Roga Colectiva
LightNews LightNews
rogacolectiva.bsky.social
Roga Colectiva
@rogacolectiva.bsky.social
66 followers 31 following 45 posts
Unha colectiva de profesionais das ciencias sociais e humanísticas unidas pola defensa do patrimonio galego.
Ligazóns
Spotify: https://open.spotify.com/show/2DGvT1O691mAolaOo6f5ub?si=ByoOHthjSn2dFTfZ_glg4w
iVoox: https://go.ivoox.com/rf/119430980
Posts Replies Media Videos
rogacolectiva.bsky.social
Como vedes, o patrimonio non é un elemento inocuo, e dende Roga Colectiva queríamos amosarvos como pode convertirse nun instrumento político para xustificar políticas de violencia e individualistas, deixando de lado á comunidade.
Agardamos que vos guste, vémonos en vindeiras publicacións! 🧵(2/2)
A súa saída implica non só un illamento maior de EEUU nivel mundial e a retirada dun 8% do orzamento da UNESCO co que o país contribuía, senón que afectará outros aspectos como a coordinación internacional ante desastres naturais, plans e programas educativos, deixar de recibir datos imprescindibles para orientar e planificar plans de educación, patrimoniais e científicos, así como cuestións de paz. Estes usos partidistas para defender intereses económicos e políticos individuais é unha práctica que dana o patrimonio, poñéndoo en perigo por motivos arbitrarios que non deberían influenciar na tarefa común da humanidade de protexer o noso patrimonio. E o peor son os motivos que “xustifican” estas saídas, sempre a favor dun estado colonial e xenocida, que á súa vez comete actos de violencia e borrado cultural co pobo palestino, atentando contra os principios humanos, políticos e culturais máis básicos. Dende Roga avogamos por unha xestión comunitaria do patrimonio, centrada na súa preservación en colectiva, tendo presentes non só as xeracións futuras para que poidan gozalo, senón tamén as historias e o pasado que representa, intentando conservalo para evitar que as culturas máis febles e esquecidas sufran o borrado cultural colonial.
November 16, 2025 at 6:07 PM
rogacolectiva.bsky.social
Cada 16 de novembro celébrase o Día Internacional do Patrimonio Mundial, unha efeméride adicada ao recoñecemento do legado cultural e patrimonial de todo o mundo inscrito na Lista de Patrimonio Mundial da UNESCO.
Abrimos un pequeno fío cunha reflexión sobre esta efeméride 🧵(1/2) ⬇️
Imaxe de portada da infografía: aparece o título sobre un collage de distintos monumentos patrimonio da humanidade, que son os montes Shirakami en Xapón, Stonehenge en Reino Unido, a cidade histórica de Al-Khalil en Palestina, a pirámide de Keops en Exipto, o gran canón en EEUU, Machu Pichu en Perú e os moais nas illas de Rapa Nui. Texto: 16 de novembro, día internacional do patrimonio mundial O día 16 de novembro celébrase en todo o mundo o Día do Patrimonio Mundial, onde lembramos a importancia de protexer e valorar todos os elementos da nosa cultura que están inscritos na Lista do Patrimonio Mundial da UNESCO. Mais o patrimonio é un elemento que abrangue moito máis que monumentos, tradicións, arte ou culturas, é algo que está atravesado e influenciado pola política, e queremos ilustrar a través dun exemplo como isto sucede constantemente. Este ano a UNESCO elixiu o seu novo director, o ex-ministro de antigüidades exipcio Khaled el-Enany, o que supuxo un grave problema para os EEUU, que non participaron na votación e anunciaron a súa retirada do organismo en 2026, alegando que a súa elección responde a retórica anti-israelí, contraria á súa política de apoio ao estado xenocida. A subsecretaria de prensa da casa branca, Anne Kelly, dixo que “a UNESCO apoia causas sociais woke e culturalmente divisorias, que non concordan coas políticas de sentido común que votaron os americanos”. Non é a primeira vez que os EEUU saen da UNESCO: En 2017 Trump volveu sacar o país da organización polos mesmos motivos que este ano, decisión que reverteu máis adiante Joe Biden. No 2011 a administración Obama non pagou a súa parte correspondente do orzamento de 60 millóns de dólares, trala votación da UNESCO onde se admitiu a Palestina como estado membro A primeira saída da UNESCO foi en 1983 con Ronald Reagan, que alegaba os mesmos argumentos “anti-israelís”, e por ter un “nesgo anti-occidental”
November 16, 2025 at 6:06 PM
rogacolectiva.bsky.social
Tes algunha reflexión ao respecto? 🤔
Aporta nos comentarios! 👇🏼
November 11, 2025 at 2:40 PM
rogacolectiva.bsky.social
🏢Urbanismo, Patrimonio e Política 🏢

👉🏼 O pasado día 8 foi o Día do Urbanismo, e por suposto é unha data pra ter en conta que o urbanismo é político, un urbanismo que tamén e patrimonio arrebatado ás clases populares.... 1/2 ⬇️
November 11, 2025 at 2:40 PM
rogacolectiva.bsky.social
Comezamos setembro cunha actividade moi esperada, a presentación do novo libro de Ángela Vicario “Ibéricas: Mujeres que moldearon la Edad Media hispana”, e por suposto coa presenza da autora. Se queres vir temos cita o vindeiro sábado 13 de setembro ás 12:30h na Libraría Couceiro, achegádevos!
