" อึก- "

หรี่ตาลงมองทาโกะยากิที่ยื่นมาสลับกับคนตรงหน้าอย่างลังเล

ดูท่าจะปฏิเสธไม่ได้ด้วย-

มือคว้าหยิบถาดเล็กที่มีทาโกะยากิขึ้นมาก่อนจะจิ้มขึ้นมากินหนึ่งลูกอย่างไม่เต็มใจ

...

" อึก--- "

วางถาดลงวิ่งแจ้นไปที่ถังขยะทันทีเพื่อคายทิ้ง

ก-กลิ่นกระเทียมแรงจนขึ้นจมูกเลย @ @ ตอนนี้น้ำตาคลอเบ้าเลยแหละ

ท่ามกลางความมืดเธอไม่ได้รู้สึกตกใจหรือร้อนรนมากเป็นพิเศษเลยนั่งนิ่งรอให้หนังกลับมาฉาย

?

แต่ในระหว่างที่นั่งรออยู่ก็ได้ยินคนข้าง ๆ เอ่ยถามขึ้นมาก็ทำเธอต้องหันไปมองตามสัญชาตญาณ แม้จะมองไม่ค่อยเห็นก็ตาม..

" ฉันไม่ได้จับมือกับใครเลยนะ ? "

เพราะตอนนี้เธอกำลังกอดอกอยู่น่ะ...ไปจับกับใครละนั่น ?

( 1 ใช่ 2 ไม่ใช่นะคะ--- )

เมื่อเข้ามาในโรงหนังในสภาพที่งงงวยอยู่แต่ก็ยอมทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ อีกคนพร้อมทั้งวางกระเป๋าสัมภาระไว้บนตัก

โดยปกติแล้วเธอเป็นคนที่เงียบอยู่แล้วเลยไม่ได้พูดคุยอะไรต่อเช่นกัน

ตอนนี้เพียงแค่เท้าคางรับชมหนังที่กำลังจะฉายอย่างเดียว

( โอ๊ะ โอ ไฟดับรึเปล่านะคะอันนี้— )

[ สวนมิฮานาดะ | 4/5 - ช่วงหลังเลิกเรียน ]

ระหว่างที่คุณกำลังเดินในสวนสาธารณะและกำลังผ่านพุ่มไม้พุ่มหนึ่ง

โครม!!!!

“ อั๊ก—! ”

จู่ ๆ ก็เหมือนมีอะไรใหญ่ ๆ ตกลงมา ถ้าคุณมองดูดี ๆ จะเห็นเด็กสาวที่กำลังนอนแหงนหน้ามองคุณบนพุ่มไม้ พร้อมกับบนตัวเธอนั้นมีแมวขาวหางกุดอยู่

“ อะ…? ”

เธอส่งเสียงร้องสั้น ๆ เหมือนตกใจคุณ แต่ก็ไม่มีท่าทีขยับอะไรเหมือนกับว่าเธอกำลังคิดประมวลผล

#SilentHill_RKM

TW : blood , graphic violence , abuse , horror

( มาเล่นด้วยค่ะะะะ เป็น What if ที่สานฝันหนูมากกกกก⭐😍 )

drive.google.com/file/d/1TJ5d...

( อ้าว5252525252515 งี้ได้เพื่อนเขินตัวบิดเพิ่มสินะคะ ฮิๆๆๆๆ /เหยินๆๆ )

ดวงตาสีเหลืองทอดมองนอกหน้าต่าง

สายลมแผ่วพัดผ่านแก้มพร้อมเสียงนกร้องและเสียงหัวเราะเบา ๆ ใครสักคน

แค่ได้เหม่อมองอย่างไร้จุดหมายได้ฟังเสียงธรรมชาติอย่างเพลิดเพลิน

ก็เหมือนได้พักจากทุกสิ่งแล้ว

…?

เสียงหัวเราะใครสักคนงั้นเหรอ ?

( แวะมาอวดภาพที่โดนบอมมาค่ะ😭😭😭💖💖💖✨✨ )

" เอ๊ะ-? "

ทำตากระพริบก่อนจะมองรอบ ๆ ไปมาเพราะไม่รู้ว่าถ้าเป็นเธอต้องการของแบบไหน ก่อนจะเหลือบไปเห็นของชิ้นเล็ก ๆอยู่ไม่ไกลจากเธอพอดี จึงเดินไปพร้อมกับหยิบขึ้นมาดู

เป็นเหมือนพวงกุญแจแก้ววงกลมข้างในเหมือนจะเป็นเจลและกิลเตอร์สีฟ้าและทองที่เคลื่อนไปมาได้ คล้ายกับคลื่นทะเลตามชายหาด

" คงเป็นอันนี้ล่ะมั้ง? "

#KengakuRKM

- Day 2 -

( แวะมาแปะสกินสำหรับไปทัศนศึกษาวันที่ 2 ค่ะะ><💕✨/แถมภาพโมเม้นนิดๆหน่อยๆด้วยค่ะะ— )

เมื่อโดนสะกิดพร้อมกับเสียงเรียกก็พอเดาได้ว่าเป็นไรเธอจึงหันไปหา

?

แต่กลับไม่เจอในทีแรกก็นึกว่าหูแว่ว แต่ไม่รู้ทำไมเธอก็หันไปอีกข้างจนได้เห็นอีกคนพอดี

:&-!?/!

แต่ดันตกใจเลยตัวสะดุ้งโหยงตาโตเลยแหละ— แต่ถึงอย่างั้นก็ไม่ได้กริ๊ดร้องออกมาเพราะร้องในใจไปหมดแล้ว

( มาแปะเล่นๆค่ะ🤩 )

" เฮ้อ.. "

พอเห็นผลลัพธ์จากการสุ่มเซียมซีก็ถอนหายใจออกมา เธอก็คิดอยู่แล้วว่าคงจะได้อะไรแบบนี้

[ จะทำอะไรต้องคิด เตรียม และรอบคอบเข้าไว้ ]

เป็นคำที่ได้ยินมาแต่ตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ...

ช่วงหลังเลิกเรียน | ระหวางเดินทางกลับโรงเรียนมิฮานาดะ - เขตที่อยู่อาศัย A

💢

จู่ๆวันนี้ดวงอับโชครึยังไงไหนจะล้มแล้วมีนกมาจิกโดยไม่หยุดไม่หย่อนนี่

ถึงจะปลงแล้วแต่ก็อดรำคาญไม่ได้อยู่ดี

💢💢💢

“ ออกไปได้แล้วเจ้าพวกบ้า!!💢”

” จะจิกอยู่นั่นแหละ!! จิกอะไรนักหนา💢💢!! “

จนระเบิดความโกรธออกมาจนได้ ราวกับอัดอั้นมานานแหน่ะ—

( หน้าตาประมาณนี้นะคะ เผื่อนึกภาพไม่ออกค่ะ🥺💦 )

[ ณ สวนสาธาณะมิซึกิ | เวลา 15 : 30 ]

ใต้ต้นไม้บริเวณในสวนสาธารณะเด็กสาวที่กำลังนั่งเล่นบางสิ่งที่ส่งเสียงคล้ายกับเสียงดนตรี

ถ้าเข้าไปใกล้จะเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าตักเธอนั้นมีลังกระดาษแผ่น ลักษณะเหมือนเครื่องดนตรีชนิดสายที่ทำมือ

การเล่นเป็นแนวนอนราบลงไปเหมือนเครื่องดนตรีญี่ปุ่นชนิดหนึ่ง

ตึง

ตึง ตึง

ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอนั่งเล่นวนซ้ำไปมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด…สุดๆไปเลยล่ะ—