بعد از دو ماه اومدم اینجا و خدا روشکر همه چی سر جاشه + آدمهای تازه

مبارک باشه دوستان 🍾

دلم سوخت واسه این پسره زلنیسکی. با اینکه احمقه ولی حقش نبود. حق هیشکی نیست این این مصیبت

چه طویله‌ای شده کلابهاوس.. احساس میکنم قراره یه گندی از توش دربیاد

به‌عنوان کار گروهی آخر ترم یه پروژه تعریف کردیم درمورد برنامه جذب پناهنده‌ها در بازار کار. دانشجوها باید میرفتن در مورد این برنامه که در یک شرکت بزرگ و معروف اجرا میشه تحقیق کنن. همه چی خوب پیش رفت تا امروز که گفتن نمیتونیم به دانشجوهاتون دسترسی بدیم برای مصاحبه و جمع‌آوری داده

یه بار دعوت شدم یه دانشگاهی تو ایران برای یه کلاس/سمینار ۱ روزه در مدرسه تابستانی. ازونجایی که درسهام رو از اول به انگلیسی خونده بودم اصلن بلد نبودم به فارسی درسشون بدم. کلی نشستم دونه دونه معادل فارسی دراوردم و حفظ کردم. حالا میگن این خانومه تو محیط کاری و تخصصی اینطوری حرف زده و طبیعیه.

فردا میرم شهرستان برای تدریس آخرین کلاس این سال تحصیلی که ۱۵ ساعته. بی‌صبرانه منتظرم ۵شنبه شب برسم خونه و یه شامپاین خوب باز کنم

چه شکل توییتره اینجا. حیف که حریم خصوصی رو نمیفهمه