“โถ่— ขี้แงจริงๆ”

“เราจะไม่ทะเลาะกันอีกแล้ว ใครกล้าแยกพวกเราออกจากกัน…”

“จะต้องกลืนเข็มพัน— เอ่อ เยอะไปงั้นสิบเล่มแทนละกัน ฮะๆ~”

กำลังจะกล่าวคำสาบานแต่ก็ชะงักเพราะสภาพสำนวนที่น่ากลัวที่น่ากลัวเกินไป สุดท้ายก็ดึงทั้งสองคนมากอดพลางยื่นมือไปบนท้องฟ้า

“ไว้ปีหน้าเรามาดูด้วยกันอีกนะ!”

ให้แสงของดาวตกที่พาดผ่านมือของพวกเราเป็นพยานเลย

ระหว่างเป็นแบบวาดรูปเจ้าตัวก็สังเกตว่าคนตรงหน้าดูตั้งใจและมีความสุขที่ได้วาดภาพ ก็ทำเอาเธออดยิ้มตามไม่ได้

”เสร็จแล้วเหรอ เป็นไง—“

”อุว๊ะ—-!?!! นี่มัน…“

”สุดยอด สวยสุดๆ บ้าไปแล้ว!?!!“

เห็นเธอตัดแต่งรูปจนเสร็จก็เดินแล้วชะเง้อมองก่อนจะรีแอคตกใจสุดๆ และดูจะชอบมันมากๆเลย!?!

“นี่นายน่ะ! เอาน้ำชาหน่อยไหม—”

“ฉันหวีผมให้ด้วยดีไหม ~ หยอกๆมุกน่ะ~”

รินน้ำชาให้พร้อมหยอดไปหนึ่งมุกที่ไม่ค่อยจะขำสักเท่าไหร่ …

“…. อะ”

“โควเฮย์นี่—”

เธอนิ่งค้างสักพักก่อนเงยหน้ายิ้มเจื่อนๆส่งให้ ราวกับพยายามปั้นรอยยิ้มให้เหมือนเก่า

“เอ่อ ก็..ดีนะ!”

“ฮะๆ ไม่นึกว่านายจะผ่านมาทางนี้ด้วย—”

หัวเราะแห้งๆส่งไป ดูไม่เหมือนคนร่าเริงคนเดิมจริงๆนั้นล่ะ

“เห้ยๆ— คุณลูกค้าโดนฤทธิ์แล้วนี่”

“เอ้านี่น้ำชา หายใจเข้าลึกๆนะ—”

เจ้าของร้านไม่ได้นิ่งดูดาย รีบรินน้ำชาใส่แก้วกระดาษยื่นรอพลางนั่งย่อแล้วลูบหลังให้

“ฉันเดาว่า… รอบนี้ดวงนายมาแล้ว ชัวร์!”

“ยินดีด้วยนะพี่ชาย ฮะๆๆๆ ~ ใช้โชคยันวินาทีสุดท้ายนี้เจ๋งสุดๆๆ”

ไม่รอให้อีกฝ่ายบอกว่ารสอะไรก็หยิบกล่องจับฉลากยื่นไปให้

“เอ้าๆ จับเลยสิ!”

“งั้นเหรอ?”

“จริงๆฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน เพราะงั้นช่วยอยู่กับริซานะต่อทีนะ“

เธอรับฟังพร้อมนึกถึงเรื่องต่างๆไปพลางๆ

..

“ส่วนเรื่องที่แนะนำเหรออื้ม…“

”เอาเป็นว่าอย่าไปเซ้าซี้เรื่อองคนที่บ้านยัยนั่นมากดีกว่า“

หลุบสายตาลงพอพูดเรื่องนี้ไปก็ดูสีหน้าไม่ค่อยดีเล็กน้อยไม่นานก็ยิ้มปัดไปเรื่องอื่นต่อ

”เอาเป็นว่า— มีอะไรก็มาคุยกับฉันได้ ถือว่าเห็นฉันเป็นกามเทพสื่อรักก็ได้นะพวก~“

ถูจมูกโชว์พราว ✨

“…ขอบคุณนะ”