Cartaz anuniando a presentación do libro “Ibéricas: Mujeres que moldearon la Edad Media hispana” de Ángela Vicario, está deseñad ao modo dun manuscrito medieval, cun borde xeométrico, o texto ca información e mais a portada do libro como unha ilustración. Texto: Presentación do libro “Ibéricas: Mujeres que moldearon la Edad Media hispana”. Sábado 13 de setembro, ás 12:30h, na Libraría Couceiro, coa presenza da autora. Debaixo están los logotipos de Roga Colectiva e a Libraría Couceiro.
September 4, 2025 at 5:44 PM
rogacolectiva.bsky.social
A vaga de lumes que estamos a sufrir é o resultado directo da neglixencia de cara o rural e o seu patrimonio. O abandono das prácticas como as rogas son parte da perda de biodiversidade, ambiental e humana dos nosos montes.
Defendamos o noso patrimonio!
Fotografía nocturna do incendio de Chandexa de Queixa, en Ourense, cun texto en letras brancas e subliñado negro enriba. Na fotografía vese o fondo do monte con lume e cas árbores queimándose, i en primeiro plano un pino a contraluz. Esta é a mesma fotografía de fondo para todas as publicacións. Texto: “A nosa colectiva non se chama Roga por casualidade. Como moitos sabedes, as chamadas "Rogas" ten dúas acepcións: a primeira é a dun conxunto de persoas que se xuntaban para realizar traballos en comunidade. A segunda profundiza máis, pois é unha practica de axuda mutua entre veciños e veciñas para rozar montes ou traballos agrícolas, especialmente de coidado en mantemento dos espacios comunais. É unha palabra en vías de desaparecer, empregada especialmente na zona oriental da Galiza.” Texto: “E precisamente esta é a zona máis afectada polos incendios actualmente, uns lumes que teñen moito que ver ca perdida de poboación e de coidado dos espacios comuniáis ou de apoio entre a veciñanza pra manter limpos os camiños ou terreos propios. Recuperar o sentido dos comunais, moi presentes na mitad norte da península ibérica dende época altomedieval, asi como deter a xestión do capitalismo depredador dos nosos montes é fundamental pra a supervivencia dos mesmos.” Texto: “Sentimos dicilo, pero será un verán máis de moitos que virán. Porque "roga" non é unha palabra que está soa. Porque temos facenderas, hacernderas, sextafeiras, autzolan, a hombro vecino e un longo etcétera de séculos de tradición comunal na península. Porque baixo este sistema é inviable a supervivencia da natureza e dos ecosistemas.” Texto: “Galiza non está ardendo, están a queimala. A terra, a natureza e a vida tamén son patrimonio. Defendamos o noso” Debaixo aparecen en branco o logo de Roga Colectiva.
August 21, 2025 at 7:14 PM
rogacolectiva.bsky.social
Sobre un fondo verde, a imaxe de conclusión da infografía. Texto: “Dende Roga Colectiva defendemos as políticas que axuden a mellorar o transporte público na Galiza, mellorando conexións co rural, aumentando frecuencias, recuperando vías pechadas e abandonadas, e por suposto, conservando e respectando sempre o noso legado patrimonial e cultural.” Debaixo do texto está en branco o logo de Roga Colectiva.
August 13, 2025 at 6:11 PM
rogacolectiva.bsky.social
Collage de imaxes de parte das estacións actuais da Galiza, cunha vía do tren no medio como fío condutor ou liña temporal. De arriba a abaixo, parte da antiga estación de autobuses de Vigo, parte da actual estación intermodal de Santiago, a estación de tren de Pontevedra, a nova terminal de tren da Coruña e parte do complexo comercial e de estacións de Vialia en Vigo. Collage de imaxes de parte das estacións actuais da Galiza, cunha vía do tren no medio como fío condutor ou liña temporal. De arriba a abaixo, parte da estación intermodal de Santiago, a nova estación de autobuses de Pontevedra, e parte do complexo comercial e de estacións de Vialia en Vigo Sobre un fondo verde está, de arriba a abaixo, o debuxo da vía do tren das imaxse anteriores, un texto explicativo e unha fotografía ilustradora das estacións de tren de Pontevedra, onde se ve o novo edificio de vialia e a antiga estación. Texto: “É rechamante ver como os edificios históricos das estacións van desaparecendo por novas construccións, as estacións intermodais, que se ben poden resultar cómodas por aunar nun só lugar o transporte público das vilas galegas, tamén constrastan co patrimonio arquitectónico orixinal, subtituíndo este por rectángulos brancos. Na fotografía vemos o exemplo da estación de tren de Pontevedra, onde o novo edificio de Vialia desentona completamente ca súa contorna, e aínda máis ca estación antiga.” Sobre un fondo verde a penúltima imaxe da infografía, onde na parte superior está o texto e na de abaixo unha imaxe recortada da nova estación intermodal Santiago de Compostela - Daniel Castelao. Texto: “Moitos edificios históricos foron derrubados, abandonados ou inutilizados en prol dunha política de transportes que vende progreso e eficiencia, sen resolver os problemas de conexión de transporte público da nosa comunidade, e deixando de lado o noso patrimonio arquitectónico. Isto maniféstase chegando incluso ao punto de utilizar nomes de figuras da nosa cultura e identidade galegas como lavado de cara deste borrado cultural.”
