"..."

เธอเงียบไปอึดใจพลางเงยหน้ามองนาโอโตะจังไปด้วย แต่ทันใดนั้นที่เห็นท่าทางของอีกฝ่ายปกติความประหม่าน่าจะต้องหายไปแท้ ๆ แล้วทำไมตอนถึงประหม่าคู่ล่ะ!

"อ..อากาศร้อนใช่มั้ย..นาโอโตะจัง.."

แทนที่จะบอกว่าเป็นอะไรเธอกับบอกเรื่องอากาศร้อนแทนซะอย่างนั้น เป็นไปไม่ได้เลยล่ะ

เพราะทั้งชุดและพื้นที่ตอนนี้ อากาศเย็นระดับนึงเลย

"เดี๋ยวเค้า..ไปเอาน้ำมาเพิ่มน้า.." หนีชัด ๆ

"เป็น..อืม..เป็น.."

เธอจะพูดอะไรสักอย่างแต่ดูติดอ่างไม่กล้าพูดเท่าไหร่นักเพราะกลัวนาโอโตะจังจะอึดอัดใจหรือเปล่า

แต่ยิ่งพูดใบหน้ายิ่งขึ้นสีขึ้นเรื่อย ๆ

คงเพราะอากาศ..ร้อน..ล่ะมั้ง

โซราเอะเอนใบหน้าไปมาเล็กน้อยเหมือนกำลังครุ่นคิดว่าจะพูดดีหรือไม่ แต่คงจะปิดไปไม่ได้ตลอดอยู่แล้วใช่มั้ยนะ?..

"ห้าม..ตกใจน้า.." เธอเอ่ยเตือนไว้ก่อนเพราะกลัวนาโอโตะจังจะตกใจกับสิ่งที่เธอพูดต่อไปนี้

"พอดีว่า..หลังส่งนาโอโตะจัง..เสร็จก็.." เธอเว้นวรรคเล็กน้อยคล้ายลังเล

"นาโอเอะจัง..บอกว่า"

"นาโอโตะจัง.ก็เหมาะที่จะ..เป็นคนในฝันที่จะใช้ชีวิตด้วย.." เสียงนั้นเริ่มเบาลงเรื่อยๆ

"เอ๋..อะ..เปล่า ๆ ..ไม่สิ..ก็ไม่เชิง.." ประโยคสุดท้ายเธอพูดเบาลงนิดหน่อย ถึงจะหลบเอนใบหน้าแต่ยังไงก็คงเห็นอยู่ดีนั่นแล

"นาโอเอะจัง..พูดอะไรแปลก ๆ ..นิดหน่อยน่ะ.." เธอหันกลับไปมองนาโอโตะโดยเก็บสีหน้าเอาไว้ตามเคยแต่มือดันขยับไปจับจอนผมตัวเองแถวลูบมันไปมาไม่หยุดเลยอีกต่างหาก

( กำหมัดไม่รู้ทำไมค่ะ )

สายตานั้นจดจ่อไปทางกีฬาอื่นที่กำลังเริ่มกันอยู่ก่อนจะหันไปทางเสียงเรียกของนาโอโตะพร้อมยิ้มรับเหมือนดั่งเคย

แต่เพราะแบบนั้นเลยรู้สึกว่าต้องเบือนหน้าหนีอย่างไรไม่รู้ อากาศร้อนหรือยังไง

"ขอบคุณน้า.." เธอว่าพลางรับแก้วน้ำมาไม่ได้มองอีกฝ่ายแล้วยกดื่มจิบไปพลาง ๆ

เพราะนาโอเอะจังพูดมาแบบนั้นนั่นแหละ..

"ยินดีที่ได้รู้จักน้า..เรียกฮิโรมุจัง..ได้หรือเปล่า..?" เธอว่าแต่ก็ไม่ได้คะยั้นคะยออะไร

พออีกฝ่ายช่วยยกไปจนถึงจุดหมายวางของอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ส่ายหน้าให้เบา ๆ คล้ายบอกว่าไม่มีอะไรแล้ว

"ขอบคุณน้า..เดี๋ยวเค้าต้องไปช่วยอีกตรงหนึ่งต่อ..แล้วเจอกันน้า" เธอว่าพร้อมโบกมือเบา ๆ ให้อีกฝ่ายก่อนจะละตัวออกไป

(จบโรลได้เลยค้าบ)

( เปล่าน้าเค้าไม่ได้ฝันเห็นนาโอโตะจังหรอกน้า )

(ร้องเยอะ ๆ นะคะ ><)

(ฉันเอามาแล้วค่ะ ><)