หลังจากสั่งลูกที่สองมาก็งับเข้าปากไปเต็มๆคำ

...?

"โอ้–อันนี้พอกินได้แหะ แต่ก็แย่อยู่ดีอะ"

เดาว่าเป็นแยมส้มรึเปล่านะ แต่เพราะมันหวานก็เลยไม่ได้รู้สึกแย่เท่าอันเมื่อกี้

ว่าแล้วก็ดื่มน้ำตามต่อจนแทบจะหมดขวด

ความอยากจะได้ของรางวัลแต่ดูเหมือนว่าดวงจะไม่เข้าข้างมนุษย์หน้าแมวเลยสักนิด—

พอกัดเข้าไปก็รู้สึกได้ถึงรสชาติอันน่าพิศวงสุดจะบรรยายออกมาเป็นคำพูด

ถ้าคายออกมาก็แอบเกรงใจคนทำจึงฮึดสู้กลืนเข้าไปในคราวเดียว

ใบหน้าซีดเซียวจึงต้องเอ่ยปากขอน้ำจากคุณพนักงานแถวๆนั้น

"ข-ขอ..น้ำหน่อย...ครับ—"

#RKM10YearsLater

(/แว๊บมาหย่อน-- กลายร่างเป็นแมวโต✨)

"...โอ้–"

หยิบโบว์มาเส้นนึงก่อนจะเอามามัดทวิลเทลที่ทำไว้

ส่วนอีกข้างให้นายเป็นคนจัดการต่อ

เห็นคนหลับอยู่จู่ๆก็เกิดแพ้เสียงในหัวขึ้นมา

เดินเข้าไปทำผมแบบงงๆ โดยไม่ให้อีกฝ่ายตื่น

จู่ๆก็มีแมวหน้าหนวดตัวหนึ่งพุ่งเข้ามานอนตัก คงจะนึกว่าเป็นพวกเดียวกันรึเปล่านะ?

ใบหน้าที่เหมือนเป็นพวกเดียวกันลูบหัวมันไปมาอยู่สักพัก

หลังจากนั้นก็เริ่มมีแมวเข้ามามุงเรื่อยๆ–

จู่ๆก็โดนคุณพนักงานจับมาถ่ายรูปแบบงงๆ

และดูเหมือนว่าหลังจากที่พนักงานโพสต์รูปลงในเพจก็กลายเป็นไวรัลทันที–

: อร๊ายยยยน่ารักจังงง>< หน้าตาเหมือนกันเลยยย✨
: แยกไม่ออกเลยค่ะ อันไหนแมวน้ำคะช่วยบอกทีTT
: Kawaiiiiiiiiiiii💘

และอื่นๆอีกหลายคอมเม้นท์…

เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเจ้าตัวก็ยังไม่รู้เลยแม้แต่นิดเดียว–

วันเปิดเทอม | พักกลางวันที่โรงอาหาร]

หนุ่มหน้าแมวผู้ชื่นชอบของหวานเป็นชีวิตจิตใจ กำลังตามหาขนมที่จะกินในมื้อกลางวันนี้

..ทันใดนั้นสายตาก็เหลือบไปเห็น!!!

ขนมปังเมล่อนสุดแรร์ที่ทุกคนเปิดศึกแย่งชิงกันนี่นา!! เหลืออันเดียวด้วย ลัคกี้~!☆

ขณะที่มือกำลังจะคว้าขนมปังสุดแรร์ จู่ๆก็มีมือปริศนาเข้ามาขัดพอดี

(+ ได้ค่า)

แอบหลุดขำกับท่าทางของอีกฝ่ายเล็กน้อยก่อนจะเอามือเท้าคางใช้ความคิดอยู่ครู่นึง

"นั่นสินะ พอดีฉันพึ่งมาเริ่มอ่านมังงะเมื่อไม่กี่ปีนี้เองก็เลยยังไม่ค่อยรู้จักมากเท่าไหร่"

"้แต่ถ้าตอนนี้คงจะเป็นเรื่องนี้ล่ะมั้ง?"

เขาหยิบมังงะเล่มหนึ่งออกมาจากชั้นก่อนจะส่งให้อีกฝ่าย

"เธอเคยอ่านรึเปล่า? ฉันเห็นมีทำเป็นอนิเมะด้วยแต่ก็ยังไม่ได้ไปดูสักที"

มองร่มที่ปลิวขึ้นฟ้าไปโดยไม่มีวันหวนกลับอย่างน่าสงสาร

สักพักก็พนมมือขึ้นมาไว้อาลัยแด่ร่มที่จากไป..

'ไปดีมาดีนะเจ้าร่ม'

(สามารถบวกได้นะคะ!)