August 13, 2025 at 6:11 PM
rogacolectiva.bsky.social
Nesta época estival todes collemos transportes para viaxar, e dende Roga quixemos reflexionar sobre o papel que xoga o patrimonio histórico e cultural asociado aos transportes na Galiza, e como nestes últimos anos se está a perder por políticas ineficientes e que contribúen ao seu borrado cultural 🧵
Sobre un fondo verde hai unha imaxe recortada en branco e negro do primeiro tren da Galiza, saíndo da estación de Cornes, en Conxo, cuberto de maios e prantas, mentres a xente observa arredor. Texto: “Cando falamos do patrimonio e a historia asociados aos transportes na Galiza, en qué pensas?” Sobre un fondo verde hai unha imaxe recortado dun dos primeiros autobuses de Castromil, cun condutor dentro. A imaxe está situada no centro, e arredor dela hai un texto. Texto: “Dende a primeira liña de ferrocarril en Cornes (Conxo, Santiago de Compostela) en 1873, ou os primeiros autobuses de Castromil de 1918, o transporte público cambiou moito e sempre foi sinónimo de progreso e conexión territorial. Todo isto sempre tivo unha pegada física, que son as estacións, tanto de tren coma de bus, que son testemuñas arquitectónicas deste patrimonio histórico e cultural. Mais se vemos a evolución dende finais do século XIX ata este mesmo ano, podemos ver unha tendencia moi clara, fagamos unha pequena viaxe para velo.” Baixo este último parágrafo hai un debuxo dunha vía de tren, convidando a ver o carrusel de imaxes. Collage de fotografías de estacións antigas da Galiza, cunha vía do tren no medio como fío condutor ou liña temporal. De arriba a abaixo, a estación de Urzaíz en Vigo, a estación de autobuses de Castromil en Santiago, e un grabado da estación do norte na Coruña. Na parte dereita da imaxe recortadas están as estacións de tren da Coruña e de Santiago Collage de fotografías de estacións agora en desuso da Galiza, cunha vía do tren no medio como fío condutor ou liña temporal. De arriba a abaixo, a estación de autobuses de Vigo, a estación de tren de A Coruña, unha parte da estación de Pontevedra (a única das antigas que segue en uso), e a recentemente pechada estación de tren de Santiago.
August 13, 2025 at 6:09 PM
rogacolectiva.bsky.social
Hoxe é un dos días adicados a arqueoloxía. Moitas de nós como imaxinades, traballamos no sector, e tanto na Galiza como no resto do Estado temos que seguir organizandonos e empurrando pola dignidade da profesión, con perspectiva de clase e mellorando as nosas condicións de traballo e vida... ⬇️
Imaxe en celebración do día da arqueoloxía. A imaxe de fondo é unha foto en branco e negro dun sacho apoiado na terra visto dende arriba. O texto que acompaña a imaxe di: 28 de xullo, día da arqueoloxía. Debaixo está o logotipo de Roga Colectiva
July 28, 2025 at 5:23 PM
rogacolectiva.bsky.social
‼️NOTA IMPORTANTE‼️ O faladoiro desta tarde será na Aula 11 da Facultade de Historia ás 17:30h, vémonos en nada! 🏳️‍🌈
July 2, 2025 at 9:34 AM
rogacolectiva.bsky.social
O vindeiro mércores 2 de xullo, temos unha cita con Daniela Fernández para falar sobre a historia do orgullo na Galiza. Dende Roga e @avantecompos.bsky.social agardámovos ás 17:30 na aula 8 da Facultade de Historia da USC. Sempre combativas! Sempre con orgullo! 🏳️‍🌈
June 30, 2025 at 9:47 AM
rogacolectiva.bsky.social
Chega un novo episodio de Radio Filandón! A temática é de actualidade este ano, xa qué falamos das cantareiras, música tradi e todo o que aconteceu xa efemeride do pasado día 17 na Galiza.
