่บ้านนานแล้วด้วย คิดแล้วก็คิดถึงจัง

เข็มกลัดติดที่หมวกอย่างเป็นทางการเรียบร้อย ก่อนจะโน้มตัวลงขอบคุณ

“ ขอบคุณนะคะอายาโตะเซนเซ ”

“ คุราระ สึกิอุมิ ค่ะ จะตั้งใจเรียนนะคะ ! ”

เอ่ยถ้อยคำด้วยความตั้งใจอย่างดีว่าเธอจะตั้งใจเรียนให้ได้คะแนนที่สวยงาม

( จ้ากกกก ฮืออออ 🥹🥹😭😭 น่ารักมาก ๆๆ ค่ะ พี่จ๋าเช็ดแจ้มให้กะพรุน 🥺🩵🪼 )

(เช็ดๆๆๆ)