เขาก็ไม่พูดต่อ เพียงโอบเอวนั่นไว้หลวมๆ ก่อนจะถือวิสาสะมองข้อความที่ส่งมา

[ อยู่ด้วยกันใช่มั้ยเฮเซล บอกเขามาหาฉันได้แล้ว ]

"รู้มากจริงไอ้นี่ ไม่ขัดจังหวะสักวันมันจะตายเรอะ"

เป็นอิลูมิที่แย่งมันมาตอบเอง เขารู้ดีว่าผู้ส่งคือมายากรหนุ่มที่เป็นหุ้นส่วนกัน แต่กระนั้น..

[อีก 2 ชั่วโมง]

เขาขอพักผ่อนอยู่กับ 'ตัวตลก' ก่อนดีกว่า

End?

กระทั่งไหล่ถูกแตะ ชายผมดำถึงได้รู้สึกตัวสักที

ภาพตรงหน้าคือสถานที่ใหม่ต่างจากความทรงจำ หญิงผมแดงย้ายที่อยู่นั่นเอง

ดวงตาสีทองที่เบิกมองเขาอยู่อย่างสงสัยทำให้เขาถาม

"อะไร?"

"เปล่าหรอก เห็นคนสวยเหม่อตั้งนานก็เลยทักนะ คิดอะไรอยู่?"

"ฉันต้องตอบเธอด้วยเหรอ?"

สิ้นคำใบหน้านั้นก็มุ่ยลง ก่อนจะหันหลังพิงเขากลับดังเดิม เป็นอันว่าไม่ถามแล้ว

ไว้เดี๋ยวเค้าเอาน้องผมแดงกับยูเมะชูยะไปแปะๆนะคะ!

ช่วงนี้รู้สึกเวิ่นคู่อิลูมิบ่อยมากกกก แต่ก็ขมปี๋ไม่ต่างกันค่ะ😆

ขอบคุณค่ะ! แต่ส่วนมากเราคงเวิ่นหน้าฟีดตัวเองก่อน ยังไม่กล้าไปเวิ่นให้คนอื่นฟังเพราะพล็อตหลุมมาก55555

แต่หลักๆที่ชงก็ตามที่แปะไว้เลยค่ะ! ถึงช่วงนี้จะชงๆด้อมฮันเตอร์เยอะกว่าหน่อยก็เถอะ

@callmerin.bsky.social

💐สวัสดีค่ะคุณริน เราเซฟนะคะ! สายเวิ่นเว้อเพ้อไปเรื่อยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน้า 🤍✨

คิรัวร์คิ้วดระตุกยิกๆ

"พ่อ! แม่! พี่อิลแอบมีแฟน!!!"

เสียงดังลั่นทำเอาเจ้าของชื่อถอนหายใจ ได้แต่คว้าช่อดอกไม้ที่ได้มาสูดดมกลิ่นหอมไปพลาง

ถึงแม้กลิ่นที่เขาชอบมันที่สุดจะเป็นกลิ่นหอมที่แอบอยู่ในดงช่อบุปผาก็ตาม

กลิ่นเบาบางที่เขาจำได้ขึ้นใจว่ามันเป็นกลิ่นที่ทั้งเขาและเธอต่างก็มี

'คุณคนสวย ไว้เจอกันใหม่นะ'

อา..เขาชักอยากให้ถึงวันนั้นไวๆแล้วสิ
ท้ายที่สุดเขาก็หลับใหลไปพร้อมช่อดอกไม้ในอ้อมแขน

"กลับมาแล้วเหรอพี่" เสียงเล็กดังขึ้นด้านหลังเขา

"อือ...กลับมาแล้ว คิล" น้องชายของเขานี่เอง

"ผมเห็นนะ! ใครให้ดอกไม้มาน่ะ!"

ชายหนุ่มไม่ตอบ เพียงดันหัวเล็กๆนี่ออกไปให้พ้นเขตห้องของเขา ทิ้งท้ายด้วยคำพูดที่ทำเอาน้องชายช็อคจนหลุดสีหน้าตลกๆให้เห็น

"คิลยังเด็กยังไม่ต้องรู้หรอก ทีนี้ก็ไปได้แล้ว พี่จะนอน"

พี่คนโตกล่าวทิ้งไว้แค่นั้นก่อนจะปิดประตูอัดใส่หน้าน้องชายที่เหม่อลอย

เขาเห็นเธอหน้าเจื่อนลง แต่เขาพูดผิดตรงไหน? เธอเป็นคู่ค้าที่ดีจริงๆ

เขาเมินหัวใจที่กระตุกเล็กน้อยยามที่ตัวเขาพูดคำนั้นเหมือนกัน

แต่กระนั้นสาวผมแดงก็ตอบรับ เธอยอมรับสถานะนั้นอย่างยินดี
พวกเราทานเค้กด้วยกัน คุยกันอีกสักหน่อย และแยกย้ายกันไป

ชายหนุ่มโอบช่อดอกไม้ไว้ตลอดทาง แม้กระทั่งถึงบ้านในช่วงใกล้รุ่งสาง ถึงพวกพ่อบ้านจะเห็นแต่เขาก็ไม่ได้สนใจสักนิด

ชายผมดำรับมันมา ไล่สัมผัสดอกแต่ละดอกอย่างช้าๆ ถ้าให้กล่าวตามตรงวันเกิดที่หญิงตรงหน้าทำให้เขามันเรียบง่ายธรรมดากว่าที่บ้านของเขานั้นทำให้ซะอีก

แต่เขาชอบมัน เค้กรสกาแฟที่เธอหามาให้ก็ถูกปากเขา เป็นความธรรมดาที่ไม่มีอะไรแอบแฝงสักอย่าง

เขาชอบมัน

และผ่านไปชั่วครู่หญิงสาวผมแดงก็บอกว่าเธอชอบเขา แล้วเขาล่ะ?