Contamos ca presenza de Sara García, Xía Sar e a nosa compañeira María

Xa dispoñible en Spotify e iVoox! 👇
Cartaz anunciando o cuarto episodio do podcast Radio Filandón. Sobre un fondo rosa salmón, na parte superior aparece o logo do podcast: un micrófono sobre un sache e unha pluma cruzados, baixo o cal está a información do episodio. Texto: “Radio Filandón, un podcast de Roga Colectiva. Episodio catro: A música tradi de onte e de hoxe. Xa dispoñible en: Spotify, Radio Filandón; iVoox, Radio Filandón”. Acompañando ao texto hai unha ilustración dunhas gotas de auga baixo o título do podcast, e mais os logos das plataformas onde se pode escoitar.
June 12, 2025 at 4:45 PM
rogacolectiva.bsky.social
Cómo foi a migración do campo ás cidades na Galiza?Tes algunha historia relacionada con esta cuestión?
Animámosvos a asistir e participar nunha conversa a través das xeracións onde todo o mundo ten cabida para falar de cómo foi o éxodo rural na Galiza. Non o perdades!
Publicación do evento, na que se poden ver sobre un fondo en tons verdes escuros, un recorte dunha fotografía de Seone do Courel, unha vista das casa de pedra da vila sobre as montañas lucenses. O texto informa sobre os detalles do evento: “Éxodo rural na Galiza, unha conversa interxeracional. Datas: Biblioteca Pública Miguel Garcés (A Coruña), sábado 3 de xuño ás 11:00h. Biblioteca Pública Ánxel Casal (Santiago de Compostela), venres 13 de xuño ás 18:00h” Debaixo do texto están os logotipos de Roga Colectiva e da Rede de Bibliotecas Públicas de Galicia.
June 3, 2025 at 8:00 AM
rogacolectiva.bsky.social
O 2 de xuño conmemórase o Día Internacional da Traballadora Sexual pola folga das prostitutas de Lyon en 1975, hai 50 anos. Hoxe séguense a reivindicar os dereitos dun dos coletivos máis castigados da sociedade, sempre con solidariedade de clase e sen políticas que castiguen ás traballadoras.
Foto inicial da infografía. Sobre un fondo en tons verdes pódese ler o seguinte texto: “Hai 50 anos, o 2 de Xuño de 1975 un grupo de prostitutas encerrouse durante 8 días nunha igrexa na cidade de Lyon (Francia), en protesta pola súa situación e a persecución que sufrían das autoridades. A súa folga fixo que se empezaran a falar dos dereitos das prostitutas en todo o mundo, e dende 1976 cada 2 de xuño celébrase o DÍA INTERNACIONAL DA TRABALLADORA SEXUAL. Queres saber como foi a historia? Desliza e descubreo” Diante da última frase do texto hai unha flecha que apunta á dereita, animando a deslizar. Entre o segundo e terceiro parágrafos hai unha das imaxes da protesta, en branco e negro, onde se ve unha pancarta colgada da fachada da igraxa que di “Les prostituees de Lyon sont refugies dans cette église”. Sobre un fondo en tons verdes pódese ler o seguinte texto: “A protesta viu detonada por un incremento da criminalización das autoridades locais da prostitución, con medidas que castigaban especialmente ás prostitutas, chegan do a haber detencións por “delito reiterado de prostitución activa”, aplicando a policía multas, detencións e abusos sen un amparo legal claro e de xeito completamente arbitrario. Para evitar esta represión, as traballadoras sexuais da cidade de Lyon decidiron acollerse na igrexa católica de Saint-Nizier, emitindo un comunicado anunciando unha folga e unha ocupación do lugar chamado “Chicas alegres nun lugar decoroso”, onde reflectían a situación e reclamaban os seus dereitos.” Debaixo do texto hai unha fotografía en branco e negro, tomada dende o interior da igrexa, onde se ve a un grupo das mulleres que formaban parte da protesta reunidas. Sobre un fondo en tons verdes pódese ler o seguinte texto: “Esta protesta provocou que a poboación entrara por prmeira vez en contacto cun sector da sociedade completamente invisibilizado e estigmatizado. A situación tivo unha gran cobertura mediática, e non tería sido posible sen a axuda do párroco, Antonin Bdal, dándolles amparo e contribuíu á protesta pechando as portas da igrexa. A veciñanza tamén axudou, proporcionando comida e mantas. Contaron tamén co apoio de numerosas asociacións feministas, sindicais, políticas, organizacións laborais nacionais e internacionais, e o acto tivo réplicas noutras cidades como París ou Marsella. As autoridades locais, tras 8 días de folga, decidiron entrar a escoitalas, pero sen chegar a ningún acordo ordenador a entrada da policía e o desaloxo da igrexa, mais o movemento xa había empezado, e o feito foi marcado ca efeméride ao ano seguinte, en 1976.” Entre o primeiro e o segundo parágrafo hai unha fotografía en branco e negro, onde se poden ver a un grupo das prostitutas, sentadas e falando entre sí, durante o encerro, comendo da comida que lles preparou a comunidade. Sobre un fondo en tons verdes pódese ler o seguinte texto: “A prostitución era, e continúa sendo, unha práctica invisibilizada, e as prostitutas, unha diana das políticas que supostamente loitan contra a explotación sexual. A pesar dos enormes avances sociais que se produciron, as traballadoras sexuais seguen a ser o coletivo dentro do traballo sexual máis explotado, sinalado, precarizado e perseguido. Calquera forma de traballo asalariado dentro do capitalismo, incluído o sexual, é unha ferramenta deseñada para ser a única vía de subsistencia do sistema, e debemos loitar por acabar cun modelo de traballo que é opresor. O traballo activista e as contribucións das prostitutas aos movementos e loitas sociais é innegable, e debe ser recoñecido. Non podemos permitir que a loita contra a explotación sexual sexa empregada como excusa para perseguilas, contribuíndo á súa criminalización e precarización.” Debaixo do texto aparece o logo de Roga Colectiva.