เธอรับฟังคำของเพื่อนตรงหน้าอย่างตั้งใจ ก่อนกลายยิ้มออกมา

“แต่นั้นแหล่ะ~ ที่ฉันจะสื่อคือเพราะริซานะเป็นคนแบบนั้น ยัยคนนั้นก็มีกำแพงใจหนาแบบนี้ล่ะ“

”ฉันแค่รู้สึกว่า ไม่อยากให้นายท้อแท้มากไป ของแบบนี้ต้องใช้เวลาล่ะ“

”ฉันน่ะ อยากเห็นพวกนายทั้งคู่ไปด้วยดีนา สู้ๆ~!“

ชูปั้นให้กำลังใจ ยิ้มตาหยี

“เอ๋~ ฉันลืมใส่ไส้งั้นเหรอ—”

“งั้นลองอีกอันไหมล่ะ! ฉันแถมให้! เดี๋ยวมีรางวัลพิเศษให้ด้วย~”

สายตาแบบลองเถอะน้า ✨

“ก็บอกว่าชื่อ โยทสึ— อ้าก เผ็ดๆๆๆๆ”
โดนจับบี้หน้ายู่จนหน้าแดงก่ำ น้ำตาเล็ด

“หนอย— ฉันเป็นเจ้าของร้านจะโกงได้ไง— ฝ ฝากไว้ก่อนเถอะ…!?! โอ้ย”

“มิคังฝากจัดการเจ้าหมอนี่ต่อที—”

ทำท่าเครียดแค้น ก่อนจะวิ่งหนีเข้าไปกินน้ำในร้านอย่างทุลักทุเล

( จบเทิร์น ฝากเพื่อนรับต่อทีจ้า @rkm-mikan.bsky.social )

(ได้เลยค่ะ!)

[ STORY ]

”อั่ก—“
สิ้นเสียงคุยกัน

ร่างของหญิงสาวก็ถูกผลักไปโดนกำแพงอย่างแรง เด็กผู้ชายในชุดม.ต้นดูจะตกอกตกใจ แต่สุดท้ายก็ถอนหายใจแล้วเดินออกไป

ทิ้งให้หญิงสาวที่เรียกตนว่า ’พี่’ ก้มมองพื้นอย่างโดดเดี่ยวตรงนี้คนเดียว

“ถ้าอยากเลิกตอนไหนบอกได้เลยนะ สู้ๆ~”

เห็นใจก็เห็นใจ แต่ก็อยากแอบเห็นรีแอคชั่นต่อ เธอยื่นทาโกะยากิให้เธอลองอีกชิ้น

(สุ่มต่อได้เยย!)

”แต่ฉันรู้นะ ว่าริซานะน่ะมีเหตุผลของตัวเองอยู่ แต่ครั้งนั้นก็ทำฉันเสียสูญพอๆกับนายเลย“

“กว่าจะผ่านเรื่องนั้นมาได้ ก็เอาเรื่องเลยล่ะ”

ยิ้มบางๆให้

“จะว่าไงดี ทุกอย่างกำลังไปได้ดีแต่อยู่ๆก็เมินพวกฉันหนักกว่าเดิม หนักกว่าที่เคยเจอกันครั้งแรกอีก“

”คราวนี้ถึงจะพยายามถามเหตุผล ก็โดนบอกไม่ต้องยุ่งบ้างล่ะ อย่ามาจุ้นจ้านเรื่องของฉันบ้าง“

พอเริ่มพูดมากนัยน์ตาเขียวก็เริ่มสั่นคลอ พยายามยิ้มออกมาก็กลายเป็นยิ้มเจื่อนซะงั้น

+

“อะ—อั่ก—!?!”

ยังไม่ทันได้หนี ก็โดนมือจับล็อคไม่ให้หนี นัยน์ตาสีเขียวเบิกกว้าง ทันทีที่ทาโกะยากิยัดใส่ปาก

“…..อะ อี้อ อัน”

…

“….. เผ็ดชะมัดเลยเฟร้ย——!!!!????!!!!!”

รีแอคชั่นตอนนี้เหมือนกับมังกรไฟกำลังผงาดพ่นควันไฟใส่ผู้กล้าที่จับเชือดอย่างโหดเหี้ยม ตะโกนออกมาซะสุดเสียงเลย