'เธอเป็นคู่ค้าที่ดี' คือคำตอบของเขา

สาวผมแดงที่ออกไปสักพักถีบประตูเนื้อดีเข้ามาโดยไม่สนค่าซ่อมแซมใดๆ เธอวางกล่องเค้กและช่อดอกไม้ใหญ่ที่ทำเอาชายหนุ่มสงสัยว่าไปหาร้านค้าได้จากไหนทั้งที่พระจันทร์ลอยเด่นกลางหัว

เธอปักเทียนตัวเลขวันเกิดของเขาลง ก่อนจะปิดไฟและร้องเพลงตามธรรมเนียมไปเรื่อย

เขาเป่าเทียน และช่อดอกไม้แสนสวยก็ถูกมอบให้เขา หญิงสาวได้แต่เกาแก้มเพราะนี่เป็นของขวัญที่รีบหาที่สุดได้แล้ว

เขาเอียงคอฉงน เธอเลยได้แต่ยิ้มบอกว่ารู้จักกันมาตั้งสามปี ไม่ฉลองวันเกิดกันก็คงไม่ใช่

แต่นัยยะจริงๆที่เธอถาม คงแค่อยากหาอะไรทำให้ชายหนุ่มเท่านั้นเอง

ดวงตาดำขลับไร้แววมองเข็มนาฬิกาที่ชี้บอกว่าเลยเที่ยงคืนมาไม่นาน

'วันนี้'

เป็นคำตอบที่ทำให้สาวผมแดงอ้าปากค้าง ก่อนจะวิ่งออกนอกบ้านเช่าอย่างรวดเร็ว ทิ้งชายหนุ่มไว้กับแก้วกาแฟอุ่นๆที่ได้แต่นั่งรอด้วยความงุนงง

คุณคนสวยบอกว่าตัวเองมีน้องชายรวมกัน 4 คน เขาเป็นพี่คนโต และเฉลยว่าตระกูลตัวเองเป็นตระกูลนักฆ่าชื่อดัง ตอนได้ยินครั้งแรกทำเอาดวงตาเธอเบิกกว้างแถมแก้วกาแฟหลุดมือแตกอีก

'เธอไม่รู้?' เขาถาม

เฮเซลินส่ายหน้า เธอนึกแค่ว่าเขาเป็นนักฆ่ารับจ้างทั่วๆไปซะอีก เห็นทีเธออยู่กับคนบ้ามานาน สติรับรู้เลยผิดเพี้ยนไปหน่อย

'จะว่าไป คุณคนสวย' เธอเอ่ย

'เกิดวันไหนเหรอ?'

และเขาเรียกเธอว่าตัวตลก เธอหลุดขำเล็กน้อยเพราะเขาทำหน้าครุ่นคิดอะไรบางอย่างนานมากจนถึงได้เรียกเธอแบบนั้น

แต่เพราะเห็นแก่ความพยายาม เฮเซลินเลยยอมรับชื่อตัวตลกด้วยความยินดี

แถมได้เป็นฉายาใหม่ที่พวกอริเรียกกันอีก ก็ถือว่าดีนั่นแหละนะ

ก็เป็นชื่อที่คุณคนสวยตั้งให้ เฮเซลินชอบมันมาก ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวจนพี่ชายด่า

บอกตัวเองเถอะ ยิ้มน่าเกลียดกว่าเธอเยอะ

ถ้าคิดว่าการพบเจอกันครั้งแรกมันไม่น่าอภิรมย์ เธอเห็นด้วยทุกประการ

เธอไม่เชื่อเรื่องดวงสมพงษ์ แต่ในระยะสามปีตั้งแต่พบกันครั้งแรก เธอและเขาเจอกันบ่อยยิ่งกว่าอะไรดี บ่อยครั้งจนสามารถนั่งพักผ่อนข้างกันหลังอีกคนเชือดคนเสร็จเสียด้วยซ้ำไป

พวกเราไม่เคยบอกชื่อ เฮเซลินเรียกเขาว่าคุณคนสวย เพราะเขาสวยจริงๆ ถ้าไว้ผมยาวมากกว่านี้ก็ยิ่งสวยกว่าเดิม

เฮเซลินเบิกตากว้าง รีบเช็ดไม้เช็ดมือให้สะอาดก่อนจะโบกมือหยอยๆให้คนแปลกหน้า

เขาเพียงมองอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะรับโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ในมือแล้วเดินจากไป เธอเพียงกระพริบตางุนงง ก่อนจะเขี่ยอริที่ถือดีลอบกัดเธอ

เผอิญดวงของเธอดันทำให้ลากศัตรูเข้ามาในเขตบ้านคนรวยเสียได้ ตอนแรกก็คิดอยู่ไม่น้อยว่าจะโดนแจ้งข้อหาบุกรุกรึเปล่า แต่จากเหตุการณ์ก่อนหน้าคงไม่มีใครแจ้งจับเธอแล้ว

ก็ตายหมดแล้วนี่นะ

@jubily.bsky.social

สวัสดีค่ะคุณจู เราเซฟนะคะ เป็นสายเวิ่น เขียนนิดวาดหน่อย ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ✨✨✨