June 2, 2025 at 9:21 AM
rogacolectiva.bsky.social
Hoxe foi o Día Internacional dos Museos, e nós en Compostela tivemos a oportunidade de asistir a unha visita guiada aos espazos do CGAC que nunca adoitamos ver, como as oficinas, o taller de montaxe e outros
Deixámosvos aquí unha mostra fotográfica da nosa mañá.
Vémonos moi pronto, saúde e terra!
Fotografía da biblioteca do CGAC, onde se vén ao fondo estanterías cunha das coleccións de arte contemporánea máis completas da Galiza. Tamén hai mesas longas de estudo, e un lugar de leitura con mesiña baixa e sillóns. Fotografía do grupo de visita atendendo ás palabras da guia na sala de publicación, onde se fabrican todos os elementos gráficos e documentais do museo. Imaxe das oficinas do CGAC, nas que se ve a biblioteca (de acceso público), e as escaleiras que baixan á pranta de exposicións. Fotografía do grupo de visita atendendo ás palabras da guia na sala do taller de montaxe, onde se preparan as exposicións e se reparan e fabrican os elementos necesarios para cada sala.
May 18, 2025 at 7:51 PM
rogacolectiva.bsky.social
25 de abril, o Día da Revolución dos Cravos portuguesa, un día no os militares e pobo erguéronse para derrocar a ditadura. Mais o nome da revolución xurdiu polo xesto de Celeste Caeiro, unha figura fundamental na revolución e moitas veces esquecida.
25 de abril, sempre! ✊
Infografía sobre a vida e contribución de Celeste Caeiro. Parece na parte superior da imaxe unha fotografía en branco e negro onde se ve a Celeste introducir un caravel nun fusil dun soldado o día da Revolución dos Cravos de Portugal. Texto: “Hoxe é 25 de abril, o día da Revolución dos Cravos de Portugal, e queremos lembrar a unha figura importantísima do acontecemento, pero moitas veces esquecida. Falamos de Celeste Caeiro, camareira e modista que distribuíu os caraveis aos militares no día da revolución. Celeste levaba as flores que lle deron no restaurante que traballaba, pechado polo golpe de estado. Volvendo a casa un soldado na rúa pediulle un cigarro ou algo para comer, mais ela, sen ter nada que ofrecerlle, deulle un caravel: “Se quiser tome, um cravo oferece-se a qualquer pessoa” Despois seguiu repartindo os caraveis entre todos os soldados e persoas que atopaba pola rúa, gañándose o apodo de Celeste dos cravos, e dándolle tamén nome á revolución que acabou ca ditadura de Salazar. Ela comentou despois sobre os acontecementos: “Correu tudo muito bem, tinha de correr, pois os cravos estavam nas espingardas e elas assim não podiam disparar...” Aparece na imaxe, na parte inferior, unha fotografía recortada de Celeste en branco e negro, cun ramo de caraveis na man e alzando un ca outra, as flores están resaltadas cos pétalos en cor vermella. Texto: Celeste, de nai galega e a menor de tres irmáns, naceu en Socorro (Lisboa, Portugal) en 1933, e foi militante do Partido Comunista Portugués. Nunca foi homenaxeada oficialmente en vida, mais a súa figura foi reivindicada pola súa familia por crear, cun xesto espontáneo, un símbolo dun movemento. Participou no 50º aniversario da Revolución no desfile militar organizado para conmemorar a data, e faleceu aos 91 anos en novembro do ano pasado. 25 de abril, sempre!” Debaixo do texto está o logo de Roga Colectiva.
April 25, 2025 at 9:24 AM
rogacolectiva.bsky.social
Hoxe celébrase o Día do Libro, e adiantamos unha sorpresa que estamos preparando arredor da temática do libro como medio de difusión política, contracultura e como transmisor de coñecemento universal.
Estade atentas porque moi pronto en Spotify e iVoox teremos novo episodio de Radio Filandón!
