เห็นว่าใช้ได้เลยไม่ได้เก็บกลับเข้ากระเป๋า ถือไว้อยู่อย่างนั้น พยายามเพ่งหน้าห่อทิชชู่ หวังว่าจะไม่ผสมแอลกอฮอล์... โอเคไม่รอด

"เอ่อ คือ..." ให้ตายปฏิเสธตอนนี้ก็ดูเสียมารยาท
"ปกติ... พกของแบบนี้ตลอดเลยเหรอ"

พาเปลี่ยนเรื่องเลยแล้วกัน?! ระหว่างนี้ก็หลับตาปี๋รอชะตากรรม

เหมือนเพลง lofi ถูกพอสเอาไว้

เพราะมัวแต่วางสายตาไว้กับอีกฝ่าย ไม่รู้ทำไมอยู่ ๆ น้องแมวเกิดคันเท้าขึ้นมา ถีบมือของเขาออก ทิ้งรอยเล็บถาก ๆ ไว้แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ได้ใส่ใจอะไร

ดีดเหมือนกระต่ายเลย—ไม่ใช่สิ
"คือว่า..."

รู้สึกผิดหน่อย ๆ ที่ทำเสียบรรยากาศ มองเจ้าเหมียวสลับกับคนตรงหน้า

"ดูเหมือนจะทำให้เขาตกใจซะแล้ว ขอโทษด้วยนะครับ"

ยิ้มแห้ง ๆ พลางเกาท้ายทอย

ผมเกรงใจนายเหมือนกันไงล่ะ
"ไม่เป็นไรน่านิจิโยะคุง นาน ๆ ทีจะลองอะไรแบบนี้ด้วย น่าตื่นเต้นชะมัด~"

น้ำเสียงสดใสใจกว้างผิดกับเสียงในหัว หมุนแกนจนเริ่มมีเสียงกาชาปองขยับเบียดกันออกมา

"เอาล่ะน้า~"
...

ไม่ออกมา
อาเระ

(ขออนุญาตนะคะ555555555 ฮืออนิจิโยะคู๊งง5555555555)

(น่ารัก yy🤍)

"เมื่อกี้น่ะนะเขาบอกว่- เห้ย ๆๆๆ ทำอะไรเจ้าก้อนขน?!"

กำลังจะเพ้อเจ้อต่อ อยู่ดี ๆ ม๊าวม๊าวก็กระโดดเข้ามา ท่าทางเงอะงะพยายามประคองไม่ให้หล่น

ส่วนตอนนี้ยืนตัวแข็งทื่อสายตาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมชั้น ทำสัญญาณมือกำแบกำแบ

"ปิoาจูตัวนี้จะไม่ปล่อยไฟฟ้าแสนโวลต์ใส่ผมใช่มะ"

ใกล้หน้าขนาดนี้ ถ้าแฟ่ขึ้นมาเข้าเต็มเป้าเลยนะครับ

ไม่ถึงนาทีคำตอบกระแทกเข้ามาจนหงายหลังล้มทับพุ่มไม้ข้างทาง ทำเขาหัวเสียจนอยากยีตัวตรงหน้าให้ขนยับ ก่อนสังเกตเห็นบัตรโดยสารของตัวเองคาปากเจ้าตูบ

ถ้าขยับตัวเจ้านี่จะวิ่งเตลิดไปรึเปล่า?
ปกติหมาไม่กินของแบบนี้ใช่ไหม?
แล้วจะคาบไปถึงเมื่อไหร่!!!?!

เป็นภาพรุ่นพี่มัธยมปลายกำลังนั่งตัวแข็งทื่ออยู่ในพงไม้แข่งจ้องตากับน้องหมาไปเสียอย่างนั้น

13 เมษายน, 7:16 น.
ท้องฟ้าปลอดโปร่ง

ระหว่างทางไปป้ายรถบัส

อีกไม่กี่ก้าวจะถึงจุดรอรถบัส เขาเตรียมหยิบบัตรโดยสารออกจากกระเป๋า

จังหวะเดียวกับหางตาปราดไปเห็นสุนัขกำลังวิ่งเล่นอยู่ ตัวใหญ่ขนาดนั้นคงเป็นพันธุ์ผสม — ไหงรู้สึกเหมือนจะตรงดิ่งมาทางนี้ล่ะเห้ย!?

(+)

⛅️
#RKM_Commu

"เมื่อกี้ถามผมเหรอ? โทษทีน้า~ ช่วยพูดอีกครั้งได้ไหม"

渋井 下水 (Shibui Shitamizu, ชิบุอิ ชิตะมิสึ)
3-A Tomoyasu high school

Profile - Status in bio
Co, Role, Talk feel free to DM