Imaxe anunciando que moi pronto haberá un novo episodio de Radio Filandón, con letras brancas e sobre un fondo cunha montaxe de imaxes de pergamiños e libros amontonados nunha libraría o texto di: “Dende os papiros de Alexandría ata a imprenta de Gutenberg, o libro é unha ferramenta de propagación de ideas: de creación de cultura, transmisión de coñecemento e axitación política. Neste día do Libro reivindicamos o rol da verba escrita na nosa historia, e anunciamos a publicación dun episodio de Radio Filandón sobre este tema nos vindeiros días. Pronto en iVoox e Spotify!” Debaixo do texto está o logo de Roga Colectiva
April 23, 2025 at 2:56 PM
rogacolectiva.bsky.social
Presentamos o noso primer boletín! Neste espazo do podcast achegámosvos novas, convocatorias e información sobre diversos temas, esta semana falamos de Sargadelos, a mani da vivenda, o peche do CSOA Escarnio e Maldizer, os eólicos de Campo Lameiro, e moito máis!
Dispoñible en 👇
Imaxe anunciando o Boletín Roga de Radio Filandón. Sobre un fondo malva está o logo da rádio, e baixo este unha ilustración dunha radio sinxela en cor gris, cun bocadillo de texto que di "Boletín Roga". Debaixo están as plataformas onde está dispoñible o boletín xunto cos logos: Spotify e iVoox
April 11, 2025 at 11:07 AM
rogacolectiva.bsky.social
Dende Roga Colectiva lanzamos un comunicado en vista da nefasta xestión da pranta de Sargadelos en Cervo. O que está en xogo é o traballo e a saúde de centos de profesionais, e mais un ícone da cultura galega.
Seguiremos atentes ao desenvolvemento desta situación, vémonos moi pronto!
Comunicado en apoio ás traballadoras da pranta de Sargadelos en Cervo, o texto aparece sobre un fondo azul con dúas máscaras teatrais de cerámica deseño da fábrica, inspiradas nos deseños de Isaac Díaz Pardo. Texto: “Sargadelos sempre foi moito máis que unha fábrica de cerámica, é unha representación da nosa cultura feita artesanía, e parte do patrimonio cultural da nosa terra. Dende Roga Colectiva queremos expresar o máximo apoio ás traballadoras da fábrica de Cervo polas numerosas neglixencias que sufriron. Parécenos indignante o xeito co que se está a xogar cos postos de traballo de 200 persoas, e máis ca nosa arte e a nosa cultura, e máis aínda anunciar o peche ilegal da fábrica tras celebrarse o 1 de abril o Día das Artes Galegas adicado a Isaac Díaz Pardo. Consideramos neglixente a xestión da planta de Cervo, e esiximos responsabilidades para aquelas persoas que pretenden anular os nosos dereitos e a nosa cultura. Por unha cultura por e para a clase traballadora! Por un Sargadelos digno e de todes!” Baixo o texto aparece o logo de Roga Colectiva.
April 7, 2025 at 6:57 PM
rogacolectiva.bsky.social
Volve Radio Filandón, e nesta ocasión falaremos da historia da auga na Galiza e os usos que se lle deron dende o pasado máis remoto ao presente, con proxectos coma Altri que ameazan os nosos recursos e o noso patrimonio natural e cultural.
Xa dispoñible en Spotify e iVoox, saúde e auga compañeiras!
Cartaz anunciando o terceiro episodio do podcast Radio Filandón. Sobre un fondo rosa salmón, na parte superior aparece o logo do podcast: un micrófono sobre un sache e unha pluma cruzados, baixo o cal está a información do episodio. Texto: “Radio Filandón, un podcast de Roga Colectiva. Episodio tres: A auga é nosa, dende a prehistoria ao capitalismo. Xa dispoñible en: Spotify, Radio Filandón; iVoox, Radio Filandón”. Acompañando ao texto hai unha ilustración dunhas gotas de auga baixo o título do podcast, e mais os logos das plataformas onde se pode escoitar.
April 2, 2025 at 8:13 AM
rogacolectiva.bsky.social
Segunda parte da infografía
🧵 (2/2)
#diadasartesgalegas #isaacdiazpardo
Texto: “Ademais da súa faceta como ceramista e empresario, tamén foi un recoñecido deseñador industrial e deseñador gráfico, con obras que se caracterizan por ser sinxelas, con materiais e trazos moi directos que usaba para transmitir mensaxes moi claras en formato de cartaces con diversos motivos de contido sociopolítico, cultural etc. Tamén exerceucomo ilustrador, pois realizou portadas e ilustracións para unha gran variedade de libros ao longo de toda a súa vida, moitos deles censurados pola ditadura franquista. Fonte: https://www.isaacdiazpardo.gal/gl/obra/desenador” Acompañando ao texto hai duas imaxes, unha delas é un cartaz a favor do Estatuto de Autonomía de Galicia, que con letras vermellas e negras sobre fondo beige di “Para arrematar cos caciques, cando votedes polo Estatuto poñede SI”, e outra é unha portada da obra “El Embrujado”, de Ramón María del Valle Inclan, dirixida en 1972 por Ricardo Salvat. Texto: “Mais a influencia de Díaz Pardo na cultura galega non só se debe á súa enorme contribución do corpo da súa obra, senón que foi grazas ao enorme apoio a outros tantos proxectos en prol da cultura galega. Colaborou e promocionou iniciativas como o Museo de Arte Contemporánea Carlos Maside (Sada), ou as Ediciós do Castro, ambos os proxectos pensados para acoller e divulgar manifestacións da cultura e recuperar a memoria histórica da Galiza. Fonte: https://www.isaacdiazpardo.gal/gl/laboratorio-de-formas/edicios-castro https://museos.xunta.gal/gl/museos/museo-galego-arte-contemporanea-carlos-maside” Acompañando ao texto hai dúas imaxes, unha delas é un debuxo de Isaac para la portada de los cuadernos del LF núm. 11, Ed. Do Castro, 2007, onde se ve unha árbore cas raíces cos nomes dos fundadores do laboratorio, no tronco o nome do mesmo, e nas ramas os distintos proxectos que saíron dese espazo. A segunda é unha fotografía do interior do Museo de Arte Contemporánea Carlos Maside. Texto: “Isaac Díaz Pardo foi honrado en vida con numerosos premios polo seu labor como artista e promotor da cultura galega en todo o mundo, e como unha das figuras máis influíntes da nosa terra no século XX e parte do XXI.” Acompañando ao texto hai tres imaxes, unha delas é unha fotografía de Isaac recibindo o título de doutor honoris causa pola USC en 1992, outra un rótulo da exposición feita polo centenario do artista en 2020 na Cidade da Cultura, e a terceira é o cartaz deste ano do Día das Artes Galegas.
April 1, 2025 at 9:51 AM
rogacolectiva.bsky.social
Este ano adícase o Día das Artes Galegas a Isaac Díaz Pardo, importantísima figura das artes visuais da Galiza. Achegámosvos a súa biografía e traballo, para que coñezades un pouco máis toda a contribución que fixo pola memoria e o patrimonio da nosa terra. Vémonos moi pronto, saúde e terra!
🧵(1/2)
Portada da infografía, onde se mostra un texto que di: “Día das Artes Galegas, Isaac Díaz Pardo”, xunto con varias imaxes das obras do artista, de arriba a abaixo e de esquerda a dereita: un autorretrato feito a grafito, unha ilustración en tinta negra dunha muller cargando unha cesta, unhas figuras de porcelana de sargadelos seguindo o estilo da segunda ilustración, e a obra “Ouxetos alleos no ceo de Galicia”. Texto: “Cada día primeiro de abril celébrase o Día das Artes Galegas, que como o Día das Letras Galegas, é unha data sinalada para render homenaxe aos persoeiros máis representativos das artes visuais da Galiza. Este ano está dedicado ao compostelán Isaac Díaz Pardo (1920-2012), un dos artistas máis polifacéticos da nosa terra que foi escultor, ceramista, debuxante, pintor, e sobre todo, un galeguista que traballou toda a súa vida por preservar a memoria, a historia e o patrimonio galegos. Foi tamén un home comprometido coa súa terra, coa súa cultura, e coa loita antifranquista.” No centro dos prágrafos hai unha imaxe de Díaz Pardo no seu obradoiro. Texto: “Comezou axudando ao seu pai a pintar no seu taller (Camilo Díaz Baliño, escenógrafo, pintor e ilustrador galeguista), pero el quería ser arquitecto, soño que se viu truncado tras o fusilamento do pai en 1936, cando debe retornar á Coruña e permanecer agochado. En 1939 inicia a súa carreira como artista na Escola de Belas Artes de San Fernando en Madrid, por cuestións económicas. Tras rematar en soamente dous anos, despegou a súa carreira como pintor, debuxante e tamén deseñador industrial, o que o levaría a viaxar e expoñer por toda Europa. Fonte: https://gl.wikipedia.org/wiki/Isaac_D%C3%ADaz_Pardo https://www.isaacdiazpardo.gal/gl/vida/familia/camilo-diaz https://www.isaacdiazpardo.gal/gl/obra/isaac-pintor” Acompañando ao texto hai dúas fotografías, unha do pintor diante da súa obra “Concerto de zanfoña”, e outra do cadro “Moiras”. Texto: “É no 1948, cando abandona a pintura tras rexeitar unha oferta para pintar o Val dos Caídos, que comeza un gran proxecto de dinamización, preservación e tamén modernización da tradición galega. Funda como empresario, xunto a outros socios, Cerámicas do Castro, en Sada. Desta unión nacería máis adiante en 1963 o Laboratorio das Formas, grazas á relación que Diaz Pardo tivo con moitos outros intelectuais galegos exiliados na Arxentina. Xunto con Luís Seoane, conformarían un grupo de deseño e investigación creativa, dedicado á recuperación da memoria e da cultura galegas. Este foi o precursor doutras tantas actividades pensadas para revitalizar e modernizar a nosa tradición, a máis recoñecida de todas elas é a recuperación da fábrica de cerámica de Sargadelos, onde tamén xogou un papel fundamental Carmen Arias de Castro Montero, ou “Mimina”, a súa muller, que tamén era artista, e foi a encargada do taller de decoración das cerámicas, e máis adiante a responsable da liña de xoias de porcelana de Sargadelos. Fonte: https://www.isaacdiazpardo.gal/gl/laboratorio-de-formas/orixe https://www.isaacdiazpardo.gal/es/vida/familia/carmen-arias” Acompañando ao texto hai duas imaxes, unha delas son dúas figuras de cerámicas de sargadelos inspiradas nunha ilustración de Díaz Pardo dunha muller levando unha cesta na cabeza, e outra a portada do catálogo de Sargadelos das formas da louza Niñodaguica, 1940.
April 1, 2025 at 9:48 AM
rogacolectiva.bsky.social
O 31 de marzo celebramos en todo o sentido da palabra ás persoas trans: as súas vidas, alegrías e contribucións. Hoxe en día isto faise máis necesario ca nunca e debemos loitar sempre polos dereitos das persoas trans, e contra os constantes ataques que ameazan a súa existencia ✊🏳️‍⚧️
Texto: “Hoxe, 31 de marzo, é o día da visibilidade trans, mais... sabías cal é o motivo polo que se celebra esta efeméride?”, sobre un fondo beige e de cores da bandeira trans, rosa azul e branco. Texto: “Por desgraza, as vivencias das persoas trans sempre están rodeadas de transfobia, crimes de odio e discriminación constante, e conmemoramos ás persoas trans que nos deixaron o 20 de novembro, día da memoria trans. Pero dende o 2009, e grazas á iniciativa da activista trans Rachel Crandall, visibilizamos a todas as persoas trans vivas e ponse no foco toda a alegría que existe na nosa comunidade, e cada ano máis e máis persoas súmanse a festexar as vidas trans.” Acompañando ao texto hai un fondo como ao da primeira imaxe, e unha fotografía de Rachel Crandall. Texto: “Aínda que sempre debamos celebrar a alegría e ás persoas trans que están vivas, tamén debemos ser moi conscientes que os dereitos trans son dereitos humanos, e que nos atopamos a nivel global nunha enorme onda de transfobia que pon en risco as vidas de todas as persoas trans. Por iso, é preciso sempre loitar polo acceso á sanidade, pola non discriminación e igualdade de oportunidades, e contra os ataques e discursos de odio por parte das institucións e da sociedade.” Acompañando ao texto hai un un fondo como os da primeira e segunda imaxe, e unha fotografía de da bandeira e o símbolo trans ondeando fronte á catedral de Santiago de Compostela.
March 31, 2025 at 12:24 PM
rogacolectiva.bsky.social
Segunda parte do fío 🧵
(2/2)
Texto: “A narración oral na Galiza. Non existen demasiados rexistros antes do s.XVIII, pero temos exemplos escritos e tradicións orais que permanecen ata os nosos días: Cantigas Galaico-Portuguesas Contos tradicionais galegos “Xan e Marica”, “Carapuchiña Branca”, “Os dous irmáns e o xigante” “Contos Populares da Provincia de Lugo” 1963, transcrito por Ricardo Carballo Calero, Bernardino Graña, Bernardino Pousa Antelo e alumnado do Colexio Fingoi, editado polo Centro de Estudos Fingoi, en Lugo. “Catálogo Tipolóxico do conto galego de tradición oral: clasificación, antoloxía e bibliografía” 2010, por Camiño Noia Campos, editado pola Universidade de Vigo. Lírica oral: regueifas e cantos de desafío Poesía popular Galega: refraneiros, chistes e adiviñanzas” Acompañando ao texto hai unha imaxe en branco e negro dunha regueifa en Noia no 1890, onde se ve a un grupo de persoas participando. Debaixo aparecen as fontes. Texto: “Narración oral galega na actualidade. Velaquí algúns exemplos de iniciativas, narradoras e asociacións da Galiza, que hoxe en día exercen a práctica e a profesión da transmisión oral e de contar.” Acompañando, de esquerda a dereita e de arriba a abaixo hai imaxes recortadas de Quico Cadaval, Atenea García, Cándido Pazó, Sole Felloza e Avelino González, xuntos cos logotipos do Festival Internacional Atlántica da Narración Oral e de NOGA (Asociación de Narración Oral Galega). Texto: “O problema da conservación. Hoxe en día, sobre todo nas sociedades occidentais, estase a perder esta práctica tan importante. Problemas como a industralización a grande escala, a emigración ou a colonización e o seu consecuente borrado cultural, ou a morte de linguas minoritarias, son factores determinantes que fan que desaparezan partes enormes das nosas culturas. Porén, é moi importante apoiar e facer o posible por conservar este tipo de manifestacións culturais para poder preservar a nosa historia.” Debaixo aparecen as fontes e o logotipo de Roga Colectiva.
March 20, 2025 at 5:38 PM